Naukowcy przyjrzeli się wpływowi czynników dietetycznych i genetycznych na cechy produkcyjne, w tym wykorzystanie paszy, jakość tuszy i jakość mięsa. Obecnie diety sprzyjają optymalnemu wzrostowi i rozwojowi owiec oraz zapewniają wystarczającą ilość białka, co może prowadzić do lepszej jakości mięsa. Jednak ustanowienie zoptymalizowanego systemu produkcji wymaga dokładnego rozważenia i zbilansowania parametrów diety.

Obejmuje to zapewnienie odpowiedniego spożycia białka i diety o wyższym współczynniku wchłaniania jelitowego, aby zwiększyć wchłanianie składników odżywczych w jelitach.

Identyfikacja genów selekcji owiec

Badanie prowadzone pod kierunkiem naukowców z Instytutu Globalnego Bezpieczeństwa Żywnościowego Szkoły Nauk Biologicznych na Queen’s University w Belfaście identyfikuje określone geny, takie jak Callipyge, Kalpastatyna i Miostatyna, a także obecność mutacji przyczynowych w tych genach jako czynniki wpływające na zwierzęta tempo wzrostu, efektywność paszy i profile kwasów tłuszczowych w mięsie. Ponadto warianty innych zgłoszonych genów, w tym PIGY, UCP1, MEF2B, TNNC2, FABP4, SCD, FASN, ADCY8, ME1, CA1, GLIS1, IL1RAPL1, SOX5, SOX6 i IGF1, wykazują potencjał jako markery selekcji owiec.

Cechy dziedziczne

Zespół przeprowadził metaanalizę zgłaszanej odziedziczalności i stwierdził, że spożycie resztkowej paszy (0,27 ± 0,07), masa gorącej tuszy (0,26 ± 0,05), procent opatrunku (0,23 ± 0,05) i zawartość tłuszczu śródmięśniowego (0,45 ± 0,04) są istotne cechy średnio lub wysoce dziedziczne. Sugeruje to, że czynniki środowiskowe w mniejszym stopniu wpływają na te cechy i można je poprawić poprzez selekcję genetyczną. Ponadto istnieją dodatnie korelacje genetyczne pomiędzy masą ciała a masą tuszy gorącej (0,91 ± 0,06), procentem wypatrunku (0,35 ± 0,15) i siłą ścinającą (0,27 ± 0,24), co wskazuje, że selekcja ze względu na wyższą masę ciała może prowadzić do korzystnych zmian w tuszy jakość i jakość mięsa.

Naukowcy stwierdzili, że warto zauważyć, że należy dokładnie rozważyć optymalną ilość każdej diety

Schemat żywienia zapewniający lepszą wydajność paszy

Włączenie określonych diet do schematu żywienia owiec wykazało zmniejszenie spożycia suchej masy i ADG przy jednoczesnym zwiększeniu końcowej masy ciała, co skutkuje zwiększoną FE. Wykazano poprawę FE w przypadku kilku diet, w tym witaminy A, prosa palcowego i słomy kukurydzianej, ciasta licuri, suszonego oleju z lucerny i soi, kaktusa bez kręgosłupa, oleju makadamia i proszku z nasion kopru włoskiego.

Naukowcy stwierdzili, że warto zauważyć, że należy dokładnie rozważyć optymalną ilość każdej diety, ponieważ umiarkowane poziomy w niektórych dietach mają na celu zwiększenie FE, podczas gdy wysokie poziomy w tej samej diecie zmniejszają FE. Oprócz poprawy FE, wykazano, że szereg diet obejmujących surowe białko dietetyczne, drożdże chromowe, kaktusy bez kręgosłupa i sfermentowane suplementy paszowe wzbogacone w białko poprawia jakość mięsa i tusz oraz skutkuje wyższą HCW, zwiększonym otłuszczeniem tusz i większą masą ubojową.

Diety poprawiające jakość mięsa

Stwierdzono, że diety zawierające makuchy licuri, siemię lniane, pozostałości po destylacji rozmarynu i soję poprawiają jakość mięsa, prowadząc do zwiększenia wskaźnika barwy, smaku, kruchości i poziomu nienasyconych kwasów tłuszczowych, co podkreśla kluczową rolę, jaką odgrywa włączenie określonych składników diety w optymalnych ilościach do pasza może wpływać na zwiększenie FE przy jednoczesnym utrzymaniu i podwyższeniu jakości tuszy i mięsa.