W tym miesiącu zbliża się zaćmienie słońca – już za sześć dni! Omówiliśmy kilka wskazówek i konstrukcji aparatu, w tym wskazówki i porady dotyczące zaćmień słońca firmy Nikon. Tym razem kolej na Canona, aby dostarczyć nam czegoś więcej.

Zdjęcia pochodzą dzięki uprzejmości Canon Explorer of Light, współautora National Geographic i fotografa komercyjnego Keitha Ladzinskiego. Znajdziesz tu mnóstwo informacji, obejmujących wszystko, od wyboru aparatu i obiektywu po wykonanie zdjęcia bez oślepiania!

Nota wydawcy: Wszystko poniżej tego wiersza zostało napisane przez Keitha Ladzinskiego.

Wybór aparatu

Prawie każdy aparat będzie w stanie uchwycić zaćmienie słońca, ale niektóre zapewnią lepsze wrażenia w zależności od Twoich oczekiwań. Seria aparatów Canon EOS R będzie prawdopodobnie aparatem wybieranym przez fotografów poszukujących najwyższej jakości zdjęć i największej elastyczności sprzętu.

Wybór pełnoklatkowego aparatu z matrycą, takiego jak EOS R5 (kup tutaj) lub EOS R8 (kup tutaj), pozwala uzyskać zdjęcia o wysokiej rozdzielczości i niskim poziomie szumów. Aparaty z ramką APS-C, takie jak EOS R50 (kup tutaj) lub EOS R100 (kup tutaj) skorzystają na mniejszym czujniku rozmiaru APS-C ze względu na współczynnik przycięcia 1,6x. Mniejszy czujnik generuje przycięty obraz w porównaniu z nieprzyciętym czujnikiem pełnoklatkowym. Twój dysk słoneczny będzie znacznie większy w przypadku matrycy APS-C niż w przypadku matrycy pełnoklatkowej.

Wybór obiektywu

Wybór obiektywu do fotografowania słońca lub księżyca zależy od tego, jak duży chcesz mieć dysk słońca lub księżyca. Rozmiar dysku zależy od dwóch czynników: rozmiaru matrycy aparatu bezlusterkowego i ogniskowej obiektywu.

Powinieneś szukać dysku słonecznego o wysokości od 1/3 do 1/4 wysokości czujnika. Ogniskowa 400 mm, taka jaką można uzyskać w przypadku obiektywu RF100-400mm F5.6-8 IS USM (kup tutaj), tworzy dysk słoneczny o wielkości 1/4 na matrycy wielkości APS-C.

Jeśli Twój plan obejmuje wykonanie sekwencji poklatkowej całego 2,5-godzinnego zaćmienia słońca z horyzontem lub innym elementem na pierwszym planie, użyjesz bardzo szerokokątnych obiektywów, takich jak obiektyw RF15-30mm F4.5-6.3 IS STM ( Kupuj tutaj).

Wybór filtra słonecznego

Filtry słoneczne mogą przepuszczać lub ograniczać różne długości fal światła. Niesrebrzone szkło i metalizowany Mylar tworzą niebieskawo-biały dysk słoneczny, podczas gdy profesjonalna srebrno-czarna polimerowa folia słoneczna tworzy żółty dysk słoneczny.

Naprawdę bezpieczny filtr do oglądania i fotografowania powinien posiadać certyfikat CE lub ISO i zakładać go na przód obiektywu. Obejmuje to tylną tacę filtra w przypadku korzystania z superteleobiektywów. Istnieje różnica pomiędzy filtrami słonecznymi używanymi przez społeczeństwo do oglądania zaćmienia słońca a fotografami fotografującymi zaćmienie słońca.

Niektórzy twierdzą, że filtry ND ograniczające 14 – 16,5 stopni światła są „bezpieczne”. Mogą one być bezpieczne wyłącznie do użytku fotograficznego, ale nie do bezpośredniego oglądania. Ograniczanie światła przechodzącego przez filtr to tylko część historii.

Bezpieczny filtr do fotografowania i oglądania ogranicza również światło podczerwone i ultrafioletowe powyżej 800 nm. Filtry o neutralnej gęstości tego nie robią. Brak filtra słonecznego lub zwykły filtr ND może wypalić dziurę nie tylko w matrycy aparatu, ale także stopić listki przysłony!

Wybór statywu i głowicy

Wielu fotografów niechętnie korzysta ze statywów. W przypadku zbliżającego się całkowitego zaćmienia słońca w kwietniu jest to koniecznością. Zaćmienie trwa prawie 2,5 godziny, a twoje ramiona będą wyczerpane, jeśli go nie użyjesz.

Upewnij się, że statyw wytrzyma więcej niż waży aparat, obiektyw i głowica statywu. Jeśli podróżujesz, rozważ statyw z czterema nogami (w porównaniu ze statywem z trzema nogami) – statywy z czterema nogami składają się do mniejszych i łatwiej mieszczą się w walizkach, a po całkowitym rozłożeniu często mają tę samą wysokość co statywy z trzema nogami.

Upewnij się, że statyw znajduje się na wysokości oczu, nie wysuwając całkowicie środkowej kolumny, ponieważ obiektyw będzie skierowany prawie prosto w górę, a Ty nie będziesz chciał garbić się przez ponad dwie godziny, aby zobaczyć ekran LCD. Możesz także zabrać ze sobą krzesło kempingowe, na którym będziesz mógł usiąść.

Ważniejszy od rodzaju kupowanych nóg jest główka statywu. W przeciwieństwie do typowej fotografii, nie będziesz kierować aparatu i obiektywu mniej więcej na wprost. W większości krajów Ameryki Północnej jest to wydarzenie trwające od rana do południa i będziesz skierowany niemal prosto w górę, aby sfotografować słońce podczas tego zaćmienia.

Nie jest to coś, do czego zaprojektowano wiele głowic statywowych, nie mówiąc już o zamontowaniu dużego superteleobiektywu. Istnieje wiele rodzajów głowic, które można wykorzystać, ale najbardziej preferowane do tego celu są astronomiczna głowica paralaktyczna, głowica gimbalowa oraz głowica kulowa i gniazdowa.

Co zrobić, gdy nastąpi zaćmienie

Całkowite zaćmienie składa się z dwóch części. Fazy ​​częściowe występują, gdy Księżyc zaczyna częściowo zakrywać lub odsłaniać dysk słoneczny. W tej fazie widoczna jest pełna intensywność słońca i potrzebny jest rzeczywisty filtr przeciwsłoneczny na obiektywie.

W miarę jak Księżyc stopniowo zakrywa coraz większą część Słońca, nadejdzie punkt, w którym widoczny pozostanie tylko mały kawałek jasnego słońca, a wokół Księżyca pojawi się jasny pierścień światła słonecznego. Nazywa się to czasami „efektem diamentu”.

Jeśli chcesz pomyślnie sfotografować zakończenie fazy częściowej prowadzącej do całkowitego zaćmienia, musisz zdjąć filtr słoneczny, a następnie go sfotografować. Ale bądź niezwykle ostrożny. Bez zamontowanego filtra słonecznego bezpośrednie światło słoneczne – nawet z niewielkiej jego części – może być szkodliwe.

Około 15 sekund przed pełnią można zdjąć filtr słoneczny, aby sfotografować pozostały efekt pierścionka z brylantem, a około pięć sekund przed pełnią nadal widać kilka maleńkich promieni światła słonecznego prześwitujących pomiędzy dolinami kraterów na Księżycu.

W ten sposób powstaje coś, co nazwano koralikami Baily’ego, na cześć angielskiego astronoma Francisa Baily’ego. Gdy księżyc całkowicie zakryje słońce, po koralikach Baily’ego, rozpoczęła się całość i fotografujesz koronę. Całość podczas tego zaćmienia będzie się różnić, ale na linii środkowej będzie trwała średnio około 2,5 minuty. Pod koniec totalności koraliki Baily’ego zaczynają się ponownie pojawiać, co prowadzi do efektu pierścionka z brylantem.

Gdy światło efektu pierścionka z brylantem stanie się bardzo jasne, wymień filtr słoneczny z przodu obiektywu. Od tego momentu, przez wszystkie końcowe fazy cząstkowe, filtr słoneczny musi pozostać z przodu obiektywu.

Ekspozycja słoneczna aparatu

Naświetlanie dysku słonecznego można wykonać w trybie automatycznym lub ręcznym. W zależności od używanego obiektywu i trybu pomiaru, duża ilość czerni w wizjerze może spowodować powstanie bardzo prześwietlonego dysku słonecznego w dowolnym z automatycznych trybów ekspozycji. Ręczny tryb ekspozycji zwykle zapewnia lepsze, spójne wyniki podczas całego zaćmienia.

Dzieje się tak dlatego, że intensywność słońca nie zmieni się nawet do pierścionka z brylantem. Odłamek słońca, który widzisz tuż przed koralikami Baily’ego, jest nadal bardzo jasny. Jedynym powodem zmiany intensywności jest to, że chmury unoszą się nad głową lub słońce zachodzi niżej na zachód.

Aby uzyskać najlepszą ekspozycję dla wszystkich faz częściowych (kiedy słońce jest całkowicie lub częściowo widoczne), przetestuj kombinację obiektywu/przedłużacza i filtra słonecznego na długo przed dniem zaćmienia. Aby się przygotować, spróbuj wykonać testy ekspozycji z założonym filtrem słonecznym w różnych warunkach pogodowych/zachmurzonych.

Dzięki temu w dniu zaćmienia, jeśli chmury przejdą, będziesz mógł sprawdzić swoje notatki i przygotować się na niezbędną zmianę ekspozycji. Dla pewności należy okresowo sprawdzać ekran LCD, aby upewnić się, że wszystko przebiega zgodnie z planem.

[Text and images used with permission]