Ekspert ONZ ds. praw człowieka twierdzi, że Izrael dopuścił się „aktów ludobójstwa” w Gazie.

Francesca Albanese, specjalna sprawozdawczyni ONZ ds. praw człowieka na okupowanych terytoriach palestyńskich, przedstawiła we wtorek w Genewie swój raport państwom członkowskim ONZ.

Ale Izrael już odrzucił jej ustalenia.

Dzieje się to w obliczu rosnącej międzynarodowej presji na Izrael, aby zaprzestał wojny lub zrobił znacznie więcej w celu ochrony ludności cywilnej.

Pani Albanese stwierdziła, że ​​„istnieją uzasadnione podstawy, aby sądzić, że osiągnięto próg wskazujący na popełnienie zbrodni ludobójstwa na Palestyńczykach jako grupie w Gazie”.

Zanim pani Albanese w ogóle stanęła na nogi, jej ustalenia zostały odrzucone przez Izrael, którego ambasador określił je jako „skandaliczne wypaczenie Konwencji o ludobójstwie”.

Izrael od lat był zirytowany programem Rady Praw Człowieka ONZ, która stale poświęca całą sekcję – punkt 7 – analizie sytuacji w „Palestynie i innych okupowanych terytoriach arabskich”.

Ten punkt porządku obrad został zatwierdzony nie przez samą ONZ, ale przez państwa członkowskie ONZ kilkadziesiąt lat temu i nigdy nie wygasł. Żaden inny kraj na świecie nie prowadzi takiej stałej kontroli, a Izrael postrzega ją jako dyskryminującą i mającą na celu delegitymizację Izraela. Odmawia udziału w Radzie podczas rozpatrywania punktu 7.

Jednak wiele krajów, w szczególności te na Bliskim Wschodzie, argumentuje, że sytuacja – wobec braku możliwości samostanowienia Palestyńczyków w drodze rozwiązania dwupaństwowego – wymaga ciągłego dochodzenia, a teraz, gdy mamy do czynienia z kolejnym konfliktem, tym bardziej.

Od czasu brutalnego ataku Hamasu na Izrael w dniu 7 października pani Albanese wzywa do uwolnienia zakładników i czyni to ponownie w tym raporcie. „Zdecydowanie potępia w nim zbrodnie popełnione 7 października przez Hamas i inne palestyńskie grupy zbrojne w Izraelu”.

Jednak otwarcie krytykowała także postępowanie Izraela w wojnie w Gazie.

Dlatego na jej raport czekano z niecierpliwością i niepokojem.

Tytuł wybrany przez panią Albanese: „Anatomia ludobójstwa” nie był do końca dyplomatyczny. Wiele państw członkowskich, zwłaszcza tych tradycyjnie wspierających Izrael, poczuje się niekomfortowo.

Jednak specjalni sprawozdawcy ONZ, choć ONZ zleca im badanie konkretnych sytuacji i doradzanie w ich sprawie, są od niej niezależni.

Ludobójstwo to specyficzny termin prawniczy, a ze sprawozdania pani Albanese wynika, że ​​niektóre kryteria prawne zostały spełnione.

Cytuje to, co jej zdaniem wydaje się być zamiarem Izraela zniszczenia Palestyńczyków jako grupy „w całości lub w części”, co jest kluczową klauzulą ​​Konwencji przeciwko Ludobójstwu.

Wymienia w szczególności trzy elementy, które wskazują na możliwe ludobójstwo:

Liczba ofiar śmiertelnych w Gazie, która według ministerstwa zdrowia kierowanego przez Hamas wynosi obecnie znacznie ponad 32 000, bombardowania gęsto zaludnionych obszarów i ograniczenia w dostawach pomocy (które, zdaniem ONZ, doprowadziły Gazę na skraj głodu), są wszystkie dowody, jak twierdzi raport, na zamiar zniszczenia grupy.

Basel Alsourani z Palestyńskiego Centrum Praw Człowieka z zadowoleniem przyjął to sprawozdanie. Zasugerował, że wszystkie strony tego konfliktu naruszyły prawo międzynarodowe, argumentował jednak, że ludobójstwo jest tak poważną zbrodnią, że społeczność międzynarodowa nie może go zignorować.

„Pozwolenie na ludobójstwo nie dotyka tylko Palestyńczyków…, ale wpływa na wszystkich ludzi na całym świecie” – powiedział.

„Jeśli teraz Izrael popełnia ludobójstwo bez ponoszenia odpowiedzialności, jutro nie będziemy wiedzieć, który kraj będzie twierdził, że Izrael dopuścił się ludobójstwa, i [therefore] Mogę popełnić ludobójstwo bez ponoszenia odpowiedzialności.”

Tala Nasir, palestyńska prawniczka zajmująca się prawami człowieka, która również udała się do Genewy, aby wysłuchać raportu, miała nadzieję, że zwróci on większą uwagę na los – jej zdaniem – tysięcy osób przetrzymywanych przez Izrael od 7 października.

„Aresztowali ponad 7700 Palestyńczyków” – powiedziała.

„Osiemdziesiąt procent z nich przebywa w areszcie administracyjnym, co oznacza, że ​​nie przedstawiają im żadnych zarzutów”.

Podkreśliła, że ​​ich rodziny nie miały z nimi kontaktu ani nie miały pojęcia, gdzie przebywają.

Nic dziwnego, że izraelscy dyplomaci są wściekli. Jej ambasador przy ONZ w Genewie, Meirav Eilon Shahar, określił raport jako „nieprzyzwoite odwrócenie rzeczywistości” i oskarżył Albanese o kwestionowanie prawa Izraela do istnienia.

Wielu Izraelczyków również może być zszokowanych. Natomiast sugestia ludobójstwa wobec państwa, które powstało bezpośrednio w wyniku ludobójstwa Żydów przez nazistowskie Niemcy, wywoła głęboką obrazę.

W obliczu ataku z 7 października oraz faktu, że tak wiele izraelskich rodzin wciąż czeka na wieści o wzięciu zakładników swoich bliskich, trudno jest usłyszeć tak jawne potępienie.

Do Genewy udał się także Noam Peri, którego ojciec Chaim został wzięty jako zakładnik. Jej celem jest oczywiście to, aby nie zapomnieć o ojcu.

„Mój ojciec został porwany z własnego domu” – powiedziała.

„To 80-letni mężczyzna, który siedział w domu z moją matką, skąd został brutalnie zabrany i od tego czasu w zasadzie zniknął. Nie ma kontaktu, z nikim na świecie”.

Jednak, jak pokazuje przeprowadzone w tym tygodniu głosowanie w Radzie Bezpieczeństwa ONZ za natychmiastowym zawieszeniem broni, państwa członkowskie stają się coraz bardziej niecierpliwe w związku z prowadzeniem wojny przez Izrael.

Zbyt wiele szanowanych agencji pomocowych ONZ ostrzegało, że nigdzie w Gazie nie jest bezpiecznie, że rodziny jedzą obecnie paszę dla zwierząt lub trawę, a dzieciom przeprowadza się amputacje bez znieczulenia.

Wszyscy mówią, że Izrael ogranicza dostawy niezbędnej pomocy, a rządy zaczęły wątpić w twierdzenie Izraela, że ​​za opóźnienia odpowiedzialna jest ONZ.

Wielu osobom nie spodoba się dobór słów Franceski Albanese, ale treść jej raportu zwiększy presję na Izrael, aby zmienił swoją strategię.