Film Pixara z 2015 roku Na lewą stronę rozszerzył sprawdzoną formułę historii studia do logicznego punktu końcowego, zadając pytanie A co by było, gdyby emocje miały emocje? Rezultatem jest przejmująca, kapryśna przygoda, która zagłębia się w umysł 11-letniej dziewczynki zmagającej się z dużymi zmianami w życiu. Kontynuacja, Od środka 2, rozpoczyna się mniej więcej rok po pierwszym filmie i wprowadza nowe emocje jako postacie, co wzbudziło wiele pytań wśród fanów Pixara. Podczas wizyty prasowej w kampusie Pixar po raz pierwszy mogliśmy się temu przyjrzeć Od środka 2, i udało mi się porozmawiać z twórcami filmu na temat tworzenia emocjonalnego krajobrazu nastolatka.

Jak Od środka 2 zaczyna się, Riley ma 13 lat i przystosowała się do życia w San Francisco ze swoimi dwoma najlepszymi przyjaciółmi. Jest gotowa stawić czoła szkole średniej i swoim znajomym pięciu emocjom – radości (Amy Poehler), smutkowi (Phyllis Smith), złości (Lewis Black), strachowi (Tony Hale, który zastępuje Billa Hadera) i wstrętowi (Liza Lapira, przejmując rolę Mindy Kaling) – bardzo chcą jej pomóc. Ale rankiem, gdy ma jechać na elitarny obóz przygotowawczy do hokeja, w jej umyśle włącza się alarm, a do Kwatery Głównej, gdzie żyją i działają jej emocje, pojawia się grupa nowych emocji.

Na czele stada stoi Anxiety (Maya Hawke), a Envy (Ayo Edebiri), Ennui (Adèle Exarchopoulos) i Embarrassment (Paul Walter Hauser) uzupełniają ekipę krępujących nastoletnich emocji. Przybyli, aby upewnić się, że Riley jest przygotowana na sukces w szkole średniej, nawet jeśli oznacza to pokonanie Joy i reszty emocji oraz przejęcie kontroli. Oto, czego firma Polygon dowiedziała się o procesie kręcenia filmu, kiedy odwiedziliśmy siedzibę firmy Pixar.

Inside Out 2 to pierwszy film studia Pixar, w którym główną rolę odgrywają kobiety

Artystka opowiadająca Rebecca McVeigh twierdzi, że ekipa tworząca historie złożona głównie z kobiet pomogła ukształtować autentyczność podróży Riley. Mówi nam również, że grupa kobiet z różnych działów ds Od środka 2 spotkaliśmy się, aby podzielić się spostrzeżeniami podczas produkcji.

„Wszyscy zeszliśmy do pokoju, usiedliśmy i opowiedzieliśmy sobie nasze złe historie z czasów, gdy mieliśmy 13 lat” – mówi. „To było całkiem interesujące, jak uniwersalne było to doświadczenie 13-latka, ponieważ nad filmem pracowali ludzie po 60. roku życia i ludzie po 20. roku życia. W pewnym sensie męczyliśmy się, jak np. Czy pamiętam, że miałem 13 lat w sposób, który wydawałby się autentyczny współczesnemu 13-latkowi? Dzielenie się naszymi 13-letnimi doświadczeniami sprawiło, że pomyślałem: O nie, myślę, że to to samo.”

Reżyser Kelsey Mann zaczynał ze świadomością, że jako nastolatek chce poznać Riley

Zdjęcie: Disney/Pixar

Mann mówi ostatnie zdanie Joy Na lewą stronę („W końcu Riley ma teraz 12 lat. Co może się wydarzyć?”) zainspirowało go do zajęcia się okresem nastoletnim Rileya. Spoglądanie wstecz na zdjęcia z własnego dzieciństwa i obserwowanie, jak jego uśmiech powoli znika w miarę dorastania, utwierdziło go w pragnieniu poznania tych burzliwych lat, w których zaczęły brać górę wszelkiego rodzaju wielkie, nowe emocje.

„Skupiłem się na tym, że główną postacią będzie Lęk” – mówi Mann w notatkach prasowych. „To coś, co naprawdę zaczyna się pojawiać, gdy stajemy się nastolatkami – wszyscy możemy się z tym utożsamić. Pamiętam, że na początku przeprowadziłem wiele badań na temat tego, co dzieje się w naszych mózgach w tym wieku, co zrodziło pomysł burzliwej kuli przechodzącej przez Centralę – gromady pracowników gromadzących się i burzących wszystko. To remont – tak właśnie wygląda życie nastolatka. To chaotyczne.”

W pierwszej wersji filmu pojawiło się dziewięć nowych emocji

Pomysł ten okazał się nieco zbyt przytłaczający dla filmu. Dlatego po rozmowie z kilkoma ekspertami, w tym z profesorem Dacherem Keltnerem, konsultantem ds. emocji przy pierwszym filmie, Mann i producent Mark Nielsen skupili się na emocjach związanych z samoświadomością. Niepokój był kluczowym elementem od samego początku, ale ostatecznie przerodził się w zazdrość, zawstydzenie i znużenie zamiast emocji takich jak poczucie winy i schadenfreude.

Oprócz nowych emocji umysł Riley zawiera teraz cały system wierzeń

Zdjęcie: Disney/Pixar

Początkowy monolog Joy wyjaśnia, że ​​gdy Riley dorosła, niektóre jej wspomnienia utrwaliły się w przekonania na temat niej samej i świata. Te przekonania powstają i splatają się w świecącą małą wiązkę, która tworzy poczucie siebie Riley. Joy i reszta pierwotnych emocji są bardzo dumni z Riley, jaką ją znają – i bardzo ją chronią, zwłaszcza gdy pojawiają się nowe emocje.

Odtworzenie postaci w zaktualizowanym oprogramowaniu komputerowym pozwoliło projektantom naprawić pewne dziwactwa

Od pierwszego minęło prawie 10 lat Na lewą stronę. Ponieważ technologia Pixara szybko się zmienia, jednym z największych wyzwań było odtworzenie od podstaw wszystkich kultowych postaci i lokalizacji w zaktualizowanym oprogramowaniu.

Ale nawet gdyby tak się nie stało, scenograf Jason Deamer powiedział firmie Polygon, że prawdopodobnie nadal skorzystałby z okazji, aby wykorzystać nową technologię do upiększenia postaci.

Na przykład w pierwszym filmie sweter Sadnessa tak naprawdę nie został wygenerowany z tkanych nici CG — był po prostu cieniowany w sposób, który sprawiał, że Patrzeć tak jak było. Ale dzięki nowemu oprogramowaniu jej strój może stać się bardziej złożony wizualnie.

„Nowy to tak naprawdę tkany sznurek” – mówi Deamer. „Wygląda bardziej jak sweter. Wygląda jak sweter Sadnessa, ale lepszy.

Twórcy filmu musieli ponownie wykorzystać niewykorzystane elementy Inside Out w sequelu

Powracające postacie i zestawy przeszły niewielkie zmiany, dzięki czemu były bardziej dopracowane i wyrafinowane. Okazało się jednak, że korzystanie ze starych projektów ma pewne zalety, zwłaszcza jeśli chodzi o pewne szczegóły, których projektanci nie mieli okazji wykorzystać w pierwszym filmie.

Na przykład twórcy filmu Na lewą stronę umieść małe drzwi w kształcie Gniewu w Kwaterze Głównej. To miał być żart, w którym zamykał się w osobnej przestrzeni, kiedy potrzebował się uspokoić. Ten żart nie trafił do pierwszego filmu, ale drzwi są nadal obecne i widoczne. I tak stały się drzwiami, którymi nowe emocje wkraczają do Kwatery Głównej w sequelu.

Uncut Gems było jedną z największych inspiracji filmu

Zdjęcie: Pixar

Autor zdjęć do planu Adam Habib przytacza pełen stresu thriller braci Safdie, który miał duży wpływ na kadrowanie i rozwój scen Anxiety Od środka 2język wizualny.

Podczas produkcji zespół animatorów stworzył statyczne plany zdjęciowe i umieścił w nich cyfrowe postacie, a następnie umieścił w tych planach wirtualną kamerę, która działała tak, jak w filmie akcji na żywo wykorzystywana jest prawdziwa kamera. Mogli przesuwać tę „kamerę” w obrębie utworzonych przez siebie zasobów, wypróbowując nowe kąty i odległości kadrowania, aby dowiedzieć się, co będzie najlepsze dla każdej sceny. Czasami wymagało to nawet skonfigurowania iPada lub innego urządzenia zewnętrznego do fizycznego poruszania się po wirtualnym zestawie.

Lęk miał specyficzny język kamery, który korzystał z rodzajów zbliżeń, których Safdies używał, aby przekazać podobną intensywność i niepokój Nieoszlifowane klejnoty. Habib mówi, że Mann przejął wiele elementów Nieoszlifowane klejnoty oraz sposób, w jaki wizualnie sugeruje emocje, w tym ręczny aparat, wyjątkowo głęboka i płytka ostrość oraz użycie obiektywów szerokokątnych — nawet jeśli są to tylko obiektywy wirtualne utworzone przy użyciu efektów CG.

Mann przesłuchiwał Mayę Hawke na zapleczu Disney World

Zdjęcie: Disney/Pixar

Mann twierdzi, że był na rodzinnych wakacjach w Epcot, kiedy otrzymał telefon z informacją, że Hawke jest dostępny na przesłuchanie. Musiał więc wymknąć się przez pawilon meksykański, aby odebrać telefon na Zoomie w biurze.

„Absolutnie to rozwaliła” – mówi Mann. „Moją ulubioną częścią było to, że na koniec powiedziałam o tym, o czym chcę, żeby był ten film, a ona od razu się z tym powiązała. Chyba nawet płakałem, kiedy mówiła. […] A potem wróciłem do Epcot i kontynuowałem wakacje. To było zabawne.”

Twórcy filmu regularnie spotykali się z grupą nastoletnich dziewcząt, aby uzyskać opinie

Zdjęcie: Disney/Pixar

Aby się upewnić Od środka 2 uchwyciwszy rzeczywistość bycia nastolatką, twórcy filmu stworzyli grupę fokusową składającą się z dziewcząt w wieku od 13 do 19 lat. Nazwali grupę „Riley’s Crew” i spotykali się z nimi co cztery miesiące, aby pokazywać im trwający film.

„Ta grupa była niezwykle pomocna” – mówi Mann. „I stary, dali świetne notatki. Czasem wystawiali lepsze oceny niż ludzie, którzy tu pracują. Było im z tym fantastycznie. Traktowali to jak [school] zadanie. […] Prawie wysłaliby list motywacyjny, coś w rodzaju reportażu o książce. To było urocze. To było niesamowite. Naprawdę potraktowali to poważnie. To było niesamowite.”

Jeden z ulubionych gagów Manna nie dostał się do finału

Będziemy musieli poczekać i zobaczyć, na jakie nowe obszary umysłu Riley natkną się emocje, ale jedna z osiowych sekcji nazywała się Kraina Kunktatorstwa.

„Żart był taki, że zawsze był w budowie i [it says] ’Już wkrótce: Kraina zwlekania” – mówi Mann. „I [the mind workers] pytają: „Kiedy skończą to miejsce?” Mówią: „Ach, zajmą się tym”. Mieliśmy pracowników, którzy pytali: „Hej, czy powinniśmy zacząć budować tę ziemię dzisiaj?” Mówią: „Nie” i rozmawiają na telefonach.

Niestety, chociaż ekipa Riley’s Crew naprawdę uwielbiała ten żart, to tylko spowolniło to akcję filmu. W końcu taka jest natura zwlekania.

Od środka 2 trafi do kin 14 czerwca. Będziemy mieli więcej informacji z naszej „wizyty na planie” Pixara, gdy będziemy coraz bliżej premiery.