Świat

Zbudowane przez USA molo w Gazie rozpadło się. Oto jak tu dotarliśmy i co może być dalej

  • 29 maja, 2024
  • 7 min read
Zbudowane przez USA molo w Gazie rozpadło się.  Oto jak tu dotarliśmy i co może być dalej


WASZYNGTON (AP) – Szereg problemów związanych z bezpieczeństwem, logistyką i pogodą pokrzyżował plan dostarczenia rozpaczliwie potrzebnej pomocy humanitarnej do Gazy przez molo zbudowane przez wojsko amerykańskie.

Projekt, rozdzielony przez silne wiatry i wzburzone morze nieco ponad tydzień po uruchomieniu, spotkał się z krytyką, że nie sprostał początkowym rozliczeniom lub wymaganiom 320 milionów dolarów metka.

Urzędnicy amerykańscy twierdzą jednak, że stalowa grobla łączy plażę w Gazie i pływające molo są naprawiane i ponownie zmontowany w porcie w południowym Izraelu, a następnie w przyszłym tygodniu zostanie ponownie zainstalowany i będzie działał ponownie.

Chociaż wstępne szacunki Pentagonu sugerowały, że przy pełnym działaniu molo będzie mogło przewozić do 150 ciężarówek z pomocą dziennie, to jeszcze się nie wydarzyło. Zła pogoda utrudnia postęp w dostarczaniu pomocy do Gazy z molo, natomiast Izraelska ofensywa w południowym mieście Rafah utrudniło, jeśli nie uniemożliwiło, dostarczenie pomocy do regionu drogą lądową.

Grupy pomocowe spotkały się z mieszanymi reakcjami – zarówno z zadowoleniem przyjmowały jakąkolwiek kwotę pomocy dla głodujących Palestyńczyków oblężonych przez prawie ośmiomiesięczną wojnę między Izraelem a Hamasem, jak i potępiały molo jako element odwracający uwagę, który odciążył Izrael, aby otworzył więcej przejść granicznych, które są daleko od bardziej produktywny.

To „poboczny występ” – powiedział Bob Kitchen, najwyższy urzędnik Międzynarodowego Komitetu Ratunkowego.

Administracja Bidena od początku podkreślała, że ​​molo nie miało być rozwiązaniem całkowitym i że każda pomoc jest pomocna.

„Nikt od początku nie powiedział, że będzie to panaceum na wszystkie problemy związane z pomocą humanitarną, które nadal istnieją w Gazie” – powiedział w środę rzecznik bezpieczeństwa narodowego John Kirby. „Myślę, że czasami od amerykańskiej armii oczekuje się – ponieważ jest tak dobra – że wszystko, czego dotkną, w jednej chwili zamieni się w złoto”.

Warto przeczytać!  Rosyjski szef Grupy Wagnera wycofał się z Bachmuta

„Wiedzieliśmy, że będzie to trudne zadanie” – dodał. „I okazało się, że to trudna sprawa”.

Przed wojną do Gazy docierało średnio dziennie około 500 ciężarówek z pomocą. Agencja Rozwoju Międzynarodowego Stanów Zjednoczonych twierdzi, że potrzebuje stałego przepływu 600 ciężarówek dziennie, aby złagodzić walkę o żywność i sprowadzić ludzi z powrotem na skraj głodu.

Pomoc przeniesiona przez molo wystarczyła, aby nakarmić tysiące ludzi przez miesiąc, ale dane ONZ pokazują, że ledwo zmniejszyła ogólne potrzeby 2,3 miliona mieszkańców Gazy.

Oto przegląd harmonogramu molo, problemów, z którymi się borykał i tego, co może wydarzyć się w przyszłości:

MARZEC: OGŁOSZENIE I PRZYGOTOWANIE

7 MARCA: Ogłasza to prezydent Joe Biden podczas jego orędzia o stanie Unii plan, zgodnie z którym armia amerykańska miała zbudować molo.

„Dziś wieczorem kieruję armią amerykańską, aby poprowadziła misję nadzwyczajną mającą na celu utworzenie tymczasowego molo na Morzu Śródziemnym na wybrzeżu Gazy, które będzie mogło przyjmować duże przesyłki przewożące żywność, wodę, lekarstwa i tymczasowe schronienia” – powiedział.

Jednak nawet w tych pierwszych chwilach zauważył, że molo zwiększy ilość pomocy humanitarnej docierającej do Gazy, ale Izrael „musi wykonać swoją część” i wpuścić więcej pomocy.

8 MARCA: Generał dywizji Pat Ryder, rzecznik Pentagonu, mówi reporterom, że rozmieszczenie sił i budowa projektu zajmie „do 60 dni”.

12 MARCA: Cztery łodzie armii amerykańskiej załadowane tonami sprzętu i stalowymi segmentami mola opuszczają wspólną bazę Langley-Eustis w Wirginii i udają się na Ocean Atlantycki w oczekiwaną miesięczną podróż do Gazy.

Dowódca brygady, pułkownik armii Sam Miller, ostrzega, że ​​tranzyt i budowa będą w dużym stopniu zależne od pogody i napotkanego pełnego morza.

KONIEC MARCA: Okręty armii amerykańskiej podczas przekraczania Atlantyku napotykają na pełne morze i niesprzyjającą pogodę, co spowalnia tempo.

KWIECIEŃ: BUDOWA I NADZIEJA

1 kwietnia: siedem Pracownicy pomocy kuchennej World Central zginęli w izraelskim nalocie, gdy podróżowali wyraźnie oznakowanymi pojazdami w ramach misji dostawczej autoryzowanej przez Izrael.

Warto przeczytać!  Autonomia Palestyńska ogłasza nowy gabinet pod naciskiem USA

Strajk wzbudza ciągłe obawy o bezpieczeństwo pracowników humanitarnych i skłania agencje pomocowe do wstrzymania dostaw pomocy humanitarnej do Gazy.

19 KWIETNIA: Urzędnicy amerykańscy potwierdzają, że Światowy Program Żywnościowy ONZ zgodził się pomóc w dostarczeniu pomocy do Gazy drogą morską po zakończeniu budowy.

25 KWIETNIA: Zasadnicza budowa obiektu portowego na brzegu w pobliżu miasta Gaza zaczyna nabierać kształtu. Miejsce na lądzie to miejsce, do którego pomoc z grobli będzie dostarczana i przekazywana agencjom pomocowym.

30 KWIETNIA: Zdjęcia satelitarne przedstawiają okręt Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych USNS Roy P. Benavidez i statki armii pracujące przy montażu nabrzeża i grobli w odległości około 11 kilometrów (6,8 mil) od portu na lądzie.

MAJ: MOLO OTWARTE… POTEM ZAMKNIĘTE

9 MAJA: Amerykański statek Sagamore jest pierwszym statkiem załadowanym pomocą, który opuścił Cypr i skierował się w stronę Gazy, a ostatecznie do molo. Na Cyprze zbudowano rozbudowaną stację bezpieczeństwa i inspekcji, której zadaniem jest kontrola pomocy napływającej z wielu krajów.

16 MAJA: Już dawno po docelowym terminie 60 dni, budowę i montaż pomostu u wybrzeży Gazy oraz grobla dołączona do linii brzegowej zostały ukończone po ponad tygodniu trudnych warunków pogodowych i innych opóźnień.

17 MAJA: pierwsze ciężarówki przewożące pomoc dla Strefy Gazy zejdą z nowo wybudowanego molo do bezpiecznego obszaru na lądzie, gdzie zostaną rozładowane, a ładunek przekazany agencjom pomocowym w celu dostarczenia ciężarówkami do Gazy.

18 maja: Tłumy zdesperowanych Palestyńczyków najeżdżają konwój ciężarówek z pomocą humanitarną jadący z nabrzeża, rozbierając ładunek z 11 z 16 pojazdów, zanim dotrą one do magazynu ONZ w celu dystrybucji.

19-20 maja: pierwsze jedzenie z molo — według Światowego Programu Żywnościowego — ograniczona liczba wysokoodżywczych ciastek dociera do potrzebujących w środkowej Gazie.

Warto przeczytać!  Ogromny lew zbliża się do oszołomionych obozowiczów

Organizacje pomocowe zawieszają dostawy z molo na dwa dni, podczas gdy Stany Zjednoczone współpracują z Izraelem nad otwarciem alternatywnych tras lądowych z molo i poprawą bezpieczeństwa.

24 MAJA: Jak dotąd za pośrednictwem zbudowanego w USA molo dostarczono do Gazy nieco ponad 1000 ton pomocy, a USAID twierdzi później, że całość została rozdystrybuowana w Gazie.

25 MAJA: Silny wiatr i wzburzone morze uszkadzają molo i powodują, że cztery działające tam statki armii amerykańskiej zostają wyrzucone na brzeg, raniąc trzech członków służby, w tym jednego w stanie krytycznym.

Dwa statki osiadły na mieliźnie w Gazie w pobliżu podstawy mola, a dwa w pobliżu Aszkelonu w Izraelu.

28 MAJA: Rzeczniczka Pentagonu Sabrina Singh mówi, że duża część grobli jest ściągana z plaży i przenoszona do izraelskiego portu w celu naprawy. Podstawa grobli pozostaje na brzegu Gazy.

Mówi również, że pomoc na Cyprze jest ładowana na statki i będzie gotowa do wyładunku na nabrzeże, gdy znajdzie się z powrotem na miejscu.

29 MAJA: Dwa statki wojskowe, które osiadły na mieliźnie podczas złej pogody, wróciły teraz na morze, a dwa pozostałe w pobliżu molo są uwalniane przy pomocy izraelskiej marynarki wojennej.

CO DALEJ?

W nadchodzących dniach odcinki grobli zostaną ponownie zmontowane, a do połowy przyszłego tygodnia zostaną przeniesione z powrotem na brzeg Gazy, gdzie grobla zostanie ponownie przymocowana do plaży – twierdzi Pentagon.

„Kiedy uda nam się ponownie zakotwiczyć nabrzeże, będzie można zobaczyć, jak pomoc będzie napływać dość równym strumieniem” – powiedział Singh we wtorek. „Będziemy nadal obsługiwać to tymczasowe molo tak długo, jak to możliwe”.

___

Pisarka AP, Ellen Knickmeyer z Waszyngtonu, przyczyniła się do tego.




Źródło