Gruźlica wielolekooporna występuje wtedy, gdy zarazki wywołujące gruźlicę stają się wystarczająco silne, aby oprzeć się lekom, które zwykle stosujemy w leczeniu tej choroby. Dzieje się tak, gdy pacjent nie uzupełnia prawidłowo przyjmowanych leków lub jest leczony nieodpowiednimi lekami.

Gruźlica wielooporna stanowi globalne wyzwanie (Zdjęcie: WHO)

Nowe Delhi: Gruźlica wielolekooporna (MDR-TB) stanowi poważne wyzwanie dla zdrowia na całym świecie ze względu na jej oporność na dwa najsilniejsze leki pierwszego rzutu, izoniazyd i ryfampicynę. Oporność ta wynika z nieodpowiednich schematów leczenia, niekompletnych kursów leczenia lub złej jakości leków.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca standaryzowaną metodę leczenia znaną jako strategia „DOTS-Plus”, która polega na bezpośrednio obserwowanej terapii lekami drugiej linii. Takie podejście ma na celu zapewnienie pacjentowi przestrzegania długotrwałego i żmudnego schematu leczenia, który jest kluczowy dla osiągnięcia pomyślnego wyniku. Ponadto WHO opowiada się za kompleksowymi środkami, takimi jak kontrola infekcji, śledzenie kontaktów i wsparcie dla pacjentów, aby sprostać szerszym wyzwaniom związanym z kontrolą gruźlicy MDR.

Co to jest gruźlica wielolekooporna?

Dr Swati Rajagopal, konsultant ds. chorób zakaźnych i medycyny podróżnej w szpitalu Aster CMI, powiedział: „Grupa wielolekooporna występuje wtedy, gdy zarazki wywołujące gruźlicę stają się wystarczająco silne, aby oprzeć się lekom, które zwykle stosujemy w leczeniu tej choroby. Dzieje się tak, gdy pacjent nie uzupełnia prawidłowo swoich leków lub jest leczony nieodpowiednimi lekami.”

Pojawienie się gruźlicy lekoopornej może odwrócić postęp, jaki nastąpił w ciągu ostatnich 20 lat w zmniejszaniu zachorowalności i śmiertelności z powodu gruźlicy. Szczególne obawy budzą szczepy wielolekooporne, oporne na izoniazyd i ryfampicynę, dwa najskuteczniejsze leki przeciwgruźlicze. Dlatego wyleczenie jest jeszcze trudniejsze i czasami wymaga stosowania mniej skutecznych lub droższych leków przez dłuższy czas, aby uzyskać poprawę.

Dodała, że ​​lekooporność pojawia się w wyniku nieodpowiedniego leczenia gruźlicy, co może wynikać z nieprawidłowego skojarzenia leków przeciwgruźliczych, nieodpowiedniej dawki lub czasu trwania leczenia lub nieregularnego zażywania narkotyków. Osoby chore na gruźlicę lekowrażliwą mają być objęte 6-miesięcznym schematem leczenia pod nadzorem i nadzorem. Jednakże nieprawidłowe lub niewłaściwe stosowanie leków prowadzi do wzrostu przenoszenia gruźlicy, szczególnie w zatłoczonych miejscach, takich jak więzienia i szpitale.

Leczenie gruźlicy lekoopornej

Dr Hitesh Billa, konsultant pulmonolog Apollo Clinic w Manikondzie, powiedział: „Leczenie gruźlicy MDR wymaga bardziej długotrwałego i złożonego schematu leczenia w porównaniu z gruźlicą lekooporną, często trwającego do dwóch lat. Leczenie obejmuje kombinację leków drugiego rzutu, które często są droższe, mniej skuteczne i niosą ze sobą większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym utraty słuchu, uszkodzenia nerek i objawów psychicznych.

Pomimo wysiłków na rzecz poprawy dostępu do diagnostyki i leczenia nadal istnieją istotne bariery, w tym ograniczone zasoby, słabe systemy opieki zdrowotnej oraz pojawienie się gruźlicy o dużej lekooporności (XDR-TB), która jest jeszcze trudniejsza w leczeniu.

Skuteczne rozwiązanie problemu gruźlicy MDR wymaga wieloaspektowego podejścia, obejmującego wzmocnienie infrastruktury opieki zdrowotnej, ulepszenie systemów nadzoru oraz opracowanie nowych, skuteczniejszych leków i schematów leczenia. Zdaniem eksperta, współpraca między rządami, organizacjami międzynarodowymi i społeczeństwem obywatelskim jest niezbędna do skutecznego zwalczania tego globalnego zagrożenia dla zdrowia.

Czas trwania leczenia gruźlicy lekoopornej jest złożony i wymaga od lekarzy specjalistów leczenia zakażeń gruźlicą u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Jest on złożony i wymaga wspólnego postępowania specjalistów zajmujących się HIV i pulmonologów.