Księżniczka Mary, książę koronny Filip i królowa Małgorzata.
Zdjęcie: Patrick van Katwijk/Getty Images

W noc sylwestrową duńska królowa Małgorzata ogłosiła, że ​​w połowie stycznia ustąpi z tronu i odda go swojemu synowi, księciu Fryderykowi. Jej abdykacja wywołała duże poruszenie wśród Duńczyków i to nie tylko dlatego, że podziwiają godne pochwały granice między życiem zawodowym a prywatnym tej 83-letniej kobiety. Niektórzy eksperci królewscy sugerują, że królowa przyspiesza wstąpienie syna na tron, aby utrzymać jego małżeństwo w nienaruszonym stanie wśród plotek o romansie. Czy wyczuwam spinoff? Korona? Netflix C-suite, rób notatki.

Najpierw zestawienie drzewa genealogicznego królewskiej Danii. Królowa Małgorzata II odziedziczyła tron ​​​​od swojego ojca, Fryderyka IX, w latach 70-tych. Jest kuzynką zmarłej królowej Elżbiety II w trzeciej kolejności i wydaje się, że ma wiele wspólnego z byłym monarchą Anglii – więcej o tym później. Tak czy inaczej Margrethe ma dwójkę dzieci: księcia koronnego Frederika, który jest pierwszy w linii spadku, i jego młodszego brata, księcia Joachima. Kilka lat temu królowa spotkała się z ostrą krytyką za pozbawienie dzieci Joachima tytułów królewskich, za co przeprosiła, uzasadniając, że chce, aby obowiązki królewskie spadły na „mniejszą liczbę członków rodziny królewskiej”. Nie trzeba dodawać, że Joachim nie był zadowolony.

Ale o wiele bardziej interesuje nas to, co dzieje się z Frederikiem. Frederik poślubił australijską konsultantkę ds. marketingu Mary Donaldson (obecnie Mary, księżną koronną Danii) w 2004 roku i mają czworo dzieci. Ich najstarsze dziecko, Christian, w zeszłym roku skończyło 18 lat, co uprawnia go do objęcia nowych obowiązków i stanowisk w kręgu królewskim. Christian ma na myśli jeszcze jedną rzecz: może, ale nie musi, spotykać się z inną europejską rodziną królewską, Marią Chiarą di Bourbon-Two Sicilies.

W listopadzie, gdy jego żona przebywała w Nowym Jorku z okazji Dnia Narodów Zjednoczonych, Frederik był sfotografowany spotykać się w Madrycie z urodzoną w Meksyku osobą z towarzystwa, Genovevą Casanovą. Niewiele wiadomo o Casanovie, chociaż była kiedyś żoną hiszpańskiego hrabiego i jeźdźca i ma z nim dwójkę dzieci.

Według tabloidów Frederik i Geneveva poszli na wystawę Picassa, po czym przeszli po parku i wrócili do jej mieszkania, aby się przebrać. Po powrocie w świeżych ubraniach rzekomo zjedli razem kolację i wzięli udział w pokazie flamenco, pozostając poza domem do 1 w nocy. Źródła twierdziły, że pierwotnie wspólny znajomy miał dołączyć do Frederika na wystawie, ale zachorował i wysłał ze sobą Casanovę, ponieważ tak się złożyło, że bądź ekspertem od Picassa.

Casanova powiedział Hola! że wycieczka była czysto platoniczna i dodała, że ​​skontaktowała się ze swoimi prawnikami, aby zdementować plotki. Rodzina królewska odmówiła komentarza, ale w szczytowym momencie plotek Frederik i Maria wydali coś, co wyglądało na celowo, razem pojawili się w Kopenhadze, gdzie powitali hiszpańskiego króla i królową. Od tego czasu opinia publiczna ma obsesję na punkcie możliwych wskazówek wskazujących na koniec ich małżeństwa – Mary wyjechała sama do Australii w grudniu z dwójką dzieci, a następnie spotkała się z Frederikiem w Nowej Zelandii, a Codzienna poczta twierdziła, że ​​„uroniła łzę”, żegnając się z przyjaciółmi na lotnisku w Queensland. Innymi słowy, przez kilka miesięcy niewiele się działo.

W swoim corocznym telewizyjnym przemówieniu sylwestrowym królowa Małgorzata ogłosiła, że ​​planuje zrzec się tronu na rzecz Fryderyka 14 stycznia, dokładnie 52 lata po jego odziedziczeniu. Żaden duński monarcha nie abdykował od ponad 500 lat, a poprzednie komentarze Małgorzaty wskazywały, że zamierza ona sprawować władzę królową aż do swojej śmierci, co czyni tę sprawę dość poważną. Omawiając motywy swojej decyzji, Margrethe przytoczyła informację, że w lutym przeszła operację kręgosłupa, co skłoniło ją do poczucia, że ​​„teraz byłby odpowiedni moment, aby przekazać odpowiedzialność następnemu pokoleniu”. Jeden z historyków zasugerował również, że wpływ na jej wybór mogło mieć osiągnięcie pełnoletności Christiana, biorąc pod uwagę, że będzie on mógł wziąć na siebie więcej obowiązków jako książę.

Jednak jeden z plotkarskich ekspertów królewskich zasugerował, że nie chodzi tylko o zdrowie odcinka lędźwiowego – królowa może mieć nadzieję, że jeśli małżeństwo jej syna naprawdę będzie miało kłopoty, nagłe narzucenie mu tytułu króla rozwiąże problem. Dziennikarz Phil Dampier powiedział Codzienna poczta że ze względu na jej ogromną popularność w Danii odejście Marii z rodziny królewskiej byłoby „katastrofą”. Dodał Opiekun„Królowa zawsze postrzegała Maryję jako ogromny atut”. Kiedy Frederik i Mary oficjalnie wejdą w swoje role, rozumował, „zostaną wybrani razem jako król i królowa i będą musieli sobie z tym poradzić. Królowa może myśleć, że załagodzą dzielące ich różnice i to uratuje ich małżeństwo”. Wydaje mi się, że zgodnie z jego teorią Margrethe postrzega pośpiech na notorycznie stresujące i prestiżowe stanowisko jako coś, co pomogłoby parze walczyć… mniej?

Z drugiej strony logiczne jest, że Margrethe postrzegałaby swoją abdykację jako rozwiązanie rzekomych konfliktów małżeńskich Frederika – ona Jest spokrewniony z królową Elżbietą, która (jeśli Korona trzeba wierzyć) często udzielała swoim dzieciom podobnie dławiących romantycznych rad. Wygląda na to, że przyszły duński król i królowa będą chodzić na wiele energicznych spacerów.

Wcześniejsza emerytura Małgorzaty skłoniła niektórych komentatorów do spekulacji, czy król Karol przejdzie na emeryturę jego tron ​​przejdzie na Williama, póki jeszcze żyje. Dampier – ten facet naprawdę uwielbia rozsiewać plotki – twierdzi, że William i Kate są blisko z Frederikiem i Mary i rozmawiali z nimi jeszcze w tym tygodniu. Być może te dwie pary będą cieszyć się monarchią obok siebie? Ponadto oświadczenie Małgorzaty zostało podobno dobrze przyjęte w Danii, co sugerowało, że abdykacja Karola przebiegnie gładko. Inni eksperci odrzucili tę koncepcję, wskazując, że Karol zasiada na tronie niecałe dwa lata. Mimo to jest mnóstwo dramatów, które mógłby chcieć załagodzić, losowo rezygnując ze swojego cenionego tytułu. Może William i Harry mogliby pokonać różnice, gdyby tylko zostali mianowani współkrólami!