CNN
—

Roba Abu Jibba wyglądał na zszokowanego, gdy lekarz przekazał mu wiadomość: nie może poddać się operacji, której tak bardzo pragnęła. Nerwowo skubała materiał sukienki, walcząc ze łzami, które zaczęły zalewać jej jedyne oko.

19-letnia Palestynka pokładała wszelkie nadzieje w protezie oka po tym, jak doznała obrażeń zmieniających życie podczas izraelskiego ataku w Gazie. Rząd Kataru przywiózł ją do Doha na leczenie.

Ale po raz kolejny jej marzenia zostały zniszczone.

„Przyjechałam tutaj, a teraz powiedzieli, że nie będę mogła dostać protezy” – powiedziała CNN między szlochami. „Dlaczego tu jestem? Wiedziałem, że nie będę w stanie przez to widzieć, ale jest dobrze i moje oczy będą wyglądać tak samo.

Abu Jibba straciła prawe oko i otaczającą część twarzy na początku stycznia, kiedy izraelska bomba uderzyła w magazyn w środkowej Gazie, gdzie ona i jej rodzina ukrywali się od miesięcy.

Zginęło trzech jej braci i dwie siostry. Jej ranna matka i troje rodzeństwa, które przeżyło, próbowały uzyskać pomoc i zostawiły ją, wierząc później, że nie żyje. Zanim trafiła do szpitala, spędziła ponad trzy dni w otoczeniu ciał swojego rodzeństwa – tylko po to, by dowiedzieć się, że nie ma tam lekarzy, którzy mogliby ją leczyć, ponieważ większość personelu medycznego uciekła przed walkami w okolicy.

Kilkutygodniowe dochodzenie CNN w sprawie okoliczności strajku wykazało, że Izraelskie Siły Obronne (IDF) bez żadnego wcześniejszego ostrzeżenia zaatakowały obszar przemysłowy, w którym przebywają dziesiątki cywilów, używając ciężkiej amunicji, czego następstwa były zgodne z atakiem 2000- Według ekspertów od broni funtowa bomba.

Izraelskie wojsko powiedziało CNN, że przeprowadziło „precyzyjny atak”, po tym jak ich wojska zostały ostrzelane z tego miejsca. Ocaleni powiedzieli CNN w styczniu, że w magazynie, który został trafiony, nie było żadnych bojowników, ale zgłosili słyszenie „ogień oporu” w tym rejonie.

Wspominając tę ​​noc, Abu Jibba powiedziała CNN, że za to, co stało się z jej rodziną, obwiniała zarówno izraelskich, jak i palestyńskich bojowników. Powiedziała, że ​​wierzy, że Hamas lub inni bojownicy wystrzelili z pobliskiego obszaru moździerz.

„Obwiniam ludzi…”, powiedziała, myśląc o swoich słowach. „I Hamas – i tę sytuację. Ponieważ normalnie żyliśmy w magazynie przez miesiąc… Gdyby nie ci, którzy wystrzelili moździerz, incydent by się nie wydarzył. Nawet nie chcieliśmy zostać w magazynie, ale (Izraelczycy) kazali nam tam zostać”, powiedziała CNN, używając pejoratywnego określenia na izraelskie wojska.

„Obwiniam (Izraelczyków) za zabicie dzieci. Nikogo nie oszczędzili” – dodała.

Abu Jibba był kiedyś towarzyski i towarzyski. Kiedy zobaczyła, jak jej rodzeństwo zostało zamordowane na jej oczach, uspokoiła się i wpadła w głęboką depresję. Ciotka, która towarzyszyła jej do Kataru, powiedziała CNN, że młoda kobieta woli teraz samotność i rzadko wychodzi na zewnątrz. Większość czasu spędza na oglądaniu zdjęć swojej rodziny zrobionych przed wojną – tych nielicznych, które zachowała do dziś.

Powiedziała, że ​​jej jedynym źródłem szczęścia był Mohammed, przyjaciel jej brata. Poznali się po tym, jak jej rodzina została wysiedlona z domu w mieście Gaza i zbliżyli się do siebie po ataku w styczniu. Kiedy Abu Jibba i jej rodzina zostali rozdzieleni, a ona trafiła do szpitala, Mohammed zaoferował jej rozpaczliwie potrzebne wsparcie emocjonalne. Powiedziała, że ​​zamierzają się zaręczyć i pobrać.

„Nie obchodziło go, co ludzie mówili o moim wyglądzie, kiedy ludzie mówili: «Jak mogłeś się z nią ożenić, skoro została zraniona w oko i ciało?». Mówił: „Nie obchodzi mnie jej ciało, obchodzi mnie to, co ma w sercu” – powiedziała CNN.

Siedem dni przed opuszczeniem Gazy przez Abu Jibbę w celu leczenia Mohammed zginął od pocisku artyleryjskiego podczas zbierania drewna na opał w Rafah – powiedziała, dodając, że jej kuzyn, który był z Mohammedem, został ranny w ataku i stracił nogę.

Abu Jibba powiedziała, że ​​nie ma nawet zdjęcia Mohammeda, ponieważ podczas rzezi zgubiła telefon.

Obrażenia Abu Jibby były tak poważne, że Ministerstwo Zdrowia Gazy umieściło ją na liście osób wymagających leczenia za granicą. Trzy dni po wyemitowaniu w lutym raportu CNN na temat Abu Dżibby została dopuszczona do ewakuacji medycznej. Po tygodniach oczekiwania udało jej się przedostać do Egiptu, a następnie przewieziono ją samolotem do Kataru na leczenie.

Większość z 2,2 miliona Palestyńczyków mieszkających w Gazie nigdy nie opuściła Strefy Gazy. Przed wojną około 18 000 mieszkańców Gazy posiadało pozwolenia na pracę w Izraelu. Jednak po tym, jak Hamas przeprowadził swój śmiercionośny atak terrorystyczny ze Strefy Gazy 7 października, Izrael zamknął granice, zasadniczo zezwalając na wyjazd jedynie obcokrajowcom i kilkuset najciężej rannym.

„Trudno jest opuścić rodzinę, zwłaszcza w czasie wojny i w trudnej sytuacji” – powiedziała. „Martwię się, że coś innego (może) im się przydarzyć i nie mogę ich zabrać ze sobą”.

Abu Jibba powiedziała CNN, że zdecydowała się odejść, ponieważ wierzyła, że ​​lekarze mogą chirurgicznie przywrócić jej wzrok. W Egipcie powiedziano jej, że nie będzie to możliwe, ponieważ usunięto jej całe oko, ale rząd Kataru zaproponował jej dalsze leczenie.

Jednak jej pobyt w Doha stał się kolejnym traumatycznym przeżyciem.

Lekarz powiedział jej, że Katar nie oferuje protez oczodołowych i dodał, że jej problem jest jedynie „kosmetyczny”.

Badania od dawna wykazały, że proteza oka prowadzi do znacznej poprawy zdrowia fizycznego i psychicznego pacjenta. Proteza składa się ze sztucznego oka, powiek i brakującej części oczodołu lub jego okolic. Jest to opłacalna i mniej skomplikowana alternatywa dla chirurgii rekonstrukcyjnej i jest wykonywana rutynowo na całym świecie.

Kiedy Abu Jibba opuszczał gabinet lekarski, przytłoczył ją ciężar tej chwili. Zatrząsła się i sapnęła. Ogarnęła ją panika, a ona wyglądała, jakby ponownie przeżywała najgorszy moment w swoim życiu. Przycisnęła dłonie do uszu, opierając się o ścianę.

Pielęgniarki położyły ją na noszach. Zwinęła się w kłębek i schowała pod kocem.

Ukrywa tę nowinę przed matką, bojąc się, że szok może sprawić jej jeszcze większy ból.

„Namawiała mnie, żebym poszła na operację. Nie chcę do niej wracać z tym plastrem” – powiedziała. „Ja (potrzebuję tego), żeby moja mama nie widziała mnie w takim stanie i nie wpadła w depresję”.

Później tego samego dnia Abu Jibba powiedziała CNN, że najbardziej pragnie powrotu do Gazy.

„Tak, w Gazie toczy się wojna, ale przynajmniej jesteście z rodziną i bliskimi” – powiedziała. „Mam tylko nadzieję w Bogu, że ta wojna się skończy… ale nawet jeśli wybuchnie wojna, chcę wrócić”.