Z Zemsta Pinokia Do Cicha noc, śmiercionośna noczabieranie ukochanych ikon kultury i zamienianie ich w zimnokrwistych zabójców nie jest niczym nowym w horrorze. To znaczy, psucie tradycyjnie niewinnej ikonografii jest w dużej mierze specjalnością tego gatunku, ale nadal fascynuje mnie, jak współcześni filmowcy walczą z monopolami franczyzowymi, na nowo wyobrażając sobie popularne postacie, takie jak Kubuś Puchatek i Myszka Miki, jako mordercze potwory, gdy tylko wejdą do środka. domena publiczna.

I z ogłoszeniem, że Kubuś Puchatek: Krew i miód zespołu”Pokręcony wszechświat dzieciństwa” rozszerza się o złe wersje postaci, takich jak Bambi i Piotruś Pan, myślę, że nadszedł czas, aby filmowcy, tworząc swoje horrory należące do domeny publicznej, zaczęli zwracać uwagę na mniej oczywisty materiał źródłowy. Mając to na uwadze, postanowiliśmy wyróżnić sześć postaci z domeny publicznej, które również zasługują na własne horrory. W końcu, jeśli te subwersje gatunkowe mają tu pozostać, równie dobrze mogą wykazać się kreatywnością.

Na potrzeby tej listy będziemy unikać dzieł należących do domeny publicznej, które w momencie ich tworzenia miały należeć do gatunku horroru – co oznacza brak wpisów pochodzących od klasycznych pisarzy, takich jak Poe, Lovecraft i Shelley.

Mając to na uwadze, nie zapomnij o komentarzu poniżej, podając swoje ulubione postacie z domeny publicznej, jeśli uważasz, że przegapiliśmy postać, która szczególnie nadaje się do terroru na dużym ekranie.

A teraz na listę…

6. Kot Feliks – Kocie szaleństwa (1919)

Felix może nie ma takiej mocy gwiazd, jak niektórzy z jego animowanych rówieśników (głównie ze względu na fakt, że jego najpopularniejsze kreskówki pochodzą z epoki niemej), ale ten złośliwy czarny kot nadal jest odpowiedzialny za opracowanie ogólnego projektu prawie wszystkich animowanych maskotek przyjść. W pewnym momencie Felix był tak duży, że zagrał nawet u boku Charliego Chaplina w 2D w jednym ze swoich przełomowych filmów krótkometrażowych, co uczyniło go jedną z największych australijskich gwiazd.

I chociaż łatwo byłoby przyjąć podejście do antropomorficznego, zmutowanego zwierzęcia, jak wiele ostatnich adaptacji horrorów należących do domeny publicznej, myślę, że horror Felix sprawdziłby się najlepiej jako meta-slasher. W tej bardziej przyziemnej historii fan z obsesją na punkcie Felixa może przebrać się za kultowego kota i popełnić morderstwa o tematyce kociej, kierując się szaloną logiką kreskówek z ery niemej.

5. Jack Frost – Tradycja ustna

Nie można dokładnie przestrzegać praw autorskich zimai chociaż najbardziej godne uwagi wersje Jacka Frosta są niedostępne (np. specjalny program telewizyjny Rankin/Bass z 1979 r. i programy telewizyjne z 2012 r. Powstanie Strażników), pomysł żywego, oddychającego ucieleśnienia przenikliwego zimna jest bardzo dostępny dla każdego twórcy filmów gatunkowych, który chce opowiedzieć napędzaną efektami opowieść o lodowatym terrorze.

Myślę, że podejście do horroru o zjawiskach nadprzyrodzonych dobrze sprawdziłoby się w tym przypadku, w którym grupa młodych ludzi obraża zimowego ducha i pada ofiarą jego gniewu w postaci coraz dziwniejszych zgonów. Do diabła, możesz nawet sprawić, że cała akcja będzie się rozgrywać podczas zamieci i uwięzić głównych bohaterów w jednym miejscu, aby ułatwić filmowanie.

I zanim powiesz: „Ale Luiz, czy tam już nie było Dziadek Mróz horror z 1997 roku?”… ten film tak naprawdę opowiada o seryjnym mordercy, który zmienia się w zmutowanego bałwana – a nie o żywe ucieleśnienie zimy!

4. Mowgli – Księga dżungli (1894)

Podczas gdy większość ludzi zna jedynie luźną adaptację książki Disneya z 1967 roku, oryginał Rudyarda Kiplinga Księga dżungli to tak naprawdę zbiór opowiadań opowiadających o dzikim chłopcu Mowglim i jego spotkaniach z bestiami reprezentującymi różne ludzkie archetypy. Oryginalne opowieści były głęboko alegorycznymi opowieściami o prawach i społeczeństwie (niektórzy uczeni twierdzili nawet, że tekst zawiera pewne problematyczne tendencje imperialistyczne), ale myślę, że gatunek horroru mógłby szczególnie skorzystać na dreszczyk emocji przenoszonych przez dżunglę Kiplinga.

W końcu złe dzieci są ponadczasową podstawą gatunku horroru, więc wyobraźcie sobie przerażającą historię o zdziczałym dziecku, które potrafi komunikować się ze zwierzętami i mściwie rzuca je na ludzi, którzy „uratowali” je z jego naturalnego domu. Myśleć The mistrz Bestii ale z większą ilością jump-scare’ów!

3. Sherlock Holmes – Studium w szkarłacie (1887)

Jedna z najpopularniejszych fikcyjnych postaci wszechczasów. Zaskakuje mnie, że nie widzieliśmy jeszcze pełnoprawnego horroru o kultowym detektywie Arthura Conan Doyle’a, Sherlocku Holmesie. Jasne, widzieliśmy przebłyski terroru w historiach takich jak Pies Baskerville’ówale gdzie jest mój nadprzyrodzony thriller o Holmesie i Watsonie stawiającym czoła kultowi śmierci Cthulhu, który chce zakończyć świat?

Istnieje już kilka literackich crossoverów, w których ulubiony detektyw świata staje przeciwko niesamowitym horrorom HP Lovecrafta (dzięki uprzejmości takich autorów jak James Lovegrove, a nawet Neil Gaiman), więc dlaczego nie przenieść tych konfliktów szaleństwa i rozsądku na duży ekran?

2. Gertie – Gertie, dinozaur (1914)

Jeden z bardziej niejasnych wpisów na tej liście, Gertie, dinozaur była główną atrakcją w pionierskim przykładzie kinowych mediów mieszanych. Ten niemy film, 12-minutowy film animowany, któremu towarzyszy wodewil, przedstawił światu „cudownie wyszkolonego dinozaura”, który jadł z rąk trenerów i wykonywał głupkowate sztuczki wraz z aktorami na żywo – a wszystko to kilkadziesiąt lat przed filmami takimi jak Kto wrobił królika Rogera.

I chociaż niezwykła popularność Gertie została w większości zatracona w czasie, z chęcią obejrzałbym pełnoprawny film o potworach, w którym egzotyczne dzikie zwierzę osiąga punkt krytyczny po o jeden trik za dużo i wpada w niszczycielski szał przypominający tragiczną rzeczywistość… historia życia słonia Tyke.

1. Kacper Przyjazny Duch – Przyjazny Duch (1945)

Casper, Przyjazny Duch, nie jest obecnie postacią z kreskówek najwyższej klasy, z kilkoma godnymi uwagi projektami z udziałem uroczego widma od czasu dzielącej adaptację filmową z 1995 roku (którą jako dzieciak z lat 90. pokochałem pomimo jej wielu wad). Uważam jednak, że Casper jest głównym kandydatem do przerażającego odkrycia na nowo, ponieważ jego pierwszy animowany występ nigdy nie odnowił informacji o prawach autorskich.

Oznacza to jednak, że dopiero w latach 45 Przyjazny Duch technicznie jest do wzięcia (nie ma w nim nawet kultowych wujków bohatera), wciąż nie brakuje przerażających wywrotek, na które twórcy filmu mogliby wymyślić, opowiadając mrożącą krew w żyłach historię o duchu samotnego dziecka wędrującego po świecie żywych w poszukiwaniu firma.