Wskazówki genetyczne mogą przewidywać ryzyko niepowodzenia leczenia u pacjentów z białaczką
![Wskazówki genetyczne mogą przewidywać ryzyko niepowodzenia leczenia u pacjentów z białaczką](https://oen.pl/wp-content/uploads/2023/05/genetic-clues-could-pr-770x470.jpg)
Nowe badania prowadzone przez UCL i Great Ormond Street Hospital (GOSH) mające na celu przewidywanie, którzy pacjenci z białaczką dziecięcą są bardziej narażeni na brak odpowiedzi na chemioterapię, mogą pozwolić klinicystom na udoskonalenie strategii leczenia, aby dać największe szanse na sukces.
Badanie, opublikowane w Journal of Clinical Oncology, połączyli dane z badań brytyjskich z lat 2003–2019, aby zobaczyć, którzy pacjenci mieli gorsze wyniki. Następnie wykorzystali sekwencjonowanie całego genomu, aby znaleźć wskazówki genetyczne, które można wykorzystać do przewidywania tego ryzyka u przyszłych pacjentów.
Zespół ma nadzieję, że te wskazówki genetyczne będą mogły zostać wykorzystane do wczesnej identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka, którzy mogą kwalifikować się do wzięcia udziału w badaniach nad najnowszymi immunoterapiami, takimi jak terapia komórkami CAR-T.
Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest głównym typem białaczki wieku dziecięcego i dzieli się na dwa podtypy, ALL z komórek B (B-ALL) i ALL z komórek T (T-ALL). Obecne konwencjonalne metody leczenia ALL obejmują chemioterapię indukcyjną i przeszczep szpiku kostnego. Ale prawdopodobieństwo, że pacjenci nie zareagują dobrze na terapię i będą mieli złe wyniki w T-ALL w porównaniu z B-ALL, jest trzy razy bardziej prawdopodobne, a w przypadku nawrotu choroby dostępnych jest mniej opcji leczenia.
To może się wkrótce zmienić, ponieważ trwają próby wysoce obiecujących immunoterapii, takich jak terapia komórkami CAR-T. Ta technika została niedawno zastosowana przez naukowców z UCL i GOSH w leczeniu „nieuleczalnej” białaczki T-ALL pacjenta po tym, jak zawiodły konwencjonalne metody leczenia. Chociaż badanie trwa, prawie rok po rozpoczęciu leczenia pacjent nadal nie ma raka.
W nowym badaniu zespół przeanalizował dane z dwóch badań klinicznych, które obejmowały WSZYSTKICH pacjentów leczonych w Wielkiej Brytanii w latach 2003-2019, aby zobaczyć, co stało się z pacjentami i zidentyfikować czynniki ryzyka związane z niepowodzeniem konwencjonalnego leczenia.
Zamrożone komórki od tych pacjentów poddano następnie sekwencjonowaniu całego genomu w celu wyszukania markerów genetycznych związanych ze złymi wynikami, które można wykorzystać do przewidywania ryzyka niepowodzenia konwencjonalnego leczenia u przyszłych pacjentów.
Naukowcy odkryli, że jeden na pięciu starszych pacjentów, w tym przypadku nastolatków i młodych dorosłych, doświadczył złych wyników w porównaniu z zaledwie jednym na dziesięciu młodszych pacjentów.
Chociaż profil genetyczny badanych nowotworów był złożony, a poszczególne nowotwory często bardzo się od siebie różniły, naukowcy odkryli, że mutacje w szlakach molekularnych TAL1, MYC i RAS można wykorzystać do ilościowego określenia ryzyka niepowodzenia leczenia u pacjenta.
Dr David O’Connor (UCL Cancer Institute and Great Ormond Street Hospital) powiedział: „Genetyczna stratyfikacja, polegająca na analizie genomu pacjenta w celu oceny ryzyka wystąpienia pewnych skutków, była z powodzeniem wykorzystywana do poprawy leczenia B-ALL. Ale do tej pory nie mieliśmy danych, aby to zrobić dla T-ALL. Nasze wyniki mogą zidentyfikować grupę pacjentów wysokiego ryzyka, którzy mają mniejsze szanse na dobrą odpowiedź na chemioterapię. Wszyscy pacjenci z białaczką dziecięcą w Wielkiej Brytanii przechodzą sekwencjonowanie całego genomu, kiedy są zdiagnozowano, więc informacja genetyczna powinna być już dostępna, aby to zrobić”.
Stratyfikacja genetyczna pacjentów w celu zidentyfikowania tych, którzy z mniejszym prawdopodobieństwem dobrze zareagują na konwencjonalne leczenie, oznaczałaby, że można by rozważyć ich alternatywne metody, takie jak terapie komórkami CAR-T, które są obecnie dostępne w badaniach klinicznych.
Profesor Marc Mansour (UCL Cancer Institute i UCL Great Ormond Street Institute of Child Health) powiedział: „Około 10% dzieci z T-ALL nie reaguje na wstępną chemioterapię, a szansa nawrotu jest dwukrotnie większa niż w przypadku B-ALL. Sytuację pogarsza fakt, że istnieje mniej opcji leczenia pacjentów z T-ALL z nawrotem choroby. Dlatego w przypadku T-ALL jeszcze ważniejsze jest zapewnienie leczenia, które da największe szanse na remisję. Markery genetyczne, które zidentyfikowaliśmy w to badanie pozwoli nam zapewnić najlepszą strategię leczenia”.
Więcej informacji:
David O’Connor i in., The Clinicogenomic Landscape of Induction Failure in Childhood and Young Adult T-Cell Acute Lymphoblastic Leukemia, Journal of Clinical Oncology (2023). DOI: 10.1200/JCO.22.02734
Informacje o czasopiśmie:
Journal of Clinical Oncology