Inflacja oparta na cenach hurtowych w Indiach nieznacznie spadła do 0,2% w lutym z 0,27% w styczniu, ale czwarty miesiąc z rzędu nadal utrzymywała się na dodatnim poziomie. Oczekuje się, że dane za marzec również będą inflacyjne, ale niższe niż w lutym.

Lutowe dane o inflacji były zgodne z oczekiwaniami, gdyż ceny podstawowych surowców, takich jak paliwa, energia i towary przemysłowe, spadły, mimo że ceny żywności i ropy naftowej nieznacznie wzrosły w porównaniu z miesiącem poprzednim.

Kontrastuje to z tendencją deflacyjną obserwowaną w okresie od kwietnia do października ubiegłego roku, wynikającą ze spadku cen chemikaliów i wyrobów chemicznych, energii elektrycznej, tekstyliów, podstawowych metali, artykułów spożywczych, papieru i wyrobów papierniczych.

Jak wynika z opublikowanych w czwartek danych ministerstwa handlu, inflacja hurtowa za luty była znacznie niższa od zrewidowanej wartości 0,86% w grudniu 2023 r., która była najwyższa od kwietnia 2023 r. Inflacja hurtowa w analogicznym okresie ubiegłego roku wyniosła 3,85%.

Ministerstwo handlu podało, że wskaźnik WPI w lutym pozostał dodatni ze względu na wzrost cen żywności, ropy naftowej i gazu ziemnego, energii elektrycznej, maszyn i urządzeń oraz pojazdów silnikowych, przyczep i naczep.

„Inflacja WPI w dalszym ciągu jest łagodna, ponieważ jej największy składnik, wytwarzany przez produkty o masie 64,23%, nadal znajduje się w deflacji (luty 2024 r.: -1,3%). W rzeczywistości produkty przemysłowe znajdują się w deflacji już od dwunastu miesięcy z rzędu. Nawet składnik wskaźnika cen hurtowych paliw i energii, stanowiący 13,15% wag., w lutym 2024 r. pozostawał w deflacji na poziomie 1,59%” – powiedział Sunil Kumar Sinha, główny ekonomista w India Ratings and Research.

Inflacja żywności wzrosła nieznacznie do 6,95% w lutym, po spadku do 6,85% w styczniu z najwyższego od czterech miesięcy poziomu 9,38% w grudniu. Wynika to z rosnących cen ryżu niełuskanego, roślin strączkowych, warzyw, cebuli i ziemniaków.

Inflacja cebuli i pomidorów utrzymuje się na wysokim poziomie dwucyfrowym odpowiednio od sierpnia i listopada 2023 r. Ziemniaki, które do zeszłego miesiąca zapewniały komfort domowego budżetu utrzymując deflację przez dwanaście kolejnych miesięcy, w lutym 2024 r. gwałtownie zmieniły swój bieg. Inflacja w przypadku cebuli, ziemniaków i pomidorów wyniosła w lutym odpowiednio 29,22%, 15,34% i 60,49%. 2024.

Ceny artykułów nieżywnościowych spadły w lutym o 6,29%, ceny paliw i energii elektrycznej spadły o 1,59%, a ceny ropy naftowej i gazu ziemnego wzrosły w lutym o 8,24%. Ceny wyrobów gotowych spadły w ciągu miesiąca o 1,27%.

Zdaniem ekonomistów, ceny hurtowe utrzymywały się wcześniej w strefie deflacyjnej, czemu sprzyjała korzystna baza i spadające ceny surowców. W listopadzie ceny osiągnęły poziom dodatni ze względu na rosnące ceny żywności i wygasanie efektu bazy.

W przyszłości zmienność międzynarodowych cen ropy naftowej pozostanie problemem ze względu na napięcia w Azji Zachodniej – ostrzegają ekonomiści z Bank of Baroda.

Inflacja detaliczna w Indiach oparta na indeksie cen towarów i usług konsumenckich (CPI) spadła w lutym o jeden punkt bazowy, do 5,09% w porównaniu z 5,1% w styczniu 2024. Ceny żywności i napojów w dalszym ciągu rosły, ale inne podstawowe kategorie, takie jak odzież, obuwie, mieszkania i transport nieznacznie się uspokoił. Pozostał on powyżej celu banku centralnego wynoszącego 4%, ale szósty miesiąc z rzędu utrzymywał się w przedziale tolerancji 2-6%.

Bank Rezerw Indii (RBI) po raz czwarty z rzędu utrzymał podstawowe stopy procentowe na niezmienionym poziomie, a stopy repo wynoszą 6,5%. „Oczekujemy, że w marcu 2024 r. inflacja hurtowa pozostanie umiarkowana na poziomie 0,1%. Jednakże biorąc pod uwagę, że inflacja detaliczna w dalszym ciągu jest wyższa od poziomu komfortu RBI, spodziewamy się, że RBI w najbliższej przyszłości utrzyma przerwę w podnoszeniu stóp procentowych” – dodał Sinha .

Regulacja stóp procentowych jest dla banku centralnego kluczowym instrumentem kontroli inflacji. Wyższe stopy procentowe powodują, że pożyczki są droższe, co może zmniejszyć popyt wśród banków, innych instytucji finansowych i konsumentów. Zmniejszenie podaży pieniądza na rynku może również obniżyć wydatki konsumentów.