NEW DELHI: Czy surowa prędkość wystarczy, aby pobić rekordy w świecie sprintu o wysokich stawkach? Igrzyska Olimpijskie w Paryżupytanie to zostało wystawione na próbę w finale biegu mężczyzn na 100 metrów, gdzie wszyscy finaliści uzyskali czas poniżej 10 sekund, a sześciu najlepszych biegaczy przekroczyło ten czas Usain BoltMaksymalna prędkość wynosi 27,8 mil na godzinę.
Jednak pomimo imponujących czasów, żaden z nich nie zdołał zbliżyć się do legendarnego czasu Bolta wynoszącego 9,58 sekundy Rekord świata.To nasuwa intrygujące pytanie: co tak naprawdę jest potrzebne, aby przełamać granice sprintu?
Lyles: Najszybszy człowiek na planecie
Mężczyzna 100m finał wykonał fotofinisz na miarę wieków. Noah Lyles USA i Jamajki Kishane Thompson obaj przekroczyli linię mety w oszałamiającym czasie 9,79 sekundy. Różnica? Zaledwie pięć tysięcznych sekundy, uchwycona w ostatnich ułamkach wyścigu.
Maksymalna prędkość Lylesa, wynosząca 27,84 mil na godzinę, wyprzedziła prędkość Thompsona wynoszącą 27,51 mil na godzinę, zapewniając mu złoto. Inny Amerykanin Fred Kerleypomimo imponującej prędkości maksymalnej 27,77 mil na godzinę, zdobył brąz z czasem 9,81 sekundy.
Rozległ się strzał startowy i fala ruchu przetoczyła się przez finalistów. Wszystkie oczy naturalnie skierowały się na środkowe tory, ale to siódmy tor, często uważany za wyjątek, krył w sobie fascynującą historię. Lyles, ostateczny mistrz, wytoczył się z bloków startowych.
Jego czas reakcji, wynoszący zaledwie 0,178 sekundy, od razu stawiał go w niekorzystnej sytuacji.
Na 40. metrze, krytycznym punkcie kontrolnym w biegu na 100 metrów, wyścig był uderzająco wyrównany. Lyles, wciąż dochodzący do siebie po słabym starcie, znalazł się na ósmym miejscu. Jednak w jego kroku nie było widać paniki. Ścisła grupa biegaczy, rozdzielona zaledwie ułamkami sekundy, wytworzyła elektryzujące napięcie. Wyścig wciąż mógł wygrać każdy.
Gdy wyniki migały na gigantycznym ekranie, to klatka piersiowa Amerykanina jako pierwsza przekroczyła linię mety. Lyles uśmiechnął się triumfalnie, wytrawiony złotem, a Thompson zapewnił sobie srebro. Brązowy medal Kerly’ego. W zapierającym dech w piersiach pokazie szybkości i precyzji zarówno Lyles, jak i Thompson uzyskali zdumiewające 9,79 sekundy, ale to niewielka przewaga pięciu tysięcznych sekundy ukoronowała Lylesa jako niekwestionowanego mistrza.
Prezes World Athletics Sebastian Coe nazwał Lylesa „absolutną gwiazdą rocka”, nazywając go największą sensacją od czasów Bolta.
Co ciekawsze, maksymalna prędkość Usaina Bolta w momencie ustanowienia rekordu świata wyniosła 27,8 mil na godzinę.

W finale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w Paryżu zajął szóste miejsce Letsile TebogoMaksymalna prędkość wynosiła 27,92 mil na godzinę.
Dlaczego więc ani Tebogo ani Lyles nie byli w stanie pokonać WR Bolta?
Podczas Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce w Berlinie w 2009 roku Usain Bolt pobił rekord świata w biegu na 100 metrów czasem 9,58 sekundy.
Mimo że Letsile Tebogo i Noah Lyles osiągnęli imponujące prędkości maksymalne – Tebogo osiągnął 27,92 mil na godzinę, a Lyles 27,84 mil na godzinę – żadnemu z nich nie udało się pobić rekordu świata Usaina Bolta wynoszącego 9,58 sekundy.
Kluczowy powód leży nie tylko w prędkości, ale także w połączeniu przyspieszenia, efektywności kroku i strategii wyścigu.
Analiza osiągów Bolta ujawniła maksymalną prędkość między 60 a 80 metrów. Na tym krótkim, 20-metrowym odcinku Bolt osiągnął zdumiewające 44,72 kilometra na godzinę (27,8 mil na godzinę), pokonując dystans w zaledwie 1,61 sekundy.

Zarówno Lyles, jak i Tebogo nie dorównali rekordowym 10-metrowym dzieleniom Bolta. Choć osiągnęli imponujące prędkości maksymalne, żaden z biegaczy nie był w stanie utrzymać stałego tempa, które pozwoliło Boltowi pobić dwa rekordy świata. Bolt słynął z tego, że połowę swoich rekordowych biegów przebiegł ze stałą prędkością 27,8 mil na godzinę.
Natomiast Lyles i Tebogo wykazali większe wahania prędkości.
Lyles, zdobywca złotego medalu, uzyskał średnią prędkość 25,73 mil na godzinę, natomiast Tebogo, który zajął szóste miejsce, uzyskał średnią prędkość 25,46 mil na godzinę. W rezultacie Jamajczyk dokonał tego, o czym Lyles i Tebogo mogli tylko pomarzyć.