Aby zdobyć większość, partia musi zapewnić sobie 326 miejsc. Jeśli partia, która jest najwyżej w hierarchii, nie zdobędzie takiej liczby, może spróbować utworzyć rząd przy wsparciu innych partii.

Oto najważniejsze partie i gracze w wyścigu:

Partia Konserwatywna

Lider: Premier Rishi Sunak

Pan Sunak objął urząd w październiku 2022 r., zastępując Liz Truss, której radykalny plan obniżek podatków wystraszył rynki finansowe i zmusił ją do odejścia ze stanowiska po zaledwie siedmiu tygodniach. Jednak wysokie stopy procentowe kredytów hipotecznych w Wielkiej Brytanii i stagnacja gospodarcza utrzymują się, a pod rządami pana Sunaka konserwatyści ponieśli dotkliwe straty w wyborach parlamentarnych specjalnych oraz wyborach na burmistrzów i rad lokalnych.

Obrońcy pana Sunaka, 44 lata, twierdzą, że jest on ofiarą globalnych przeciwności gospodarczych wynikających z pandemii koronawirusa i argumentują, że należy mu się uznanie za ustabilizowanie rynków. Krytycy jednak twierdzą, że nigdy nie poszedł za tym przekonującą strategią, aby ożywić wzrost. Nie spełnił też dwóch innych obietnic: skrócenia czasu oczekiwania w Narodowej Służbie Zdrowia i zatrzymania małych łodzi przewożących azylantów przez kanał La Manche. Niektórzy twierdzą, że pan Sunak, były bankier Goldman Sachs, którego żoną jest córka indyjskiego miliardera technologicznego, po prostu nie jest osobą godną zaufania.

Partia Pracy

Lider: Keir Starmer

Partia Pracy utrzymuje dwucyfrową przewagę w sondażach od ponad 18 miesięcy. Pan Starmer, 61 lat, były prokurator publiczny i prawnik zajmujący się prawami człowieka, metodycznie przekształcił partię w centrolewicową alternatywę dla podzielonych, niestabilnych, czasami ekstremistycznych konserwatystów. Jeśli Partia Pracy zwycięży, pan Starmer zostanie pierwszym premierem partii od czasu odejścia Gordona Browna ze stanowiska w 2010 r.

Rząd Partii Pracy działałby w ramach ścisłych ograniczeń finansowych, co wywołało pytania, czy pan Starmer musiałby podnieść podatki, aby zapłacić za obiecane inwestycje w NHS i inne usługi publiczne. Podczas gdy złożył on ogólną obietnicę, że nie podniesie podatków dla „ludzi pracujących”, oczekuje się, że Partia Pracy podniesie podatki dla firm naftowych i gazowych, firm private equity i cudzoziemców o wysokich dochodach mieszkających w Wielkiej Brytanii.

Reforma Wielkiej Brytanii

Lider: Nigel Farage

Mała partia antyimigracyjna Reform zyskała popularność w sondażach w ostatnich miesiącach, a konserwatywni urzędnicy obawiają się, że może ona odciągnąć zwolenników od ich kandydatów. Pan Farage, zwolennik Brexitu i zagorzały zwolennik Donalda J. Trumpa, pierwotnie powiedział, że nie będzie kandydował w wyborach, ale zmienił kurs w zeszłym miesiącu, gdy ogłosił, że będzie kandydował do parlamentu w Clacton, małym nadmorskim miasteczku, w którym 70 procent wyborców opowiedziało się za Brexitem w 2016 r. To wstrząsnęło wyścigiem i może pomóc Partii Pracy, dzieląc prawicowe głosy.

Liberalni Demokraci

Lider: Ed Davey

Liberalni Demokraci, mała centrowa partia, są w dobrej pozycji, aby wygrać miejsca w zamożnych obszarach, takich jak Surrey, gdzie prawicowi wyborcy uważają partię za bardziej strawną niż Partia Pracy. Liberalni Demokraci uczynili opiekę zdrowotną i społeczną głównymi priorytetami swojej kampanii i pomógł im pan Davey, 58 lat, który poruszająco mówił o swoich osobistych zmaganiach, w tym o opiece nad niepełnosprawnym nastoletnim synem. Poddał się również chwytom reklamowym, w tym skokom na bungee i pływaniu na desce z wiosłem, próbując odwrócić uwagę od większych rywali partii.

Inne imprezy

W Szkocji niegdyś dominujący Szkocka Partia Narodowa został osłabiony przez skandal finansowy i odejście Nicoli Sturgeon ze stanowiska pierwszego ministra, co dało Partii Pracy szansę na zdobycie większej liczby miejsc i ułatwiło panu Starmerowi drogę do zostania premierem. Partia Zielonych odnotowała znaczące zyski w wyborach lokalnych na początku maja, a sondaże przedwyborcze wskazywały, że zdobywała poparcie wśród wyborców lewicowych, zwłaszcza wśród osób w wieku 18–24 lat, zniechęconych ruchem Partii Pracy ku centrum.