Wenecja ma podobny podatek za nocleg, wynoszący od 1 € do 5 €, w zależności od liczby gwiazdek Twojego zakwaterowania, który jest płatny przez maksymalnie pięć dni. Ale miasto próbuje również przeforsować kontrowersyjny podatek jednodniowy w wysokości do 10 euro na osobę; miało to wejść w życie w styczniu 2023 r., ale z powodu protestów wprowadzenie opłaty zostało opóźnione o pół roku.

Inne kraje europejskie mają podobne podatki turystyczne. We Francji będziesz miał Taxe de séjour do rachunku hotelowego, od 0,25 € do 4 € za osobę za noc. W Grecji obowiązuje podatek zależny od liczby gwiazdek Twojego hotelu, wynoszący do 4 € za pokój. A w Niemczech jest podatek od łóżka (lepszy) we Frankfurcie, Hamburgu i Berlinie, wynoszące około 5 procent Twojego rachunku hotelowego.

Inne kraje europejskie, w tym Belgia, Bułgaria, Chorwacja (tylko latem), Czechy (tylko Praga), Węgry (tylko Budapeszt), reszta Włoch, Holandia, Portugalia, Słowenia, hiszpańskie Baleary i Szwajcaria również pobierają podatek turystyczny.

Tajlandia rozpocznie pobieranie podatku turystycznego w czerwcu 2023 r. Osoby przybywające samolotem zapłacą 300 bahtów (7,12 GBP), a osoby przybywające drogą lądową lub wodną zapłacą 150 bahtów (3,56 GBP). Bali wprowadziło podatek turystyczny w wysokości 9 USD (7,35 GBP) w 2019 r., a Malezja (3,27 GBP), Japonia (1000 jenów przy wyjeździe; 6,17 GBP) i Nowa Zelandia (35 NZD; 17,78 GBP) również pobierają opłaty za przywilej zwiedzania. Wiele wysp karaibskich ma również podatki turystyczne lub opłaty za wyjazd, a Stany Zjednoczone mają podatek od zajmowania pokoju, który różni się w zależności od stanu i wzrasta nawet do 15 procent w Connecticut.

Najdroższy podatek turystyczny ze wszystkich jest w Bhutanie, gdzie odwiedzający muszą uiścić „opłatę za zrównoważony rozwój” w wysokości 200 USD (163 GBP) za noc. W przeciwieństwie do poprzedniego systemu, ta stawka dzienna nie pokrywa już kosztów hoteli, wyżywienia, transportu i usług przewodnickich.

Gdzie trafiają pieniądze?

Zazwyczaj podatek turystyczny jest doliczany do rachunku hotelowego lub biletu lotniczego, promowego lub rejsowego, a prawie we wszystkich przypadkach pieniądze są rzekomo przeznaczane na zarządzanie lub poprawę turystyki w okolicy. Na przykład w Tajlandii przewidywane 3,9 miliarda bahtów (9,2 miliona funtów) zebranych rocznie z podatków turystycznych zostanie częściowo przeznaczone na zapewnienie turystom ubezpieczenia zdrowotnego i wypadkowego.

Czasami nacisk kładziony jest na poprawę życia mieszkańców. Na przykład w Walencji opłaty z tytułu podatku turystycznego pomogą zapewnić mieszkańcom przystępne cenowo mieszkania w ruchliwych obszarach turystycznych. Barcelona twierdzi, że wpływy z podatku turystycznego sfinansują niezbędną infrastrukturę, taką jak drogi i usługi autobusowe. Na Bali podatki są przeznaczane na ochronę środowiska i kultury balijskiej.

W innych obszarach, takich jak Wenecja, podatek turystyczny został przedstawiony jako narzędzie polityczne do zarządzania (lub postrzegania zarządzania) liczbą turystów, podczas gdy w Manchesterze program ma pomóc w zwiększeniu liczby turystów w mieście. W Grecji podatek jednodniowy został wprowadzony częściowo w celu zmniejszenia długu publicznego.

Czy podatki turystyczne są skuteczne?

To jest pytanie za milion dolarów – a raczej pytanie za 1 funta.

Justin Francis z odpowiedzialnego podróżowania mówi, że podatki turystyczne są zasadniczo pozytywną rzeczą. „Wspieramy ich, ponieważ turyści są zasadniczo tymczasowymi mieszkańcami, którzy korzystają z usług publicznych, takich jak woda, gospodarka odpadami oraz zdrowie i bezpieczeństwo publiczne, nie płacąc za nie” – powiedział.