Jego niegdyś świetnie prosperująca firma ostatecznie upadła, gdy nie była w stanie zapłacić 19 milionów dolarów składek sponsorskich Indyjskiej Federacji Krykieta. Spowodowało to, że trybunał zawiesił zarząd Byju i zlecił Raveendranowi sporządzenie raportu wyznaczonemu przez sąd ekspertowi ds. restrukturyzacji.

Oczekuje się, że trybunał apelacyjny przeprowadzi w poniedziałek rozprawę w sprawie tego, czy postępowanie upadłościowe Byju powinno zostać uchylone po tym, jak były miliarder argumentował w sądzie, że jego firma jest wypłacalna, a niewypłacalność może ją zamknąć i kosztować pracę 27 000 pracowników, w tym nauczycieli. Niewypłacalność nie wróżyłaby również dobrze sponsorom Byju, takim jak holenderski inwestor technologiczny Prosus.

Raveendran zaprzecza oskarżeniom o niewłaściwe zarządzanie i nieprawidłowości w jego firmie, która w ostatnich miesiącach musiała stawić czoła procesom sądowym z powodu niezapłaconych pożyczek i bataliom w zarządzie z zagranicznymi inwestorami, którzy weszli na giełdę.

Potencjalna niewypłacalność to dramatyczny zwrot akcji dla przedsiębiorcy, którego jedna z osób, z którymi współpracował, opisała jako osobę niezwykle pełną pasji i zorientowaną na cel, która w kryzysie może przyjąć „szorstkie podejście”.

Raveendran prezentował „uprzejmy, miły i ogładzony” wizerunek, sprawiając wrażenie, że stosuje się do rad, ale „ostatecznie zabrakło zaufania” – powiedział inny dyrektor, który w zeszłym roku zrezygnował ze stanowiska starszego wiceprezesa Byju.

„Powiedział, że sytuacja się poprawia, żebyśmy się nie martwili, że mamy pieniądze” – powiedział były dyrektor.

Raveendran i rzecznik Byju nie odpowiedzieli na prośbę o komentarz.

Upadek Byju: „Nasza sprawiedliwa porcja błędów”

Z wykształcenia inżynier, w 2011 r. założył Byju’s, oferując zajęcia fizyczne, po tym jak przyjaciele namówili go do zostania nauczycielem.

Raveendran, który według strony internetowej firmy zdał najważniejszy indyjski egzamin z zarządzania „ze 100-procentowym wynikiem, nie raz, ale dwa razy”, założył to, co miało stać się jego późniejszym imperium, wraz ze swoją byłą uczennicą, 38-letnią żoną Divyą Gokulnath.

W Indiach, gdzie obsesją jest edukacja, Raveendran trafił na żyłę złota, oferując internetowe programy nauczania w cenach od 100 do 300 dolarów. Otrzymał ogromnego kopa, gdy pandemia Covid-19 zmusiła uczniów do powrotu do domów. Forbes oszacował, że w 2021 r., u szczytu swojej sławy, on i jego żona mieli majątek netto w wysokości 4 miliardów dolarów.

Teraz wszystko to leży w gruzach.

Jak twierdzą dyrektorzy i doradcy, którzy współpracowali z Raveendranem, przyczyną utraty błyskawicznego sukcesu Byju jest to, że zignorował on decyzje współpracowników i rozwinął działalność poprzez kosztowne przejęcia, trwonił pieniądze na marketing i opieszale reagował na takie problemy, jak agresywne taktyki stosowane przez agentów sprzedaży w celu nieuczciwej sprzedaży kursów, co szkodziło reputacji firmy.

Dzięki wsparciu inwestorów, takich jak General Atlantic, Prosus i filantropijne przedsięwzięcie założyciela Facebooka, Marka Zuckerberga, Raveendran wydał miliony na przejęcia, a firma twierdzi, że ma 150 milionów studentów w ponad 100 krajach.

„Choć rozwijamy się szybko, co już wielokrotnie przyznałem, popełniliśmy też sporo błędów” – powiedział Raveendran w wywiadzie przeprowadzonym w zeszłym roku na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos.

Walcząc z kryzysem, dyrektor generalny powiedział również, że decyzje o zwolnieniu części z 50 tys. pracowników i cięciu wydatków na markę pomogą wzmocnić przynoszącą straty firmę Byju’s i poprawić jej przepływy pieniężne.

„Każdy kraj potrzebuje swojego Byju” – powiedział.

Opublikowane po raz pierwszy: 22 lipca 2024 | 8:01 AM IST