Podsumowanie filmu Challengers

W filmie PretendentzyTashi, była gwiazda tenisa, która została trenerem, widzi, jak jej mąż Art, niegdyś dominujący zawodowy zawodnik, pogrąża się w kryzysie.

Chcąc przywrócić mu ogień, zgłasza go do turnieju „Challenger” na niskim poziomie, oczekując łatwych zwycięstw. Jednak jej plan wymyka się spod kontroli, gdy Art staje twarzą w twarz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, z którym był w separacji, i byłym chłopakiem Tashi, Patrickiem, którego kariera zamieniła się w przeciętność.

To nieoczekiwane spotkanie rzuca splecioną przeszłość trio na wyraźną ulgę, odsłaniając historię intensywnej przyjaźni, młodzieńczych ambicji, romantycznych uwikłań i niewypowiedzianych zdrad.

W miarę jak retrospekcje przeplatają się z teraźniejszością, Pretendentzy bada kruchość męskiej przyjaźni, szczególnie gdy jest napędzana rywalizacją, ambicjami i wspólną miłością do tej samej kobiety.

Te retrospekcje ukazują także poświęcenie, jakie Tashi poniosła, gdy jej obiecująca kariera tenisowa została przerwana przez kontuzję. I jak Art się nią zaopiekował i poślubił ją. Ale jej pasja do Patricka wciąż była gorąca, a ich trójkąt miłosny stał się jeszcze bardziej skomplikowany.

Punktem kulminacyjnym filmu jest kulminacyjny mecz pomiędzy Artem i Patrickiem. Ta walka wykracza poza sport – staje się surową, fizyczną konfrontacją z przeszłością, której nie mogą prześcignąć.

W końcowych klatkach rozgrywają tie-breaka, chodząc tam i z powrotem.

Co więc stanie się dalej?

Wyjaśnienie zakończenia Challengers

Reżyser Luca Guadagnino decyduje się na niejednoznaczne zakończenie, pozostawiając niewidoczny ostatni punkt meczu.

Art, napędzany ujawnieniem dawnej zdrady, wyładowuje swoją wściekłość na korcie.

Patrick, szukając odkupienia, walczy.

Napięcie osiąga szczyt, gdy Art rzuca się, by oddać ostatni strzał, zderzając się z Patrickiem w plątaninie kończyn, gdy ten nurkuje nad siatką i prosto w jego ramiona.

To nie jest tylko manewr tenisowy; to fizyczna manifestacja ich złożonej więzi.

I symbolizuje ponowne zjednoczenie ich przyjaźni.

Ich uścisk można interpretować, ale moim zdaniem oznacza on długo oczekiwane przebaczenie. Art i Patrick, pomimo lat separacji, być może ponownie odkrywają więź, którą nawiązali na kortach tenisowych, których używali w młodości.

Oczywiście może to być bardziej skomplikowane, ponieważ Tashi niedawno przespała się z Patrickiem, ale może nie.

Tashi dodaje kolejną warstwę do zakończenia. Czy jej entuzjastyczny doping jest oznaką odnowionej pasji do gry, czy też jest napędzany surowymi emocjami okazywanymi na korcie?

Jej przyszłość w Art pozostaje niepewna. Szanuje go jako ojca, ale chce, żeby chciał zostać tenisistą, czymś, co jej odebrano.

W końcowej scenie wreszcie komunikują się nie za pomocą słów, ale poprzez język gry, która ich połączyła.

To, czy Art wyjdzie zwycięsko, czy też Patrick ogłosi swój powrót, jest ostatecznie nieistotne. Zakończenie Pretendentzy to taniec przebaczenia, wstępny krok w kierunku uzdrowienia starych ran. I być może jest to najbardziej satysfakcjonujące zwycięstwo ze wszystkich.

Guadagnino powiedział Tygodnik Rozrywki celowo pozostawił zwycięzcę niejednoznacznym: „Musiałem to bardzo, bardzo wizualnie wzmocnić i naprawdę wciągnąć, aby widzowie zrozumieli, ile dla nich znaczyło to, że nie zwyciężyli, ale znów byli razem, wszyscy .”

Widzowie zastanawiają się także, którego faceta wybierze Tashi na końcu.

Scenarzysta filmu opowiedział Justin Kuritzkes Niezależny drut „Zdecydowałem się zakończyć film w miejscu, w którym zakończyłem film, i zdecydowałem się zakończyć go w tym miejscu, ponieważ dla mnie film się skończył. Dla mnie to, co dzieje się z tymi ludźmi, rozwiązało się w sposób, który jest dla mnie wystarczająco satysfakcjonujący. Zawsze chcę rozpocząć film tak późno, jak to możliwe i zakończyć go tak wcześnie, jak to możliwe. Więc dla mnie dostałem już to, czego potrzebowałem i czuję, że oni też to zrobili.