Pomysł Rosji jako obrońcy tradycyjnych wierzeń chrześcijańskich został wykorzystany do uzasadnienia inwazji Putina na Ukrainę. To skłoniło rosyjski parlament do zaostrzenia ograniczeń dotyczących „propagandy” LGBTQ.

W grudniu Putin podpisał ustawę zakazującą promowania lub „chwalenia” związków osób tej samej płci, publicznego wyrażania orientacji nieheteroseksualnych lub sugerowania, że ​​są one „normalne” – rozszerzając ustawę z 2013 r., która zabraniała szerzenia „gejowskiej propagandy” wśród nieletnich . Zakaz ten dotyczy teraz osób w każdym wieku.

Surowsze prawo to tylko jeden ze sposobów, w jaki wojna na Ukrainie pogorszyła życie Rosjan LGBTQ. Grupy praw i obrońcy praw, którzy wcześniej bronili mniejszości seksualnych i innych, zostali napiętnowani jako „zagraniczni agenci”. Wielu zostało wypędzonych z Rosji.

Eksperci prawni stwierdzili, że nowy zakaz został sformułowany niejasno, aby zasiać zamieszanie i zmaksymalizować potencjał ścigania i wysokich grzywien dla każdego, kto angażuje się w dyskurs publiczny, który opisuje osoby LGBTQ w pozytywny, a nawet neutralny sposób – w tym w reklamach, książkach lub w Internecie.

Według Human Rights Watch, którego rosyjskie biuro zostało zamknięte w kwietniu, prawo „utrwala fałszywe i szkodliwe wiadomości, które próbują powiązać osoby LGBTQ z pedofilami”.

Z kolei prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski otworzył drzwi do legalizacji związków cywilnych osób tej samej płci po tym, jak wojna uwydatniła brak praw i ochrony gejów-żołnierzy i ich partnerów.

Washington Post rozmawiał z członkami rosyjskiej społeczności LGBTQ, aby zrozumieć, w jaki sposób bardziej drakońskie przepisy wpłynęły na ich życie.

„Zajmuję się dragami od ponad dwóch lat, odkąd przeprowadziłem się do St. Petersburga. To jest moja główna praca i pracowałem w klubie tematycznym, ale teraz kluby nie mogą pozycjonować się jako kluby dla osób LGBTQ lub artystów drag. Musieli zmienić logo. Jest tona cenzury: o czym nie można mówić, żartować, jakich piosenek nie można śpiewać lub których utworów nie można puścić, aby nie ściągnąć na siebie niechcianej uwagi władz.

Niektóre kluby rezygnują z dragów. Ale powiedziałbym, że najbardziej martwi mnie cenzura. Przed tą ustawą była wolność słowa. Teraz, na przykład, jeśli na widowni siedzi kilku mężczyzn lub kilka kobiet, nie możemy żartować na żadne tematy seksualne, ponieważ to już kwalifikuje się jako „propaganda gejowska”. Wydaje się, że wszyscy jesteśmy zebrani na przyjęciu urodzinowym dla 70-letniej babci i nie możemy zrobić kroku poza to, co jest dozwolone. ”

Yaroslava, 33 lata, i Yana, 32 lata, właściciele firmy zajmującej się marketingiem internetowym

Jarosława: „Powiedziałem Yanie na samym początku wojny, że z pewnością nastąpi nowa fala agresji wobec osób LGBT, aby odwrócić uwagę, co jest charakterystyczne dla Rosji. Wiesz, kiedy uchwalono pierwszą ustawę z 2013 roku, w Rosji było oburzenie i ogromna fala poparcia dla osób queer. W tym roku to nic takiego. Ludzie albo chcą wspiąć się do szafy, aby uniknąć bycia zauważonym, albo zastanawiają się, jak uciec”.

Jana: „W Rosji również jesteśmy mniejszością w mniejszości, ponieważ jesteśmy jawnie lesbijską parą wychowującą dziecko. Jesteśmy pod większą presją, bo mamy w rodzinie nieletniego, więc już wychodzimy poza propagandowe prawo i jakiś „działacz” może wezwać na nas służby ochrony dzieci. Musimy posłać go do przedszkola prywatnego, bo w państwowym mieliśmy złe doświadczenia. Ale nawet w prywatnym wystarczy jeden nieudany rodzic, który może na nas narzekać”.

Sasha, 19 lat, aktywistka niebinarna

„Jestem osobą niebinarną, piszę i tłumaczę teksty dla SHeG, petersburskiej społeczności dla osób niebinarnych. Mam wrażenie, że w ciągu ostatniej dekady sytuacja osób LGBTQ w Rosji faktycznie się poprawiała. Społeczność stała się bardziej otwarta i tak dalej. Nie wiem jeszcze, czy ta ustawa de facto wiele by zmieniła i szczerze mówiąc nie odczułem jeszcze jej wpływu na moje życie osobiste. Ale to bardzo smutne, że już wpływa to na przykład na literaturę, ponieważ niektóre rzeczy muszą zostać usunięte”.

Leva, 35 lat, właścicielka salonu i Ksenia, 31 lat, testerka oprogramowania

Lewa: „Jestem osobą transpłciową, niebinarną, feministką i lesbijką. Mam salon fryzjerski, który otwarcie przedstawia się jako queer, a większość moich klientów to queer. Mam wiele książek i sztuk wizualnych, które obejmują tematykę LGBTQ.

Mój partner bardzo się o mnie martwi. W naszej rodzinie jest więcej napięć, mam dużo więcej strachu, ponieważ zdałem sobie sprawę, że niebezpieczeństwo jest bardziej realne niż kiedykolwiek. Boję się, że ktoś mnie zgłosi. Boję się, że zostanę za to ukarany grzywną lub trafię do więzienia. Ale nie zmieniam sposobu interakcji z moimi klientami. Otwarcie opowiadam o swoim życiu, ich życiu i nie uważam za właściwe ukrywać cokolwiek o sobie”.

Ksenia: „Jestem niebinarna i otwarcie lesbijką. Od chwili, gdy usłyszałem o dyskusjach nad tą ustawą, nie miałem wątpliwości, że zostanie uchwalona. To prawo zrównuje pedofilię z homoseksualizmem i cementuje nienawiść i nietolerancję wobec nas w społeczeństwie. Nie przestałem publicznie trzymać mojej dziewczyny za rękę ani ją przytulać, ale za każdym razem, gdy to robię, nie mogę oprzeć się myśli, że gdyby ktoś naprawdę chciał, mógłby nas zgłosić, a prawo na pewno będzie po jego stronie. Ale nie chcę udawać, że nie istnieję.

Tego rodzaju prawa są zawsze uchwalane w celu poszerzenia poparcia dla rządzących, a zwłaszcza uspokojenia starszej populacji. To jasne, że życie osób queer będzie gorsze, ponieważ to prawo w zasadzie próbuje powiedzieć, że jesteśmy zboczeńcami, a przemoc i homofobia dopuszczają zielone światło”.

Siergiej Troszyn, 40 lat, jawnie homoseksualny poseł z Petersburga

„Wyszedłem całkiem niedawno, tego lata, ale dało mi to pewien poziom wewnętrznej wolności. Mówiłem o kwestiach LGBTQ jeszcze przed ujawnieniem się, ale teraz moja praca w tej dziedzinie jest postrzegana w bardziej uzasadniony sposób. Otrzymałem wiele listów poparcia od ludzi z całego kraju, co bardzo mnie zainspirowało. Wtedy sam zdecydowałem, że zostanę jeszcze w Rosji, bo mam poczucie odpowiedzialności za tych ludzi. Z drugiej strony jest pewien poziom niepokoju, ponieważ słyszałem, że niektórzy homofobiczni ludzie chcą mnie w jakiś sposób skrzywdzić. Ale na szczęście to już się stało.

W dniu, w którym parlament zatwierdził ustawę w drugiej rozprawie, napisałem na swoim blogu Telegram, potępiając tę ​​dyskryminującą i homofobiczną ustawę. Kilka dni później inny poseł miejski w Petersburgu poinformował, że doniósł na mnie władzom, prosząc o wszczęcie śledztwa zgodnie z tą ustawą antypropagandową, twierdząc, że naród rosyjski jest tym oburzony i nakłaniając innych do pisania podobne oskarżenia. Na razie nie mam kontaktu z prokuraturą, ale jeśli zajdzie taka potrzeba, będę walczył z tym w sądzie.

Obecny rząd rosyjski obrał wyraźnie antyzachodni kierunek, a to prawo ma na celu uspokojenie bazy, konserwatywnej części społeczeństwa”.

Julia, 30 lat, twórczyni serwisu internetowego „Psyche for help” i Kris, 32 lata, szef kuchni

Julia: „To był już naprawdę niepokojący czas, ponieważ większość fundacji i grup praw LGBTQ opuściła Rosję po 24 lutego, a uchwalenie tej ustawy w grudniu było prawie jak ostatni gwóźdź do trumny.

Bycie publiczną osobą LGBT stało się bardzo trudne. Ludzie zaczęli się autocenzurować. Samo prawo jest bardzo zagmatwane i niejasne, ale wszyscy panikują, usuwają posty i tak dalej. Zauważyłem też, jak to wpłynęło na wydawców i księgarnie, które teraz muszą ukrywać okładki książek o tematyce LGBT. A po trzecie martwię się, że zamkną wszelkie pozostałe ośrodki pomocy dla osób queer.

Większość moich znajomych to aktywiści LGBTQ i szczególnie niebezpieczne i przerażające jest dla nich pozostanie w Rosji. Kris chciał wrócić w lutym, ale nie jestem taki szybki, potrzebuję więcej czasu, ale po tej ustawie poczułem, że zdecydowanie chcę się wyprowadzić.