Z żywym, zabawnym i pełnym gwiazd rozdanie nagród Critics Choice Awards w niedzielę wieczorem w sali balowej Fairmont Century Plaza (i towarzysząca mu impreza na górze, która elegancko obsłużyła 300 członków i gości, którzy przegrali loterię biletów organizacji i nie mogli dostać miejsca) teraz historii, tak naprawdę nie ma nic między tym a ogłoszeniem 24 stycznia nominacji do Oscara. Ponieważ program emitowany jest w ogólnokrajowej telewizji 48 godzin przed zakończeniem głosowania nad Oscarami (wtorek o 17:00 czasu pacyficznego), jego wpływ może być silny, zwłaszcza w przypadku poruszających przemówień takich jak Brendan Fraser; imponująca liczba najlepszych kategorii: Najlepszy film, Reżyser, Scenariusz oryginalny, Aktor drugoplanowy (Ke Huy Quan staje się niespodziewanym zwycięzcą w tym sezonie) za Wszystko Wszędzie Wszystko Naraz; a wśród innych pamiętnych momentów wielki Guillermo del Toro chce nadal zamiatać każde animowane trofeum w zasięgu wzroku.

Ale gdy grupa krytyków rozprzestrzeniła się po całym kraju, a teraz nawet na całym świecie, z rosnącą liczbą międzynarodowych członków, stowarzyszenie Broadcast Critics Association od momentu powstania 28 lat temu zyskało silną reputację dzięki niesamowitemu zapowiadaniu Oscara za najlepszy film zwycięzcy i nominowani – szczególnie dla grupy krytyków, a nie gildii, takiej jak PGA, SAG i DGA, której członkostwo pokrywa się z członkostwem Akademii. W rzeczywistości, w ciągu pierwszych 10 lat tego stulecia zwycięzcy CCA i Oscara za najlepszy film dopasowywali się osiem razy, różniąc się tylko w latach 2004-2005, kiedy CCA wybrało Bokiem oraz Brokeback Mountain nad zdobywcami Oscarów Dziecko za milion dolarów oraz Rozbić się (dwa filmy, które późno zbudowały rozmach AMPAS, podczas gdy CCA jest migawką w czasie nieco wcześniej w sezonie). Jednak w ciągu ostatnich 11 lat było to około 50-50, być może odzwierciedlając znaczny wzrost liczby członków i demonstracji obu organizacji. W ciągu ostatnich sześciu lat dorównali tylko w 2017 roku Kształt wody oraz w mocno dotkniętym pandemią roku 2020 z Nomadland, to ostatnie było trochę aberracją, ponieważ zwolniono tak niewielu pretendentów.

Więc co to oznacza dla szans Wszystko Wszędzie Wszystko Naraz po zdobyciu pięciu nagród w niedzielę z imponujących 14 nominacji, które uczyniły ich zdecydowanie liderem pod względem nominacji? Czy to tylko odzwierciedla krytykę kontra branżę? Pamiętać, Wszystko wszędzie zebrał mnóstwo nagród dla najlepszego filmu od regionalnych grup krytyków, cóż, wszędzie: Atlanta, Austin, Utah, Centralna Floryda, Dallas Ft. Worth, Floryda, Indiana, Iowa, Las Vegas, Music City, Północna Karolina, Północny Teksas, Oklahoma, Online Female Critics Org, Filadelfia, Phoenix, Southeastern, St. Louis, Wielka Brytania, Waszyngton, nie wspominając o Gothams. Ta zbiorowa siła wydaje się dorównywać ogólnokrajowemu zasięgowi CCA w miłości do filmu, ale czy znowu branża i Akademia pójdą w jej ślady?

Wskazania są zdecydowanie tak z pięcioma czołowymi nominacjami do SAG, ukłonami PGA i DGA, nieuniknioną nominacją do WGA, która pojawi się 25 stycznia, ośmioma czołowymi nominacjami do Indie Spirit i nie tylko. Ma również znaczące miejsce na długich listach BAFTA z 11 wzmiankami w prawie każdej kategorii, do której może się kwalifikować; ostateczne nominacje do nagród BAFTA zostaną ogłoszone w czwartek. Wygląda to na tsunami wsparcia branży na całym świecie dla niezależnego A24, który może, i może być w stanie wygenerować taki entuzjazm, jaki Pasożyt oraz CODA byli w stanie zrobić — zwłaszcza w przypadku wygranej zespołu SAG, gdyby tak się stało. W tym przypadku wydaje się, że CCA jest częścią prowadzenia szarży, w przeciwieństwie do wspomnianych dwóch ostatnich zdobywców Oscara za najlepszy film.

Ostateczna wygrana Oscara dla najlepszego filmu Wszystko wszędzie zakłóciłoby również koszyk z jabłkami konwencjonalnego myślenia o pretendentach do nagród. Nie trafił na zwykły tor festiwalowy kandydatów do Oscara od Cannes po Wenecję, Telluride, Toronto, ale raczej miał premierę na SXSW w marcu, a nie typową festiwalową platformę startową dla kampanii dla najlepszego filmu.

Największym pytaniem jest jednak, czy starsi, wypaczeni członkowie AMPAS będą trzymać się przeskakującego wieloświata filmu i szalonego tempa, które dobrze grają w kinach, ale mogą nie działać tak dobrze na platformie cyfrowej Akademii, gdzie, niestety, prawdopodobnie większość wyborców zobaczy to. Bez wątpienia dzięki temu ostatniemu poparciu Critics Choice wyborcy w ostatniej chwili będą dziś oglądać, aby zobaczyć, o co tyle krzyków.

Innym wyścigiem, który pojawia się i jest interesujący do oglądania, jest Najlepszy Aktor, w którym w ciągu ostatnich sześciu dni wyłoniło się czterech różnych zwycięzców: zarówno Austin Butler (Elvisa) i Colina Farrella (Banshee Inisherin) na Globusach; Bill Nighty (Żyjący) w Los Angeles Film Critics, nowo niespecyficznym dla płci, który miał swoją ceremonię w sobotę wieczorem; i Frasera za Wieloryb w niedzielę w Critics Choice. Wszystkie cztery wydają się być kluczem do nominacji do Oscara, a wyścig w tym momencie wydaje się być szeroko otwarty. Musimy poczekać kilka tygodni przed rozdaniem SAG Awards 26 lutego, zanim uzyskamy więcej wskazówek, dokąd może zmierzać ten wyścig. Nawet Indie Spirits nie mogą dać wskazówki w swoich nowych kategoriach niezwiązanych z płcią, w których nominowano osiem kobiet i tylko dwóch mężczyzn (Jeremy Pope i Paul Mescal). Szalony rok.

Tymczasem duchów nie można kwestionować byli wysoko na 28. Critics Choice Awards (jestem członkiem i prezesem Film Branch) i chcę podziękować Focus Features za zaproszenie mnie do siedzenia przy stole w pierwszym rzędzie Tar (jeszcze kilka stóp i bylibyśmy na scenie), w szczególności prezes Peter Kujawski i współprzewodniczący Jason Cassidy, z którymi wspaniale się siedziało, wraz ze zdobywczynią nagrody CCA dla najlepszej aktorki Cate Blanchett, jej znakomitą współpracowniczką Niną Hoss, oraz Tar scenarzysta-reżyser-producent Todd Field.