Przed finałem Euro 2024 pomiędzy Hiszpanią i Anglią, Al Jazeera przypomina najbardziej pamiętne finały Euro w historii.

Hiszpania i Anglia zakończą miesiąc piłkarskiego festiwalu podczas Mistrzostw Europy, podczas których dawne i obecne gwiazdy odeszły, a na ich miejsce wkroczyły nowe.

Mistrzostwa Europy po raz pierwszy odbyły się w 1960 roku, kiedy to w Paryżu, po dogrywce, reprezentacja byłego Związku Radzieckiego pokonała Jugosławię 2:1.

Ostatni finał zakończył się porażką Anglii na własnym terenie, co jest idealnym punktem wyjścia do podsumowania poprzednich najważniejszych meczów Euro.

Włochy 1-1 Anglia (Włochy wygrały 3-2 w rzutach karnych) – Euro 2020

Podobnie jak w 1996 r., kiedy Anglia dotarła do półfinału Euro, po wzgórzach i dolinach Anglii znów rozbrzmiało okrzyk, że piłka nożna „wraca do domu”. Po wyczerpujących 120 minutach, na świętej murawie stadionu Wembley w Londynie, w Wielkiej Brytanii, to Włochy zdobyły tytuł Euro 2020, ponosząc druzgocącą porażkę dla Anglików.

Trzech młodych lwów było bohaterami turnieju dla drużyny Garetha Southgate’a – i ikonami dla nowego pokolenia angielskich nadziei i marzeń – więc to był okrutny z ironii, że to Marcus Rashford, Bukayo Saka i Jadon Sancho nie wykorzystali rzutów karnych w serii rzutów karnych. Luke Shaw, który wraz z Saką ma nadzieję rozpocząć mecz przeciwko Hiszpanii w niedzielę, otworzył wynik w drugiej minucie meczu, ale Leonardo Bonucci wyrównał w połowie drugiej połowy. Saka, mający wówczas zaledwie 19 lat, pozostał na boisku ze łzami w oczach, ale miał stawić czoła znacznie gorszym wydarzeniom, gdy z niego zszedł.

Napastnik Arsenalu i jego koledzy z drużyny, którzy nie wykorzystali swoich kopnięć, zostali poddani fali obrzydliwych rasistowskich obelg w mediach społecznościowych, które zszokowały całą Anglię w kolejnych dniach i znacznie przeważyły ​​nad poczuciem przygnębienia na boisku. W przypadku Włochów kontynuowano serię 34 meczów bez porażki, zdobywając drugi tytuł mistrza Europy.

Portugalia 1-0 Francja – Euro 2016

Czas Cristiano Ronaldo najwyraźniej nadszedł w finale 2016 roku, gdy starał się przenieść swoją znakomitą karierę klubową na scenę międzynarodową z Portugalią. Ówczesny „Galactico” Realu Madryt strzelił trzy gole, pomagając swojemu krajowi w finale przeciwko Francji, ale musiał zejść z boiska utykając już po 25 minutach meczu z powodu kontuzji.

Wraz z nim odeszły marzenia Portugalczyków o meczu z groźną reprezentacją Francji, która dwa lata później zdobyła Puchar Świata.

Ale Paul Pogba, Antoine Griezmann i Olivier Giroud byli po stronie, której brakowało po strzale Edera w 109. minucie. Francuzi zdominowali wszystkie inne statystyki, ale to Portugalia zdobyła swój pierwszy tytuł Euro, rekompensując sobie ból po porażce w finale z Grecją w 2004 r.

Hiszpania 4-0 Włochy – Euro 2012

Hiszpania celuje w niedzielny, czwarty tytuł mistrza Europy, który wywalczyłaby sobie w tym roku, co pozwoliłoby jej wyprzedzić Niemcy w klasyfikacji zwycięzców.

Ich najsłynniejsze zwycięstwo miało miejsce w 2012 roku, kiedy to z łatwością pokonali potężną włoską drużynę.

Hiszpańscy giganci Real Madryt i Barcelona byli z powrotem na szczycie europejskiej piłki klubowej od ponad dekady, podczas gdy potęga Serie A była w stanie zaniku. Jednak włoska drużyna międzynarodowa wciąż lśniła gladiatorami koloseum tęskniącymi za powrotem do dawnej świetności.

Mistrzowie defensywnej stabilności pozostali na miejscu z tyłu z Gianluigim Buffonem w bramce i Giorgio Chiellinim i Leonardo Bonuccim trzymającymi gardę przed nim. W pomocy Andrea Pirlo pozostał mistrzem i dowódcą włoskich legionów.

Siła europejskiego futbolu przesuwała się przez Morze Śródziemne na południowy zachód kontynentu, gdzie mistrzowie futbolu „tiki taka” rozgrywali teraz własną grę. Z duetem Barcy Xavim i Andresem Iniestą oraz Xavim Alonso z Realu pociągającym za sznurki w sercu boiska, nieodparta drużyna hiszpańska rozszarpała Włochów na strzępy w każdym aspekcie.

Dania 2-0 Niemcy – Euro 1992

Jedno z największych niepowodzeń w historii finałów europejskich miało miejsce w 1992 r., kiedy mistrzowie świata Niemcy zostali pokonani przez złote pokolenie duńskiej piłki nożnej. Z Peterem Schmeichelem z Manchesteru United w bramce i legendarnymi braćmi Laudrup, Brianem i Michaelem, w pomocy, Duńczycy posiadali fundament, na którym mogli stawić czoła niemieckiej potędze.

John Jensen zdobył pierwszą bramkę w 18. minucie, dając wszystkim do zrozumienia, że ​​może dojść do niespodzianki, jednak na osiem minut przed końcem meczu Kim Vilfort rozstrzygnął losy spotkania.

ZSRR 0-2 Holandia – Euro 1988

Kiedy Lamine Yamal wykonał efektowny strzał z dystansu, pokonując Niemcy i wprowadzając Hiszpanię do niedzielnego finału, narodziła się gwiazda, a kolejny efektowny gol został dodany do listy wspaniałych europejskich i światowych uderzeń. Można powiedzieć, że najbardziej znany ze wszystkich na Euro miał miejsce w finale w 1988 roku, kiedy Marco van Basten wypuścił potężny wolej z krawędzi pola karnego, podwajając prowadzenie Holandii nad ówczesnym ZSRR w Niemczech.

Dredy Ruuda Gullita i jego otwierający strzał głową stały się podobnie kultowymi obrazami, które głęboko zakorzeniły się w holenderskim folklorze. Ale to uderzenie van Bastena, który zdobył hat-tricka przeciwko Anglii w fazie grupowej, przeszło do historii jako jeden ze złotych momentów europejskiej piłki nożnej, nie mówiąc już o samym finale.