Naomi Pomeroy, szefowa kuchni, autorka i ikona sceny kulinarnej Portland, zmarła 13 lipca w wieku 49 lat. Rodzina poinformowała Miesięcznik Portland wczoraj poinformowano, że obawiają się, iż Pomeroy utonął podczas spływu pontonem po rzece Willamette.

Pomeroy — dzięki swojemu surowemu i wyrafinowanemu etosowi w pierwszych klubach kolacyjnych, a później w swojej wpływowej restauracji Beast w północno-wschodnim Portland — pomogła zdefiniować kulinarną scenę Portland, która tak bardzo urzekła narodową wyobraźnię na początku XXI wieku. Każdy z ruchów Pomeroy był wyczuwalny, a nawet zapowiadał to, co miało nastąpić później: swobodne przyjęcia obiadowe poprzedzały boom pop-upów; wczesne koncepcje eksponowały potencjał gotowania całej wieprzowiny; menu z ustaloną ceną, „proszę nie zamieniać”, uosabiało ducha minionej już ery szefów kuchni „gwiazd rocka”.

„Była inspiracją, czystą siłą i właśnie zaczynała zupełnie nowy, ekscytujący rozdział w swoim życiu” – napisała na Instagramie Kristen D. Murray, szefowa kuchni i właścicielka portlandzkiej restauracji Maurice. „Obawiam się, że w tej chwili brakuje mi słów, by opisać, jak znacząca, niezwykła i wpływowa jest ta wspaniała kobieta. Ona „jest” i na zawsze będzie tymi rzeczami”.

Na platformie społecznościowej X, szef kuchni i prezenter telewizyjny Andrew Zimmern również złożył hołd: „Naomi Pomeroy była wspaniałą szefową kuchni, ikoną i przyjaciółką przez wiele lat. Niech jej pamięć będzie błogosławieństwem dla wszystkich, którzy ją kochali”.

Pochodząca z Corvallis w stanie Oregon, Pomeroy po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę lokalnie, mając około 20 lat, dzięki podziemnej serii kolacji „Family Supper” ze swoim ówczesnym partnerem Michaelem Hebbem. Duet założył później grupę restauracyjną Ripe, która otworzyła Family Supper (wersję restauracyjną), Clarklewis i Gotham Tavern. Grupa ostatecznie spektakularnie się rozpadła — napędzając pozornie niekończącą się lokalną i krajową prasę — co zapewniło jej status celebrytów w branży i doprowadziło do rozwodu Pomeroy i Hebba. Ale jej wpływ był niepodważalny: Gabriel Rucker (Le Pigeon i Canard), Tommy Habetz (imperium Bunk), Morgan Brownlow (dawniej Tails & Trotters) i Troy MacLarty (Bollywood Theater), którzy od tego czasu odcisnęli swoje piętno na lokalnej scenie, wszyscy słynnie przeszli przez drzwi Ripe. (Family Supper i Gotham Tavern zamknięto w 2006 r., podczas gdy Clarklewis nadal działa).

Ale największy wpływ Pomeroy miała jej własna restauracja Beast, która zadebiutowała w 2007 roku i niemal natychmiast zyskała uznanie. Tam jej śmiałe podejście — tylko jedno menu, dwa miejsca siedzące, wszyscy spokojnie jedzący te same pięć lub sześć dań, jednocześnie łokciami popychając gościa siedzącego obok — było dosłownie na pierwszym planie, ponieważ Pomeroy i jej zespół gotowali i nakładali każdy posiłek na centralnej kuchennej wyspie, gdzie nie było gdzie się ukryć. Dania pokazywały wachlarz możliwości Pomeroy: jedwabisty veloute na jednym daniu, mięsny kotlet jagnięcy z zaskakującym dodatkiem na kolejnym, delikatny talerz wędlin, który osiągnął status ikony. Beast pokazał, jak absolutna Pomeroy wierzyła w swoją wizję. Słynnie nie było żadnych zamian ani odstępstw od wspólnych stołów; Pomeroy wymagała całkowitego zaufania od gości, prosząc rosnącą grupę miejskich smakoszy, aby zaakceptowali świnię, zamknęli się i cieszyli się jazdą. Pomeroy zarobiłaby Jedzenie i wino Wyróżnienie dla Najlepszego Nowego Szefa Kuchni w 2009 r. oraz Nagroda Jamesa Bearda dla Najlepszego Szefa Kuchni: Northwest w 2014 r., po czterech nominacjach.

Beast stał się symbolem kulinarnego etosu Portland w tamtym czasie, wymieniany jednym tchem z Pok Pok Andy’ego Rickera i Le Pigeon Gabriela Ruckera. Każdy z nich był nieco chaotyczny, czasami celowo prowokacyjny, świątyniami wyjątkowości wizji szefa kuchni — pomagając budować reputację miasta jako miejsca, które witało ikonoklastów.

Wymagający punkt widzenia Beast był jeszcze bardziej niezwykły, biorąc pod uwagę, że Pomeroy nie miała formalnego wykształcenia kulinarnego, na co często szybko wskazywała. „Nie jestem nawet wyszkolonym kucharzem” – powiedziała Pomeroy w Sprzedaż dodatkowa Eater podcast w 2017 r. „Założyłem firmę cateringową w piwnicy, gdy miałem 22 lata i tak naprawdę nie wiedziałem, co do cholery robię, a potem po prostu próbowałem różnych rzeczy i ludzie jakoś uznali, że to jest dobre. Mam naturalne umiejętności i naprawdę zależy mi na tworzeniu zespołu. I myślę, że ostatecznie stało się tak, że naprawdę dobrze trzymam wokół siebie moich ludzi”.

Beast zamknięto w październiku 2020 r., ofiarą pandemii. (W tym czasie Pomeroy była aktywną orędowniczką Independent Restaurant Coalition, lobbując za większymi funduszami dla restauracji). Pomeroy przeniosła przestrzeń, aby pomieścić Ripe Cooperative, hybrydową restaurację sąsiedzką i targowisko specjalizujące się w daniach na wynos. Sam Ripe miał zostać zamknięty w 2022 r. Ostatnio nawiązała współpracę z wieloletnim sous chefem Beast, Miką Paredes, przy Cornet Custard, który rozpoczął działalność jako pop-up w kwiaciarni Pomeroy Colibri. Cornet właśnie otworzył drzwi do swojego pierwszego samodzielnego lokalu na SE Division Street w maju. W tym samym miesiącu pojawiła się wiadomość, że Pomeroy planuje również otworzyć nową restaurację w tym samym budynku.

Pomeroy dzieliła projekty ze swoim mężem Kyle’em Lindenem Websterem: duet otworzył słynny portlandzki bar koktajlowy Expatriate w 2013 roku (Webster jest również współwłaścicielem Yaowarat, który zadebiutował w październiku 2023 roku). Pomeroy opublikowała książkę kucharską Smak i technika w 2006 roku i pojawił się na Najlepszy szef kuchni: Masters, Najlepszy szef kuchni, Iron Chef AmerykaI Pojedynek na noże.

W 2023 roku Pomeroy powiedziała Eater Portland, że jest podekscytowana swoimi nadchodzącymi projektami. „Czuję tę nową, pełną energii chęć zachowania branży i upewnienia się, że wykwintne dania nie zaczną zanikać” — powiedziała wówczas Pomeroy. „W branży jest wiele rzeczy, które trzeba zmienić, i bardzo chciałabym nadal być na jej czele”.

Pomeroya przeżyła Webster i jej córka. Miesięcznik PortlandRodzina prosi o uszanowanie jej prywatności, gdyż nie planuje obecnie publicznej ceremonii żałobnej.