Świeżo skoszona trawa jest nauką polegającą na obserwacji. Powolny argentyński dramat może być trudny, ale nie bez powodu. Jest to istotny punkt, który można uchwycić tylko wtedy, gdy zwraca się szczególną uwagę na szczegóły. Bohaterowie – dwaj profesorowie agronomii, Natalia (Marina de Tavira) i Pablo (Joaquín Furriel), którzy wdają się w romans ze swoimi studentami, odpowiednio Gonzalo (Emanuel Parga) i Luciana (Verónica Gerez) – odzwierciedlają się nawzajem pod wieloma względami. Szukają miłości na swój własny, błędny sposób, ale… Świeżo skoszona trawa ma głębsze przesłanie, wykraczające poza jego założenia.

Świeżo skoszona trawa jest głęboko fascynująca i wciągająca

Pomimo zawodu i zajęć pozamałżeńskich Natalia i Pablo nie są ze sobą w żaden sposób powiązani. Nie są przyjaciółmi i nie wchodzą w interakcje, a mimo to ich życia toczą się równolegle – z wyraźnymi różnicami. Różnice te ujawniają się w sposobie, w jaki reagują na podobne sytuacje i jak są traktowani w tych samych okolicznościach. Reżyserka Celina Murga, która wraz z Gabrielą Larralde, Lucią Osorio i Juanem Villegasem napisała scenariusz, po mistrzowsku oddaje codzienność, podkreśloną niedyskrecją bohaterów. Na początku kontrasty nie są oczywiste, ale narastają, aż nie można ich już dłużej ignorować.

Pozostaje nam opowieść, która choć opowiada o niewierności, ukazuje normy płciowe, które nierozerwalnie wiążą się z postrzeganiem poszczególnych spraw. Wykład ich szefa na uniwersytecie, po tym jak przeklęte zdjęcia ukazują ich schadzki, wywołuje wyraźne reakcje, od których trudno się powstrzymać. Sprawa nabiera tempa, gdy małżonkowie Pabla i Natalii dowiadują się, co dzieje się za ich plecami. Jest mąż Natalii, Hernán (Alfonso Tort), który decyduje się wyjechać, i żona Pabla, Carla (Romina Peluffo), która decyduje się zostać, być może wierząc – podobnie jak wiele kobiet – że ich małżeństwo może się otrząsnąć po takim naruszeniu zaufania.

Dużą rolę odgrywa także nieszczęście Hernána i Carli, ponieważ zauważamy dystans między parami – nieskupione oczy, brak fizycznej intymności, płaski ton rozmów. Momenty te nie są podawane jako wymówka, ale raczej po to, aby bliżej przyjrzeć się wewnętrznemu życiu Pabla i Natalii. Bliżej Świeżo skoszona trawa (El aromat del pasto recién cortado) dobiega końca, tym bardziej oczywiste stają się podobieństwa i różnice między nimi. Są jak dwie strony tej samej monety, nawet o tym nie wiedząc, a Murga delikatnie je bada, bez oceniania, ale z głęboką fascynacją.

Występy Marina De Taviry i Joaquína Furriela są głębokie

Oczywiście, Świeżo skoszona trawa nie byłby tak dobry, jak jest bez występów de Taviry i Furriela. Sama historia jest raczej prosta i jest w niej wiele zbędnych elementów, które zaczynają ciągnąć film, zanim ponownie się rozwinie, ale de Tavira i Furriel nie wahają się. Sposób, w jaki zachowują się w przypadku Gonzalo i Luciany w porównaniu z Hernánem i Carlą, jest jak dzień i noc.

De Tavira dodaje swojej postaci poczucie wolności i blasku, gdy jest z Gonzalo; to tak, jakby ciężar świata zniknął, kiedy są razem. Stanowi to wyraźny kontrast w porównaniu z jej nastrojem w towarzystwie męża, a ona wygląda na przygnębioną, jakby w jej umyśle wzniesiono mur, barierę małżeńską, której nie można już przekroczyć. Tymczasem Furriel może być stoicki i beztroski, emocjonalnie zdystansowany i czarujący. Gra Pabla tak, jakby miał chip na ramieniu, ale będąc z Lucianą, jest wolny od odpowiedzialności.

Obsada drugoplanowa – szczególnie Parga i Gerez w rolach Gonzalo i Luciany – jest znakomita. Ich role są wyjątkowo wielowarstwowe i chociaż jesteśmy z nimi tylko przez krótki czas, mamy wrażenie, jakbyśmy ich znali. Wzbogacają film oraz życie Natalii i Pabla na mnóstwo sposobów, ale współczułem im także poza przywiązaniem do głównych bohaterów. Każda postać porusza się po cienkiej linii, ale to coś więcej niż tylko ich sytuacja.

Świeżo skoszona trawa pozwala nam obserwować postacie bez performatywności. Każda chwila jest celowa, każda rozmowa ostra; aktorzy i reżyseria mówią więcej niż to, co widać na powierzchni. Powtarzanie jest najlepszym przyjacielem dramatu. Dotarcie do tego może zająć trochę czasu, ale film Murgi przypomina początkowo patrzenie przez rozmyty obiektyw, zanim obraz stanie się wyraźny jak słońce.

Świeżo skoszona trawa miał premierę na Festiwalu Filmowym Tribeca w 2024 roku.

Plusy

• Obsada Freshly Cut Grass jest doskonała, zapewniając wielowarstwowe występy, które ukazują głębię charakteru
• Dramat jest wyjątkowy, ponieważ porównuje dwa scenariusze, które są takie same, ale różne
• Powtarzanie pomaga nam wyraźniej zobaczyć historię

Cons

• Momentami film może się dłużyć