Recenzowane badanie Uniwersytetu Cambridge opublikowane w środę w czasopiśmie naukowym Nature ujawniło, że nagrodzona Nagrodą Nobla technika, która utorowała drogę syntetycznym szczepionkom informacyjnym na bazie kwasu rybonukleinowego, jest daleka od doskonałości.

Aby oszukać organizm, aby pozwolił na interwencje komórkowe za pomocą syntetycznych środków terapeutycznych opartych na mRNA, naukowcy odkryli, że muszą najpierw dokonać modyfikacji chemicznych w elementach budulcowych mRNA. Naukowcy wskazali w tym tygodniu, że spotkania z powtarzającymi się modyfikacjami zasad często prowadzą do nieporozumień w komunikacji komórkowej, co ostatecznie powoduje zaostrzenie odporności u osób zaszczepionych.

Ponieważ technologia mRNA, która pojawiła się na rynku podczas pandemii, jest obecnie wykorzystywana w leczeniu różnych nowotworów i chorób, naukowcy podkreślili pilną potrzebę zajęcia się tym problemem.

Anne Willis, współautorka badania i biochemik z Jednostki Toksykologii Rady ds. Badań Medycznych Uniwersytetu w Cambridge, stwierdziła, że ​​„niezbędne jest, aby [mRNA] terapie są zaprojektowane tak, aby były wolne od niezamierzonych skutków ubocznych.”

Jakie jest tło?

Katalin Karikó i Drew Weissman otrzymali w październiku Nagrodę Nobla 2023 w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycia, które umożliwiły opracowanie „skutecznych szczepionek mRNA” przeciwko Covid-19.

Duet zaobserwował, że organizm traktuje syntetyczny mRNA – materiał genetyczny zaprojektowany tak, aby informować komórki w organizmie, jak wytwarzać określone białka, takie jak białko „kolca” – jako obcego najeźdźcę. W obliczu tego najeźdźcy organizm ulega reakcji zapalnej. Zdaniem Uniwersytetu w Cambridge reakcja ta okazała się kłopotliwa dla potencjalnych terapeutów, ponieważ naturalna reakcja organizmu na materiał syntetyczny utrudniała mu przedostanie się do komórek i wywołanie jego działania.

Karikó i Weissman odkryli, że chemicznie modyfikując zasadę urydyny RNA, syntetyczne mRNA może przedostać się przez mechanizmy obronne organizmu i wygenerować schematy białek.

Jak donosi „The Telegraph”, do tej pory powszechnie uważano, że modyfikacja urydyny nie stwarza problemów. Jednak teraz jest jasne, że te tajne operacje genetyczne pozostawiają niepożądany ślad na znacznej części pacjentów poddanych terapii genowej.

Nieporozumienie komórkowe

Naukowcy z Jednostki Toksykologii MRC postanowili przeanalizować, czy istnieją jakiekolwiek problemy dotyczące bezpieczeństwa związane z terapiami opartymi na mRNA. Odkryli, że „maszyna komórkowa, która «odczytuje» mRNA «ślizga się» w zetknięciu z powtórzeniami modyfikacji chemicznych powszechnie stosowanych w terapiach mRNA” – wskazał uniwersytet w swoim komunikacie.

Wspomniana wcześniej „maszyna komórkowa” nazywana jest rybosomem. Rybosom odczytuje i tłumaczy kod mRNA, dostarczając organizmowi instrukcje dotyczące wytwarzania przeciwciał. Zdaniem Anne Willis i immunologa Jamesa Thaventhirana, w konfrontacji z zasadową modyfikacją mRNA zwaną „N1-metylopseudourydyną”, rybosomy najwyraźniej przesuwają się w około 10% przypadków.

Te tak zwane pomyłki powodują produkcję niezamierzonych białek, które wywołują „niezamierzoną odpowiedź immunologiczną”.

Naukowcy z Cambridge, współpracując z naukowcami z innych angielskich uniwersytetów, przetestowali pod kątem dowodów na wytwarzanie białek „niedocelowych” u biorców szczepionek, w szczególności tych, którzy przyjęli szczepionkę mRNA Pfizer Covid-19. Rzeczywiście, „odkryli, że u jednej trzeciej z 21 zaszczepionych pacjentów biorących udział w badaniu wystąpiła niezamierzona odpowiedź immunologiczna”.

mRNA jest również wykorzystywane w szczepionce Moderna, ale naukowcy nie zgłosili testowania go pod kątem pomyłek.

Pomimo odpowiedzi immunologicznej i małej wielkości próbki naukowcy twierdzili, że nie wystąpiły żadne „złe skutki”, ponieważ niezamierzone wyprodukowane białka nie były zdolne do życia w organizmie.

„Zagrożenie bezpieczeństwa przyszłych leków mRNA polega na tym, że źle ukierunkowana odporność może być bardzo szkodliwa, dlatego należy zawsze unikać niecelowych odpowiedzi immunologicznych” – stwierdził Thaventhiran.

Zespół z Cambridge ustalił, że sekwencje mRNA można przeprojektować, aby zapewnić produkcję zamierzonego białka i tym samym uniknąć takich niezamierzonych odpowiedzi immunologicznych.

Thaventhiran, starszy autor badania, wydał niezbędne oświadczenie, że szczepionki przeciwko Covid-19 są bezpieczne, a następnie dodał: „Musimy zadbać o to, aby przyszłe szczepionki mRNA były równie niezawodne. Nasza demonstracja mRNA„ antypoślizgowych ”jest kluczowym elementem wkład w przyszłe bezpieczeństwo tej platformy medycznej.”

Podobają Ci się Blaze News? Omiń cenzurę, zapisz się do naszych biuletynów i otrzymuj takie historie bezpośrednio na swoją skrzynkę odbiorczą. Podpisz tutaj!