Adobe (2)

„Nie mam złudzeń” – powiedział w marcu w podcaście nagrodzony Oscarem reżyser Damien Chazelle. „Nie dostanę budżetu w wysokości Babilon rozmiar w najbliższym czasie, a przynajmniej nie w przypadku następnego.”

Chazelle wspominał swój epicki film Paramount Pictures z 2022 r., w którym wystąpili Margot Robbie i Brad Pitt, zebrał mieszane recenzje i zarobił na całym świecie 63 miliony dolarów przy zgłoszonym budżecie wynoszącym 80 milionów dolarów. „Z pewnością pod względem finansowym Babilon w ogóle nie zadziałało” – powiedział Chazelle. „Może nie uda mi się dostać [the next] jeden wykonany. Nie mam pojęcia. Będziemy musieli poczekać i zobaczyć.

To ambiwalentne nastawienie nie jest wyjątkiem. Reżyserzy – od zdobywców Oscara, takich jak Chazelle, po wschodzące gwiazdy – znajdują się w niepewnej sytuacji, jeśli chodzi o duże projekty studyjne. Nie żeby to było coś nowego. Pozbawiona niuansów definicja filmowego więzienia zawsze brzmiała: stracisz studio dużo pieniędzy i przez jakiś czas, jeśli w ogóle, nie będziesz mógł robić żadnego filmu studyjnego.

Jednak ze względu na obecne warunki rynkowe margines błędu dyrektorów jest coraz mniejszy. Rozmawia z kilkunastu osobistościami z branży Reporter z Hollywood– twierdzą twórcy filmów studyjnych, którzy mają obecnie do czynienia ze szczególnie niegościnnym środowiskiem, nawet w porównaniu z sytuacją sprzed kilku lat.

Produkuje się mniej filmów, od wysokobudżetowych (co najmniej 120 milionów dolarów) po jeszcze mniej średniobudżetowych (45–60 milionów dolarów i więcej), co tradycyjnie dawało filmowcom większe możliwości odniesienia sukcesu finansowego. Te funkcje, które są zielone, zwłaszcza te oparte na IP, są zarządzane w sposób mikrozarządzany przez niezwykle niechętnych ryzyku dyrektorów studiów, którzy wciąż próbują znaleźć sposób na wypuszczenie filmu po pandemii, podejmując jednocześnie decyzje o zatrudnieniu w obliczu zaciskania pasa i rozłożonych w czasie zwolnień, które przyniosły efekt netto zmiany zespołów zarządzających.

„[Everyone] rozpoczął strajk i wrócił do innej branży” – mówi anonimowo szef studia. „Wszystko straciło dynamikę, wszystko jest analizowane i wszyscy mają nowego szefa”.

Najwyższa władza Warner Bros. Discovery pracuje od niecałych dwóch lat, a w niektórych obszarach studia jest to nawet krócej. Następnie istnieje ogólnobranżowa presja, aby dostarczać nieoczekiwane zyski, które poruszają igłę w sprzedaży biletów i napędzać dodatkowe strumienie przychodów, które uspokoją akcjonariuszy (pomyśl: raport Warners lalka Barbie). Plansze filmowe – obecnie ogromna pozycja – stanowią część szerszej narracji spółek notowanych na giełdzie.

Znawcy mówią, że dyrektorzy niepiszący tekstów przeżywają szczególnie trudne chwile. Ze względu na ograniczoną liczbę filmów studyjnych otwarte zadania reżyserskie, które normalnie byłyby w zasięgu młodszych filmowców, kierowane są do talentów wyższego szczebla. Gdzie indziej wschodzący reżyserzy, ci, którzy mają na swoim koncie jeden lub dwa filmy festiwalowe i szukają kolejnego kroku w górę, są odrzucani. Dawno minęły czasy, gdy Colin Trevorrow skakał z Sundance, kochanie (Bezpieczeństwo nie gwarantowane) Do Świat Jurajski.

Teraz nowy talent musi zrealizować wiele udanych projektów z rzędu, bez wpadek, zanim otrzyma łaskę (aczkolwiek tylko taką) porażki na poziomie studia. Mówi czołowy menadżer ze stajnią reżyserów stojących przed twórcami filmowymi: „Zasadniczo masz jedną szansę [at proving yourself]trzy razy z rzędu.”

Ze swojej strony kadra kierownicza twierdzi, że zmniejsza się liczba pracujących dyrektorów, nawet tych z bombą lub dwiema, którym można zaufać, dysponującymi większymi budżetami i pozwalającymi na realizację zadań na czas, zgodnie z budżetem i marką. Kaskader, który został reżyserem, David Leitch, znajduje się na szczycie list życzeń wytwórni, ponieważ potrafi reżyserować filmy rozrywkowe, mając jednocześnie świetny kontakt z talentem.

Przez ostatnią dekadę, gdy średniobudżetowy film studyjny – będący zwykle poligonem doświadczalnym dla wschodzących reżyserów – zniknął, streaming stał się bezpieczną przystanią dla reżyserów. „Streaming był dla reżyserów dobrą i złą rzeczą. Wydawało się, że prawie niemożliwe jest trafienie reżysera do więzienia za oglądanie strumieniowe filmu, ponieważ można „stracić” tylko określoną kwotę pieniędzy” – mówi producent odpowiedzialny za wydawnictwa studyjne, odnosząc się często do dużych wydatków marketingowych na tytuły kinowe. Ale jest to poważna wada: reżyserzy, których filmy „dobrze sobie poradziły” na platformach – tj. zajęły miejsca na listach przebojów Nielsena lub Netflixa – zdali sobie sprawę, że tytuły nie zapewniają prawdziwego impulsu do kariery w porównaniu z filmem tradycyjny spektakl teatralny. Bez ogródek ocenia jednego z przedstawicieli: „Nikogo nie obchodzi, czy Twój film dobrze sobie radził w transmisji strumieniowej”.

Bez danych liczbowych dotyczących sprzedaży biletów, które można było przedstawić podczas spotkania informacyjnego, zastosowano inny rzekomo ilościowy miernik, aby awansować lub degradować reżyserów: Rotten Tomatoes. W branży panuje relacja miłość-nienawiść (głównie nienawiść) z agregatorem recenzji, którego pomiary od dawna są kwestionowane i są podatne na zniekształcenia. „Uznanie krytyków zostało teraz zgrywizowane” – mówi jeden z przedstawicieli reżysera. „Muzyka Rotten Tomatoes to pierwsza rzecz, na którą ludzie patrzą, gdy idę szukać reżysera. Nieuchronnie wpływa to na proces podejmowania decyzji dotyczących zatrudnienia dyrektora”. Oferuje dyrektorowi: „Kiedy zatrudniasz reżysera, masz tylko jego poprzednią pracę i spotkanie”.

Reżyserzy, którzy nie mogą znaleźć pracy w systemie studyjnym, mogą schronić się w prestiżowej telewizji. Post Drapieżne ptaki — film z 2020 r., który doczekał się powtórek i słabych wyników kasowych — reżyserka Cathy Yan dostała odcinki serialu HBO Dziedziczenie, co zapewniło jej nominację do nagrody Emmy. Jednak praca epizodyczna zaprowadzi Cię tylko do tej pory. Oferuje jednemu z producentów filmów studyjnych: „Kiedy dostajesz kluczyki do Ferrari i przejeżdżasz nim kilka przecznic bez wypadku, nikt cię nie kibicuje”. A reżyserzy mogą wypisać się z domniemanego więzienia, pakując niezależne wysiłki reżyserskie. (Oczywiście producenci-finansiści, którzy mogliby wesprzeć wysiłki niezależnych producentów, w 2024 r. staną w obliczu trudności finansowych. Zobacz: Upadek Brona.) W zeszłym roku ogłoszono, że Yan wyreżyseruje niezależną historię miłosną science-fiction Odświeżeniefilm, który również napisała.

Niezadowoleni twórcy filmowi i przedstawiciele branży filmowej wskazują na takich reżyserów jak Robert Zemeckis, który w latach 90. i we wczesnych latach 90. nakręcił ogromną liczbę filmów, ale w ostatniej dekadzie nie zapewnił jeszcze żadnego finansowego sukcesu, a mimo to dostał zielone światło dla studia. Witamy w Marwen, jego ostatnia premiera kinowa, zarobiła 13 milionów dolarów przy budżecie wynoszącym 39 milionów dolarów. „No cóż, jeśli uda ci się dostarczyć Toma Hanksa” – mówi jeden z dyrektorów w obronie Zemeckisa. (Jego kolejny film, Tutaj, ukaże się w listopadzie nakładem Sony i gwiazdami Hanksem.)

Znawcy ubolewają również nad brakiem rotacji na najwyższych szczeblach systemu studyjnego. Michael De Luca (29 lat) kierował New Line i łamał młodych i ekscytujących twórców filmowych, takich jak Paul Thomas Anderson. Następnie stał na czele MGM, a obecnie kieruje Warners, współpracując z tymi samymi filmowcami.

Wszyscy, z którymi rozmawiał THR w przypadku tej historii, od filmowców po przedstawicieli i dyrektorów, należy pamiętać, że niebezpieczny stan studia fabularnego i potencjalne konsekwencje dla filmowców prawdopodobnie nieproporcjonalnie dotkną reżyserki i filmowców kolorowych, jak to często ma miejsce w więzieniu filmowym. Według inicjatywy Annenberg Inclusion Initiative USC, która odnotowała, że ​​w 2023 r. spośród 116 dyrektorów ocenionych w 2023 r. 12,1% stanowiły kobiety, liczba ta od kilku lat utrzymuje się na stałym poziomie. Jak dotąd w 2024 r. spośród 25 najbardziej dochodowych filmów, które ukazały się dotychczas w tym roku, trzy zostały wyreżyserowane lub współreżyserowane przez kobiety.

„Kiedyś jako pracujący filmowiec mogłeś biegać i, jeśli się nie zesrałeś, mógłbyś pracować przez 20 lat” – mówi przedstawiciel, którego klienci mają w tym roku kilka premier kinowych. Osoba ta dodaje, że w 2024 r. klienci filmowców mogą zostać bez pracy – niekoniecznie wysłani do więzienia filmowego, ale z powodu zdecydowanie nietwórczych sił rynkowych „po prostu zostali wypchnięci”.

Jeśli chodzi o Chazelle, podczas kwietniowego CinemaCon Brian Robbins z wytwórni Paramount ogłosił ze sceny Caesars Palace, że będzie pisać i reżyserować swój kolejny film dla Babilon studio. Zgłoszona sceneria nowego filmu Chazelle? Więzienie.

Jak odnieść sukces jako reżyser (poprzez naprawdę, naprawdę się starając)

Czy to najgorszy moment w historii, w którym powierzono Ci zadanie kierowania wysokobudżetowym filmem studia, czy też sprawy układają się teraz pomyślnie? Skonsultuj się z planszą w stylu Chutes and Ladders, aby zwiększyć skalę swojej gry…

Wersja tej historii po raz pierwszy ukazała się w wydaniu magazynu The Hollywood Reporter z 24 kwietnia. Kliknij tutaj, aby subskrybować.