To, co nastąpiło potem, zaskoczyło 67-letnią Pramilę. „Przyjechał tutaj, aby zagrać na stadionie DY Patil w listopadzie. ’Mai uchwyt karta hu. Aap chinta mat karo(Zajmę się akademią, więc się nie martw). Kiedy tylko ma okazję, przyjeżdża do Bombaju i uczy dzieci. ”

To było zanim Shashank został podpisany przez Punjab Kings na aukcji IPL.

Pojawiły się wątpliwości co do przyszłości 32-latka w IPL. W 10 występach dla Sunrisers Hyderabad w 2022 roku zdobył 69 runów. Dzięki czystym uderzeniom, zwycięskim uderzeniom i spokojnej głowie w środku pola – najnowszym przykładem jest jego niepokonany wynik 68 z 28 w wyścigu o rekord świata przeciwko KKR – Shashank znalazł drugi oddech.

Wzruszona Pramila pragnie, aby jej mąż żył i był świadkiem sukcesu Shashanka. „Grał naprawdę dobrze. Wszyscy mówili:Sir hote toh bahot khush hojate iski odbijający dekhke’. (Gdyby pan żył, byłby bardzo szczęśliwy.”

Shashank, podobnie jak tysiące początkujących krykiecistów, przeprowadził się do Bombaju z nadzieją, że odniesie sukces. Miało to miejsce po tym, jak dostał się do drużyn wiekowych stanu Madhya Pradesh, kiedy jego ojciec, oficer IPS, został wysłany do Jabalpur.

Pramila, która nie była tak zaangażowana w codzienne funkcjonowanie akademii jak obecnie, pamięta pierwsze wrażenia dotyczące chłopca. „Zaczął trenować z sir przede mną. Przywiózł go tu ojciec. Pierwszą obserwacją pana było: „To twardo stąpający po ziemi chłopiec, który chce grać na twardych obrotach”.

Połączenie z Bombajem

Czy Shashank to Mumbai Khadoos? „Zdecydowanie” – mówi Pramila. Spośród wielu skojarzeń z najbardziej nadużywanym przymiotnikiem krykieta, jaki ma to miasto, ona mówi o piasku w tym kontekście.

Pramila wierzy, że zacięta rywalizacja w Bombaju odegrała dużą rolę w ukształtowaniu Shashanka na odbijającego, którym jest dzisiaj. Dzielił szatnię z takimi zawodnikami jak Abhishek Nayar, Shivam Dube i Suryakumar Yadav.

Chociaż to właśnie zacięta rywalizacja ostatecznie zmusiła go do powrotu do gry w swoim stanie, w którym się urodził, uderzenia Shashanka szczycą się uliczną sprytem kojarzonym z krykietem w Bombaju.

Jeszcze raz obejrzyj jego pukanie podczas rekordowego pościgu z KKR w piątkowy wieczór. Łatwość, z jaką Shashank rzeźbił maksymalne wartości za kwadratem po obu stronach, zwłaszcza celny strzał, który uderzył Chameerę nad zdrową nogą, przypomina pewnego pałkarza 360 stopni, z którym grał w Bombaju. Od wykorzystania zagięcia, aby dopasować się do podania, po najdelikatniejsze dotknięcia, wykorzystanie tempa piłki w wykonaniu. Nie ma co się spieszyć z uderzeniami.

Potem jest dopasowanie IQ. W grze T20, w której liczba runów przekraczała 500, 28 rund Shashanka – połączonych z ośmioma szóstkami – nie było rundami w ciemno.

Sunil Narine, który podczas pracowitego wieczoru pochwalił się sześcioma piłkami ekonomicznymi, nadal miał w zapasie dziewięć piłek. Jednak pomimo sporej części pogoni przed sobą i niesławnej przeszłości Pendżabu polegającej na przegrywaniu fabuły w późnych godzinach, Shashank zdecydował się wybierać swoje momenty. „Byłem szczęśliwy, mogąc zdjąć z niego grę pojedynczą i deblową. Chciałem go rozegrać i celować w innych meloników.

I celuj w innych meloników, których to zrobił.

Varun Chakravarthy został pokonany i wywalony szóstkami jeden po drugim. Koszmarny występ Chameery stał się jeszcze gorszy po trzech szóstkach, które wyrzeźbił w 17. minucie. W następnej rundzie szybki melonik Harshit Rana, który mierzył czas swoich wolniejszych meloników lepiej niż większość graczy KKR, otrzymał tyle samo maksimum.

Wszystko to obserwował z drugiej strony Jonny Bairstow, który w pierwszej połowie rundy wspierał pościg. „To duży pozytyw, gdy Jonny cię wspiera. Rozegrał 100 meczów testowych i jeśli zobaczysz, jak dla ciebie klaska, poczujesz się szczęśliwy i usprawiedliwiony” – powiedział Shashank. Obecnie jest najlepszym zawodnikiem Pendżabu w tym sezonie.

Jego zmarły trener musi się uśmiechać z góry.