Leica SL3 to bezlusterkowy aparat w kształcie lustrzanki cyfrowej o rozdzielczości 60 MP, zbudowany na bazie mocowania L firmy Leica. Przenosi wiele technologii z modeli Leica M11, ale oferuje także radykalnie przeprojektowany interfejs.

Kluczowe specyfikacje

• Czujnik BSI CMOS 60 MP
• Wbudowana w korpus 5-osiowa stabilizacja obrazu o wartości znamionowej 5,0 EV
• ISO 50-100 000 (podstawowa ISO 100)
• Hybrydowy autofokus z detekcją fazy i kontrastu
• AF z wykrywaniem oczu/twarzy/ciała i zwierząt
• Wideo DCI 8K w H.265, 1080p w ProRes, wszystko bez ograniczeń czasowych
• Wizjer OLED EVF o rozdzielczości 5,76 mln punktów z odświeżaniem do 120 kl./s
• Odchylany tylny ekran dotykowy o rozdzielczości 2,33 mln punktów
• Fotografowanie z szybkością 4 kl./s, 14-bitowe z AF, 5 kl./s w trybie 12-bitowym, do 15 kl./s, 12-bitowe z ostrością i ekspozycją zablokowaną na pierwszej klatce.

Leica SL3 jest dostępna od ręki w zalecanej cenie 6995 dolarów. Jest to wzrost o 1000 dolarów w porównaniu z ceną SL2 z 2019 r., chociaż inflacja oznacza, że ​​jest ona niższa w ujęciu realnym.

Indeks:

Co nowego

Leica SL3 jest czwartym w ofercie firmy pełnoklatkowych aparatów z mocowaniem L, po 24 MP SL z 2017 r., 47 MP SL2 z 2019 r. i hybrydowym modelu wideo/zdjęcia SL2-S z 2020 r. SL3 wykorzystuje matrycę BSI CMOS o rozdzielczości 60 MP. , co czyni go zarówno aparatem SL o najwyższej rozdzielczości w historii, jak i tym, który najprawdopodobniej dobrze współpracuje z obiektywami dalmierzowymi Leiki z serii M (czujniki BSI lepiej odbierają światło z blisko zamontowanych obiektywów, ponieważ ich obszar światłoczuły znajduje się bliżej powierzchni).

Podobnie jak w przypadku kamer M11, SL3 może wysyłać pliki Raws lub JPEG w wybranej przez Ciebie rozdzielczości 60 MP, 36 MP lub 18 MP, z opcją różnych rozdzielczości dla każdego typu pliku.

Dostępny zakres czułości ISO czujnika rozciąga się od 50 do 100 000, ale firma twierdzi, że natywne stopnie wzmocnienia tego czujnika o podwójnym wzmocnieniu to ISO 100 i 320 (200 i 640 w L-Log, 400 i 1250 w HLG).

SL3 akceptuje gniazdo CFexpress typu B oprócz UHS-II SD.

Czujnik ma wbudowane elementy detekcji fazy, umożliwiające ustawianie ostrości z uwzględnieniem głębokości. W połączeniu z systemem rozpoznawania obiektów, jak podejrzewamy, jest to efekt współpracy w zakresie technologii L² z firmą Panasonic. Można go ustawić tak, aby rozpoznawał ludzkie ciała, twarze i oczy, a także śledził i skupiał uwagę na najmniejszych z dostępnych. Posiada również funkcję wykrywania zwierząt, w tym ptaków.

W aparacie zastosowano te same procesory „Maestro IV”, co model Leica Q3, z buforem o pojemności 8 Gb, dwukrotnie większym niż w modelu SL2. Pomimo tej mocy obliczeniowej i bufora, szybkość zdjęć seryjnych SL3 jest bardzo niska jak na współczesne standardy, osiągając zaledwie 4 klatki na sekundę, jeśli chcesz mieć autofokus i pełny 14-bitowy odczyt czujnika, a ta wzrasta do 5 klatek na sekundę, jeśli przejdziesz do trybu 12-bitowego i następnie trzykrotnie, jeśli nie potrzebujesz aktualizacji ostrości lub ekspozycji pomiędzy zdjęciami. Jest to szczególnie dziwne, biorąc pod uwagę, że aparat ma wystarczająco dużo chrząknięć, aby dostarczyć wideo 8K.

Wideo 8K

Model SL3 zawiera pełnowymiarowy port HDMI, a także gniazda słuchawek i mikrofonu

SL3 może przechwytywać wideo 8K (w proporcjach 1,89:1 lub 16:9) z prędkością do 30p w trybie 10-bitowym. Wykorzystuje kodek H.265 i może nagrywać w formacie 4:2:0 w gnieździe CFexpress, dopóki nie zabraknie miejsca na karcie lub baterii. Urządzenie wygeneruje także sygnał 4K w 10-bitowym formacie 4:2:2 przez gniazdo HDMI, jeśli nagrywasz w formacie Log lub HLG lub w tym samym czasie nagrywasz na kartę. Wyjście HDMI to 8-bit 4:2:0 UHD 8K, jeśli nie korzystasz z żadnego z tych trybów i nie nagrywasz na kartę.

Wartość 4K (UHD lub DCI) jest pobierana z nagrania 8K podczas nagrywania z szybkością do 30p. Wygląda na to, że następuje przeskakiwanie linii przy dostarczaniu obrazu w rozdzielczości do 4K/60p z tego samego obszaru czujnika.

Kamera oferuje pięć wstępnie ustawionych miejsc, w których można zdefiniować rozdzielczość, liczbę klatek na sekundę, kodek, kompresję, z możliwością wyboru kodowania gamma, przechwytywania dziennika lub HLG. Pozwala to na przeskakiwanie pomiędzy predefiniowanymi trybami, zamiast ryzykować zmianę jednego ustawienia i zapomnieć o zmianie innego (lub zapomnieć o zmianie ustawienia warunkowego z powrotempo powrocie do głównego trybu fotografowania).

SL3 ma również możliwość synchronizacji kodu czasowego poprzez gniazdo synchronizacji lampy błyskowej z boku garbu wizjera.

Korpus i sterowanie

Trzecie pokrętło poleceń po prawej stronie tego zdjęcia odróżnia SL3 od swoich poprzedników

Korpus SL3 wygląda bardzo podobnie do poprzednich modeli SL, ale jest wyraźnie mniejszy. I chociaż ogólny wygląd jest zgodny z poprzednimi modelami, zmian jest więcej, im bliżej patrzysz na aparat.

Największą zmianą jest dodanie trzeciego pokrętła sterującego po lewej stronie wizjera aparatu. Umożliwia to domyślne zachowanie, które umieszcza kluczowe elementy sterujące ekspozycją, czasem otwarcia migawki i przysłoną na dwóch głównych pokrętłach sterowania, a czułość ISO na nowym lewym pokrętle, zapewniając natychmiastowy dostęp do wszystkich podstawowych ustawień fotograficznych.

Inną naprawdę oczywistą zmianą jest to, że zestaw trzech przycisków (Play, Fn, Menu) został przesunięty na prawą stronę tylnego ekranu, dzięki czemu można zastosować konstrukcję odchylanego ekranu bez konfliktu między ekranem a guziki.

Włącznik/wyłącznik po lewej stronie aparatu został zastąpiony przyciskiem, który należy przytrzymać, aby wybudzić kamerę. Jest on otoczony wskaźnikiem LED, który świeci na zielono podczas ładowania aparatu, pulsuje na biało, gdy aparat znajduje się w trybie uśpienia, i świeci stale na biało, gdy aparat jest wybudzony.

Pomimo przegubowego ekranu, SL3 w dalszym ciągu zapewnia stopień ochrony przed wodą i kurzem IP54, tak jak jego poprzednik.

Posiada wizjer o rozdzielczości 5,76 mln punktów (1600 x 1200 pikseli) z powiększeniem 0,76x i możliwością pracy z szybkością do 120 kl./s oraz tylny ekran o rozdzielczości 2,33 mln punktów (1080 x 720 pikseli), który można odchylać w górę i w dół.

Interfejs

To, co wyróżnia SL3, to interfejs użytkownika (UI). Leica pracowała nad odmianami interfejsu dotykowego aż do swojego pierwszego aparatu z mocowaniem L, Leica T (na tyle długo, że mocowanie nadal nazywało się wówczas mocowaniem T). Interfejs użytkownika SL3 nie jest tak radykalny jak jego poprzednik z matrycą APS-C, ale nadal sprawia wrażenie całkiem innowacyjnego w porównaniu z większością aparatów.

Jak można się spodziewać, głównym sposobem interakcji z aparatem są trzy pokrętła sterowania. Ich funkcje można konfigurować dla każdego z trybów ekspozycji aparatu, ale można wybrać drugą konfigurację, jeśli używasz dostosowanych obiektywów M (tzn. jeśli używasz obiektywu z pierścieniem przysłony, możesz zrezygnować z przypisywania pokrętło do wartości przysłony).

Większość pozostałych ustawień aparatu reguluje się za pomocą dotykowego menu ustawień, za którym znajduje się stosunkowo płytki system menu. Trzymanie palca na jednym z przycisków ekranowych pozwala dostosować jego funkcję (nie można zmienić ustawienia ekspozycji i ISO).

Przesuń w lewo, a ustawienia zdjęć ustąpią ustawieniom wideo i żółtemu podświetleniu (odzwierciedlającemu schemat kolorów skali odległości w obiektywach Leica Cine).

Panel ustawień pokazuje ustawienia zdjęć lub, jeśli przesuniesz palcem po ekranie, ustawienia wideo. Ekran ustawień i menu mają czerwone wskaźniki, gdy jesteś w trybie zdjęć, i żółte, które oznaczają tryb wideo.

Można także dostosować wyświetlanie podglądu na żywo w aparacie, wybierając ustawienia wyświetlane na ekranie oraz możliwość zmiany układu ekranu w celu uzyskania orientacji pionowej. Można nazwać, zapisać i wyeksportować nawet sześć banków ustawień wstępnych obejmujących dostosowywanie przycisków i ekranu, dzięki czemu można szybko dostosować aparat do preferowanego sposobu pracy.

Menu zawiera przełączniki dotykowe, co oznacza, że ​​nie potrzebujesz osobnego ekranu do wyboru opcji binarnych. Na tym ekranie możesz ograniczyć dostępne opcje podczas dostosowywania działania przycisku Fn, aby przyspieszyć działanie.

Same menu zawierają przydatne elementy, takie jak przełączniki włączania/wyłączania ustawień, dzięki czemu nie trzeba wchodzić na głębszy poziom menu, aby tylko włączać i wyłączać ustawienia. Możesz także zawęzić listę dostępnych ustawień do przypisania do przycisków, aby przyspieszyć wybór.

Ponadto kamera umożliwia zdefiniowanie maksymalnie czterech ustawień asystentów przechwytywania (siatki, poziomy, ostrzeżenia o jasnych obszarach itp.). Aparat użyje dowolnego z ostatnio używanych ustawień wstępnych i zachowa osobne ustawienia dla przechwytywania i odtwarzania.

Bateria

W SL3 zastosowano nowy akumulator BP-SCL6 o większej mocy, który oferuje teraz pojemność 15,8 Wh (w porównaniu z 14,4). Aparat jest nadal kompatybilny ze starszymi akumulatorami BP-SCL4, ale niektóre funkcje wideo są dostępne tylko w nowszej wersji. Według standardu CIPA aparat wykonuje dość niską liczbę 320 zdjęć na jednym ładowaniu. Leica twierdzi jednak, że na jednym ładowaniu można wykonać 1350 zdjęć, jeśli funkcja automatycznego wyłączania aparatu będzie używana co 50 zdjęć, a nie jak w przypadku standardu 10, co daje wgląd w to, dlaczego standard CIPA ma tendencję do znacznego niedoszacowania rzeczywistego wykorzystania przez większość ludzi

Dostępny jest atrapa baterii zasilanej prądem stałym, która umożliwia zasilanie aparatu przez złącze USB-C przez dłuższy czas, bez konieczności zatykania gniazda USB-C aparatu.

Pierwsze wrażenia

Richarda Butlera

Leica SL3 to interesujący aparat, w którym po raz pierwszy zastosowano matrycę i wiele rozwiązań wprowadzonych w najnowszych modelach M11 w mocowaniu L. Korpus jest zauważalnie mniejszy, bez utraty solidności i spójności wyglądu istniejących aparatów.

Pomimo tego, że Leica czerpie więcej ze współpracy technologicznej Leiki z Panasonic, SL3 nie jest po prostu DC-S5 II o zmienionej nazwie. Układ z trzema pokrętłami odróżnia go zarówno od modeli Panasonic, jak i istniejących modeli SL, co było dla mnie pouczające, ponieważ korzystałem z aparatu.

To skupienie się na podstawach i powrót do podstaw, który do tego doprowadził, rzuca się w oczy w SL3. Pozostałe specyfikacje nie różnią się szczególnie od większości jego konkurentów, ale sposób obsługi już tak.

Interfejs SL3 będzie na początku nieznany prawie każdemu, ponieważ nie przypomina szczególnie zachowania większości aparatów, z którymi się spotkaliśmy. Być może jest to jednak dobry moment, aby przypomnieć sobie, że choć tego słowa często się używa, prawie żaden aspekt obsługi aparatu nie jest dosłownie „intuicyjny”. Nie wiesz, jak korzystać z aparatów innej marki, ponieważ jest to z natury oczywiste, robisz to, ponieważ zachowuje się jak coś, co już znasz nauczyli. Nasze pierwsze wrażenie jest takie, że interfejs SL3, choć nieznany, jest prosty, rozsądnie zorganizowany i powinien być szybki do nauczenia.

Leica twierdzi, że przeprojektowała każdą ikonę aparatu, a nawet posunęła się tak daleko, że przyjęła nowy krój pisma w swoich menu, ale to tylko zewnętrzne oznaki dość „od podstaw” podejścia do ponownego przemyślenia, jak powinien działać aparat.

Podejrzewamy, że znajdziemy kilka dziwactw i dziwactw, ponieważ będziemy go używać na co dzień, ale w krajobrazie aparatów, które często wyglądają i sprawiają wrażenie wymiennych, a rozróżnienie między nimi polega jedynie na wyborze obiektywu, jest to ciekawe jest spotkanie aparatu, który próbuje zrobić coś innego. I zgodnie z reputacją swojego twórcy, SL3 wydaje się szukać sposobu na stworzenie aparatu skupiającego się na podstawach fotografii.

To powiedziawszy, trudno nie zauważyć, że SL3 kosztuje około 80% więcej niż doskonały model a7R V firmy Sony, który jest również wyposażony w matrycę BSI CMOS o rozdzielczości 60 MP i podwójnym wzmocnieniu konwersji. A to znaczna premia, jaką trzeba zapłacić za innowacyjny interfejs. Zatem decyzja o wyborze SL3 może sprowadzać się do Twojej wiary w jakość obiektywów Leiki, co oznacza, że ​​decyzja zasadniczo sprowadza się do wyboru obiektywu.

Przykładowa galeria

Prosimy nie powielać żadnego z tych obrazów na stronie internetowej ani w żadnym biuletynie/magazynie bez uprzedniej zgody (zobacz naszą stronę dotyczącą praw autorskich). Udostępniamy oryginały użytkownikom prywatnym do pobrania na ich własne maszyny w celu osobistego sprawdzenia lub wydrukowania (w związku z tą recenzją); robimy to w dobrej wierze, więc nie nadużywaj tego.