Mercedes Moné zadebiutowała w All Elite Wrestling w swoim flagowym programie, Dynamit, Ostatnia środa. Jednak temat przewodni programu „Wielki biznes” nie przyniósł dużych liczb i jest uważany za rozczarowujący w rankingach, mimo że Moné jest najnowszym wolnym agentem o dużej nazwisku, podpisanym przez szefa firmy Tony’ego Khana.

Jednak obwinianie Moné oznacza uczynienie z niej kozła ofiarnego tego, co nadal stanowi największy problem AEW: Tony’ego Khana.

Przed debiutem Moné oglądalność odcinka AEW Dynamite z 6 marca była znacznie gorsza, podczas którego głównym wydarzeniem był Will Ospreay oraz pojawienie się długoletniej gwiazdy New Japan Pro Wrestling Kazuchiki Okady. Ale jeszcze wcześniej oceny dla Dynamit liczba widzów stale spadała od kilku miesięcy, a minął już ponad rok, odkąd program zgromadził co najmniej milion widzów. Sprzedaż biletów, z wyjątkiem kilku występów i programów specjalnych w systemie pay-per-view, była fatalna. A postrzeganie firmy prawdopodobnie nigdy nie było gorsze.

Jeśli ktokolwiek myśli, że przybycie Moné, Ospreay lub Okady natychmiast odwróci losy AEW, jest w wielkim błędzie i nie rozumie historii.

W 1994 roku World Championship Wrestling, wówczas odległy numer dwa w WWE, podobnie jak dzisiejsze AEW, spędziło dwa miesiące na dokuczaniu i promowaniu pojawienia się ikony wrestlingu i rozrywki Hulka Hogana. Mimo że Hogan był najpopularniejszą atrakcją w pro wrestlingu, WCW zajęło rok, aby konkurować z WWE i dwa lata, aby wyprzedzić giganta rozrywki sportowej w rankingach.

W ostatnich latach AEW pozyskało niezliczone talenty, które wielu fanów określiło mianem zmieniaczy zasad gry, a większość z nich szydziła z WWE za wydawanie lub przekazywanie dalej. Nazwiska te obejmują CM Punk, Bryan Danielson, Keith Lee, Adam Cole, Saraya, Adam Copeland i Jay White, żeby wymienić tylko kilka.

Gdyby ci wykonawcy byli pojazdami luksusowymi, mogliby być flotą Jaguarów. Jednakże posiadanie garażu pełnego Jagów nie ma sensu, jeśli właściciel nie ma prawa jazdy, nie mówiąc już o umiejętności prowadzenia pojazdu. Pomimo tego, że do prowadzenia firmy potrzebował doświadczonych, kreatywnych umysłów, Khan uparcie nalegał, aby sam zarezerwować AEW. Zamiast przyjmować nowe pomysły, trzyma się swoich przekonań na temat tego, czego chcą fani wrestlingu, a przynajmniej jego publiczność.

Ponadto Khan często rozsławia wydarzenia i podpisanie kontraktów jako znaczące, tylko po to, by stracić impet i skupić się na kolejnej ważnej rzeczy. Ten schemat był widoczny po niedawnym przywróceniu systemu rankingowego AEW. Wprowadzone na początku istnienia firmy rankingi decydowały o mistrzostwach w poszczególnych dywizjach. System zniknął jednak pod koniec 2022 r. Khan ogłosił swój powrót w styczniu i choć nieco ukryte, rankingi są teraz dostępne na stronie internetowej AEW.

Szkoda, że ​​są z sierpnia 2022 r.

To tyle, jeśli chodzi o tę inicjatywę.

Chociaż złamane obietnice nie są dla Khana niczym nowym, jego niepowodzenie w skutecznym promowaniu i prezentowaniu talentów jest częścią tego, co szkodzi firmie. Poleganie na informacjach, które wyciekły do ​​witryn wrestlingowych, takich jak dołączenie Mercedesa Moné do firmy, nie jest wystarczającą strategią marketingową. Zamiast inwestować w tworzenie winiet i docieranie do szerszej publiczności mediów, Khan zakłada, że ​​wszyscy podzielają jego poziom wiedzy o wrestlingu i automatycznie dołączy do nich w oparciu o wskazówki z poufnych źródeł.

Niedawno miałem szczęście, że w moim życiu pojawili się zapaleni fani pro wrestlingu, z których jeden jest zagorzałym entuzjastą AEW. Któregoś dnia powiedział mi coś, co sprawiło, że prawie upadłam z szoku. Powiedział, że nie wie, kim jest Okada. Miał przez to na myśli, że nie był świadomy swojej pracy w Nowej Japonii.

Chociaż byłem zaskoczony, jak mało zwykły widz AEW wiedział o Okadzie, to odkrycie utwierdziło mnie w przekonaniu, jak ważne jest edukowanie publiczności o nowych lub nadchodzących talentach z dużym wyprzedzeniem. Nie wszyscy fani śledzą strony z wiadomościami o wrestlingu, aby uzyskać szczegółowe relacje. Nie oglądają też wrestlingu z całego świata każdego dnia tygodnia.

Ostatnia seria ponurych ocen telewizyjnych powiązanych z Moné, Okadą i Ospreayem nie odzwierciedla dokładnie ich talentu ani atrakcyjności gwiazdowej, ale raczej brak rozgłosu wokół ich debiutów i występów. To kolejne przypomnienie złego zarządzania Khana, które pozostaje główną przeszkodą AEW.