RSF jest dowodzona przez generała Mohameda Hamdana Dagalo, który obecnie pełni funkcję zastępcy szefa Suwerennej Rady rządzącej w Sudanie.

Armia Sudanu i paramilitarna grupa Sił Szybkiego Wsparcia (RSF) toczą zaciekłe walki w stolicy, Chartumie i innych częściach kraju, budząc obawy przed wojną domową.

W walkach, które rozpoczęły się w sobotę, zginęło co najmniej 56 cywilów – poinformował Sudański Związek Lekarzy w oświadczeniu.

Starcia nastąpiły po miesiącach wzmożonych napięć między armią a RSF. Grupa paramilitarna twierdzi, że przejęła kontrolę nad Pałacem Prezydenckim i międzynarodowym lotniskiem w Chartumie w rzekomej próbie zamachu stanu. Dowódca wojskowy Abdel Fattah al-Burhan odrzucił te roszczenia.

Oto, co musisz wiedzieć o RSF:

Jak powstał RSF?

Grupa wyewoluowała z tak zwanych bojówek Janjaweed, które walczyły w konflikcie w 2000 roku w regionie Darfur, gdzie były wykorzystywane przez rząd długo rządzącego prezydenta Omara al-Bashira do pomocy armii w stłumieniu buntu.

Szacuje się, że w konflikcie wysiedlono 2,5 miliona ludzi, a 300 000 zginęło.

Prokuratorzy Międzynarodowego Trybunału Karnego oskarżyli urzędników państwowych i dowódców milicji o ludobójstwo, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości w Darfurze.

Z czasem milicja się rozrosła. Został przekształcony w RSF w 2013 roku, a jego siły były wykorzystywane w szczególności jako straż graniczna. W 2015 roku RSF wraz z armią Sudanu zaczęły wysyłać wojska do walki w Jemenie u boku żołnierzy saudyjskich i emirackich.

W tym samym roku grupa uzyskała status „sił regularnych”. W 2017 roku uchwalono ustawę legitymizującą RSF jako niezależne siły bezpieczeństwa.

Oprócz regionu Darfur, RSF została rozmieszczona w stanach takich jak Kordofan Południowy i Nil Błękitny, gdzie została oskarżona o łamanie praw człowieka. W raporcie z 2015 r. organizacja Human Rights Watch określiła swoje siły jako „ludzi bez litości”.

Analitycy oszacowali, że RSF liczy około 100 000 bojowników.

Kto prowadzi RSF?

RSF dowodzi generał Mohamed Hamdan Dagalo, powszechnie znany jako „Hemedti” lub „Mały Mohamad”. Obecnie pełni funkcję zastępcy szefa rządzącej Suwerennej Rady Sudanu.

Dagalo urodził się w zubożałej rodzinie, która osiedliła się w Darfurze w latach 80. Porzucił szkołę w trzeciej klasie i zarabiał na życie handlując wielbłądami, zanim został przywódcą Janjaweed, gdy wybuchł konflikt w Darfurze.

W miarę jak RSF stawała się coraz bardziej widoczna, a jej rola w sprawach bezpieczeństwa kraju rosła, interesy biznesowe Dagalo prosperowały z pomocą al-Baszira. Jego rodzina rozszerzyła swoje udziały w wydobyciu złota, hodowli i infrastrukturze.

Kiedy Dagalo objął najwyższe stanowisko rządowe?

W kwietniu 2019 r. RSF uczestniczyła w wojskowym zamachu stanu, który usunął al-Bashira po miesiącach demonstracji przeciwko jego 30-letnim rządom.

Cztery miesiące później wojsko i ruch prodemokratyczny osiągnęły porozumienie o podziale władzy, na mocy którego powołano wspólną wojskowo-cywilną radę, która miała rządzić Sudanem przez następne trzy lata, aż do wyborów.

Dagalo został ogłoszony wiceprzewodniczącym rady kierowanej przez al-Burhana.

Wybitny ekonomista Abdalla Hamdok został zaprzysiężony na premiera Sudanu i szefa gabinetu przejściowego. Przed podpisaniem umowy aktywiści oskarżyli RSF o udział w zabijaniu dziesiątek prodemokratycznych demonstrantów.

W październiku 2021 r. RSF była zaangażowana w kolejny zamach stanu z armią, powstrzymując przejście do demokratycznie wybranego rządu. Posunięcie to wywołało nowe masowe wiece prodemokratyczne w całym Sudanie, które trwają do dziś.

Jakie są źródła napięć między armią a RSF?

Armia i ugrupowania prodemokratyczne domagają się włączenia RSF do regularnych sił zbrojnych. Negocjacje w tej sprawie były źródłem napięć, które opóźniły ostateczne podpisanie nowej umowy przejściowej, pierwotnie zaplanowanej na 1 kwietnia.

Dagalo i al-Burhan podobno nadal spierają się o to, kto miałby zostać głównodowodzącym sił zbrojnych podczas wieloletniego okresu integracji. RSF powiedział, że dowódca powinien być cywilną głową państwa, co armia odrzuca.