Po tym, jak Hamas zaatakował Izrael w październiku, rozpoczynając wojnę w Gazie, izraelscy przywódcy opisali najwyższego rangą urzędnika tej grupy na tym terytorium, Yahya Sinwara, jako „chodzącego trupa”. Uważając go za architekta nalotu, Izrael przedstawił zabójstwo Sinwara jako główny cel swojego niszczycielskiego kontrataku.

Siedem miesięcy później przeżycie pana Sinwara jest symbolem niepowodzeń wojny izraelskiej, która spustoszyła znaczną część Gazy, ale pozostawiła najwyższe kierownictwo Hamasu w dużej mierze nietknięte i nie zdołała uwolnić większości jeńców wziętych podczas październikowego ataku.

Nawet gdy izraelscy urzędnicy dążą do jego zabicia, zostali zmuszeni do negocjacji z nim, choć pośrednio, w sprawie uwolnienia pozostałych zakładników. Według urzędników Hamasu, Izraela i Stanów Zjednoczonych pan Sinwar okazał się nie tylko dowódcą o silnej woli, ale także sprytnym negocjatorem, który udaremnił izraelskie zwycięstwo na polu bitwy, nawiązując jednocześnie kontakt z izraelskimi wysłannikami przy stole negocjacyjnym. Niektórzy wypowiadali się pod warunkiem zachowania anonimowości, aby omówić poufne oceny wywiadowcze pana Sinwara i negocjacje dyplomatyczne.

Chociaż w rozmowach pośredniczą Egipcjanie i Katar, według niektórych urzędników to właśnie pan Sinwar – prawdopodobnie ukrywający się w sieci tuneli pod Gazą – jest wymagany od negocjatorów Hamasu, zanim zgodzą się na jakiekolwiek ustępstwa.

Przedstawiciele Hamasu upierają się, że pan Sinwar nie ma ostatniego słowa w decyzjach grupy. Ale chociaż pan Sinwar z technicznego punktu widzenia nie ma władzy nad całym ruchem Hamasu, jego przywódcza rola w Gazie i jego silna osobowość nadały mu ogromne znaczenie w sposobie działania Hamasu, zarówno według sojuszników, jak i wrogów.

„Nie można podjąć żadnej decyzji bez konsultacji z Sinwarem” – powiedział Salah al-Din al-Awawdeh, członek Hamasu i analityk polityczny, który zaprzyjaźnił się z panem Sinwarem, gdy obaj przebywali w izraelskim więzieniu w latach 90. i 2000. „Sinwar nie jest zwykłym przywódcą, to potężna osoba i architekt wydarzeń. To nie jest jakiś menadżer czy dyrektor, to przywódca” – dodał al-Awawdeh.

Od początku wojny rzadko słyszano o Sinwarze, w przeciwieństwie do urzędników Hamasu przebywających poza Gazą, w tym Ismaila Haniyeha, najwyższego rangą urzędnika cywilnego tego ruchu. Choć nominalnie jest młodszy od pana Haniyeha, pan Sinwar odegrał kluczową rolę w zakulisowej decyzji Hamasu o opowiadaniu się za trwałym zawieszeniem broni, twierdzą urzędnicy amerykańscy i izraelscy.

Zdaniem urzędników i analityków oczekiwanie na zgodę Sinwara często spowalnia negocjacje. Izraelskie ataki uszkodziły znaczną część infrastruktury komunikacyjnej Gazy i według urzędników amerykańskich i członków Hamasu czasami przesłanie wiadomości do pana Sinwara zajmowało cały dzień, a otrzymanie odpowiedzi – jeden dzień.

W oczach izraelskich i zachodnich urzędników pan Sinwar w trakcie negocjacji, które w zeszłym tygodniu ponownie utknęły w martwym punkcie w Kairze, okazał się zarówno brutalnym przeciwnikiem, jak i zręcznym operatorem politycznym, zdolnym analizować izraelskie społeczeństwo i sprawiać wrażenie, że odpowiednio dostosowuje swoją politykę .

Jako architekt ataków z 7 października pan Sinwar opracował strategię, o której wiedział, że sprowokuje zaciekłą reakcję Izraela. Jednak według rachunku Hamasu śmierć wielu palestyńskich cywilów – którzy nie mają dostępu do podziemnych tuneli Hamasu – była koniecznym kosztem wywrócenia status quo z Izraelem.

Według osób zaznajomionych z wywiadem amerykańskie i izraelskie agencje wywiadowcze spędziły miesiące na ocenie motywacji pana Sinwara. Analitycy zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Izraelu uważają, że motywacją pana Sinwara jest przede wszystkim chęć zemsty na Izraelu i jego osłabienia. Analitycy wywiadu twierdzą, że dobro narodu palestyńskiego lub utworzenie państwa palestyńskiego wydają się mieć drugorzędne znaczenie.

Zrozumienie społeczeństwa izraelskiego

Pan Sinwar urodził się w Gazie w 1962 r. w rodzinie, która uciekła ze swojego domu wraz z kilkoma setkami tysięcy innych palestyńskich Arabów, którzy uciekli lub zostali zmuszeni do ucieczki podczas wojen towarzyszących utworzeniu państwa Izrael.

Sinwar dołączył do Hamasu w latach 80. Później został uwięziony za zamordowanie Palestyńczyków, których oskarżył o apostazję lub współpracę z Izraelem, według izraelskich akt sądowych z 1989 r. Sinwar spędził ponad dwie dekady w izraelskim areszcie, zanim został zwolniony w 2011 r., wraz z ponad 1000 innymi Palestyńczykami, w zamian za jednego izraelskiego żołnierza schwytanego przez Hamas. Sześć lat później Sinwar został wybrany na przywódcę Hamasu w Gazie.

Według innych byłych więźniów i izraelskich urzędników, którzy monitorowali go w więzieniu, podczas pobytu w więzieniu pan Sinwar nauczył się hebrajskiego i rozwinął wiedzę na temat izraelskiej kultury i społeczeństwa. Według izraelskich i amerykańskich urzędników obecnie wydaje się, że pan Sinwar wykorzystuje tę wiedzę do siania podziałów w izraelskim społeczeństwie i zwiększania presji na izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu.

Uważają, że pan Sinwar zaplanował publikację nagrań wideo niektórych izraelskich zakładników w celu wywołania publicznego oburzenia na Netanjahu w kluczowych fazach rozmów o zawieszeniu broni.

Niektórzy Izraelczycy chcą uwolnienia pozostałych zakładników, nawet jeśli oznacza to zgodę na żądania Hamasu dotyczące trwałego rozejmu, który utrzymałby tę grupę – i pana Sinwara – przy władzy. Jednak Netanjahu niechętnie zgodził się na zakończenie wojny, częściowo z powodu nacisków ze strony niektórych jego prawicowych sojuszników, którzy zagrozili rezygnacją, jeśli wojna zakończy się bez złamania Hamasu.

Jeśli Netanjahu został oskarżony o przeciąganie walk dla osobistych korzyści, to samo dotyczy jego największego wroga, pana Sinwara.

Oficerowie izraelskiego i amerykańskiego wywiadu mówią, że strategia pana Sinwara polega na kontynuowaniu wojny tak długo, jak będzie to konieczne, aby zniszczyć międzynarodową reputację Izraela i zaszkodzić jego stosunkom z jego głównym sojusznikiem, Stanami Zjednoczonymi. Ponieważ Izrael znalazł się pod silną presją, aby uniknąć rozpoczęcia operacji w Rafah, w zeszłą niedzielę Hamas wystrzelił rakiety z Rafah w kierunku pobliskiego przejścia granicznego, zabijając czterech izraelskich żołnierzy.

Jeśli był to chwyt Hamasu, wydawało się, że się opłacił: w zeszłym tygodniu Izrael rozpoczął operację na obrzeżach Rafah i na tym tle prezydent Biden wygłosił najostrzejszą krytykę polityki Izraela od początku wojny. Biden powiedział, że wstrzyma część przyszłych dostaw broni, jeśli izraelskie wojsko rozpocznie inwazję na pełną skalę w centrum miasta.

Projektowanie obrazu jedności

Hamas i jego sojusznicy zaprzeczają jakoby pan Sinwar lub ten ruch próbowali wywołać dalsze cierpienie Palestyny.

„Strategia Hamasu polega na natychmiastowym zatrzymaniu wojny” – powiedział Ahmed Yousef, weteran Hamasu mieszkający w Rafah. „Aby powstrzymać ludobójstwo i zabijanie narodu palestyńskiego”.

Urzędnicy amerykańscy twierdzą, że pan Sinwar okazał pogardę swoim kolegom spoza Gazy, którzy nie zostali poinformowani o dokładnych planach ataku Hamasu 7 października. Urzędnicy amerykańscy uważają również, że pan Sinwar aprobuje operacje wojskowe prowadzone przez Hamas, choć izraelski wywiad Funkcjonariusze twierdzą, że nie są pewni zakresu jego zaangażowania.

Wyższy zachodni urzędnik zaznajomiony z negocjacjami o zawieszeniu broni uważa, że ​​pan Sinwar wydaje się podejmować decyzje w porozumieniu ze swoim bratem Muhammadem, wyższym rangą dowódcą wojskowym Hamasu, i że przez całą wojnę czasami nie zgadzał się z przywódcami Hamasu poza Gazą. Podczas gdy zewnętrzne kierownictwo było czasami bardziej skłonne do kompromisu, pan Sinwar jest mniej skłonny do ustąpienia izraelskim negocjatorom, po części dlatego, że wie, że prawdopodobnie zginie niezależnie od tego, czy wojna się skończy, czy nie, powiedział urzędnik .

Urzędnik powiedział, że nawet jeśli negocjatorzy zawrą porozumienie o zawieszeniu broni, Izrael prawdopodobnie będzie prześladował pana Sinwara przez resztę jego życia.

Członkowie Hamasu kreują obraz jedności, bagatelizując osobistą rolę pana Sinwara w podejmowaniu decyzji i utrzymując, że wybrani przywódcy Hamasu wspólnie określają trajektorię ruchu.

Niektórzy mówią, że jeśli pan Sinwar odegrał większą rolę podczas tej wojny, to głównie ze względu na jego pozycję: jako przywódca Hamasu w Gazie pan Sinwar ma większy wpływ, choć nie ostateczny, według Mousy Abu Marzouka , wyższego rangą urzędnika Hamasu przebywającego w Katarze.

„Opinia Sinwara jest bardzo ważna, ponieważ przebywa on w terenie i przewodzi ruchowi od wewnątrz” – powiedział Abu Marzouk, pierwszy przywódca biura politycznego Hamasu w latach 90. XX wieku.

Jednak pan Haniyeh ma „ostateczne słowo” w sprawie kluczowych decyzji, powiedział Abu Marzouk, dodając, że wszyscy przywódcy polityczni Hamasu byli „jednego zdania”. Nie udało się od razu skontaktować z panem Haniyehem w celu uzyskania komentarza.

Jednak według pana al-Awawdeha, jego przyjaciela z więzienia, jest coś niezwykłego w sile osobowości pana Sinwara. Inni przywódcy mogli nie podżegać do ataku z 7 października, woleliby skupić się na technokratycznych kwestiach związanych z zarządzaniem, powiedział al-Awawdeh.

„Gdyby ktoś inny był na jego miejscu, wszystko mogłoby potoczyć się spokojniej” – powiedział.

Nie udało nam się uzyskać komentarza od samego pana Sinwara, a od października rzadko się o nim słyszano. Urzędnicy amerykańscy i izraelscy powiedzieli, że Sinwar ukrywa się w pobliżu zakładników, używając ich jako żywych tarcz. Izraelska zakładniczka, która została zwolniona podczas rozejmu w listopadzie, powiedziała, że ​​spotkała pana Sinwara podczas swego pobytu w niewoli.

W lutym izraelskie wojsko opublikowało wideo, które, jak twierdzi, żołnierze nagrali z kamery bezpieczeństwa, którą znaleźli w tunelu Hamasu pod Gazą. Na nagraniu widać mężczyznę spieszącego tunelem w towarzystwie kobiety i dzieci.

Wojsko powiedziało, że tym mężczyzną był pan Sinwar, który uciekał z rodziną.

Twierdzenia nie udało się zweryfikować: twarz mężczyzny była odwrócona od kamery.