Zestaw Foxa Jeździec bez głowy miał „wyczerpujące” warunki pracy, zamieszanie i „twórcze błąkanie się” wśród swoich przywódców oraz odmienne traktowanie białych mężczyzn i czarnych kobiet, zgodnie z Spal to.

Hollywoodzkie exposé Maureen Ryan, które trafiło na półki sklepowe we wtorek, twierdzi, że Nicole Beharie i Tom Mison – którzy grali odpowiednio detektywa Abbie Mills i Ichaboda Crane’a – „nie chcieli mieć ze sobą wiele wspólnego”. jedno źródło, które pracowało nad serialem, co rzekomo doprowadziło do słynnego „dworskiego” ukłonu postaci Misona, ponieważ gwiazdy nie chciały się przytulić.

Według showrunnera Cliftona Campbella, to również rzekomo przełożyło się na ich narracje na ekranie, który powiedział Ryanowi, że Mison i Beharie „wierzą, że związek między postaciami nie powinien ewoluować w romantyczny związek”, pomimo nawoływań fanów. (Ani Beharie, ani Mison nie skomentowali książki.)

Spal to twierdzi również, że po rzekomym konflikcie między współtwórcą i reżyserem Lenem Wisemanem i Beharie podczas kręcenia pilota, aktorka Lyndie Greenwood — która wcieliła się w siostrę Beharie, Jenny Mills — została powołana jako potencjalny następca 42 I Wstyd aktorka.

W jednym rozdziale książki — która obejmuje również relacje z innych programów, w tym Zaginiony, Goldbergowie I Sobotni wieczór na żywo — Ryan szczegółowo opisuje, jak jeden z najpopularniejszych i najbardziej obiecujących programów Fox w 2013 roku rozpadł się i rzekomo stworzył wrogie środowisko pracy dla jednej z jego gwiazd wśród napięć związanych z niegospodarnością twórczą i rotacją między producentami, twórcami, showrunnerami i dyrektorami Fox. Część tego, jak twierdzi książka, była spowodowana wydarzeniami w pokoju scenarzystów, w którym Ryan, jak zauważa, miał trzy kolorowe osoby w pierwszym sezonie, ale wrócił na drugi sezon z całkowicie białym męskim zespołem na zewnątrz „jedynej kolorowej kobiety ”.

Podczas rozmowy z Telewizja Top 5 o książce, Ryan powiedział, że odkrywa ona niewłaściwe zachowanie i uprzedzenia w niej Jeździec bez głowy reportażu, który, jak powiedziała, „daje niezbędny i ważny kontekst” trajektorii kariery jednej z gwiazd, które skłoniły ją do wydania książki. „Jeśli jest coś, co powoduje, że chcę spalić wszystko, to jest to, gdy ludzie opuszczają branżę lub są zasadniczo wypychani z branży lub zmuszani do zasadniczo przerw w karierze” – powiedziała współprowadzącym podcast Lesley Goldberg i Danielowi Fienbergowi . „Nie z powodu wzorca poważnego wykroczenia lub poważnego nieprofesjonalizmu lub poważnych wykroczeń jakiegokolwiek rodzaju, ale dlatego, że obawiali się o swoje zdrowie psychiczne, dobre samopoczucie fizyczne, bezpieczeństwo i ogólną jakość życia”.

Wiele źródeł powiedziało Ryanowi, że ludzie mający władzę w serialu twierdzili od samego początku, że nie mieli „dobrych doświadczeń z Nicole”, ale potem przekazywali to innym, w tym scenarzystom, którzy z nią nie pracowali. To były „podwójne standardy”, jak opisał to współgwiazda Orlando Jones, a inne źródło wyczuwało, że czuła się samotna. „Zwłaszcza jeśli ta osoba jest kobietą i kobietą kolorową – to dwie grupy, które już na początku mają wyzwania” – powiedział Ryanowi to samo źródło. „Od pierwszego dnia stworzyło to środowisko bardzo my przeciwko jej”.

Mówi się, że Beharie poprzedziła oświadczenia słowami „Nie próbuję być trudna”, mimo że jedno ze źródeł twierdziło, że nigdy nie byli świadkami jej takiej sytuacji. A przynajmniej nie więcej niż Mison, który został rzekomo opisany przez producenta jako „gwiazda” i którego inne źródło również określiło jako „garstka”. „Miał własny zestaw problemów” – powiedzieli. „Zawsze mówiłem, że w każdym innym programie byłby największym problemem”.

Beharie wcześniej odniosła się do rzekomej różnicy w traktowaniu między nią a Misonem, mówiąc Los Angeles Times w 2020 roku, kiedy ona i Mison byli chorzy podczas kręcenia pierwszego sezonu serialu, pozwolono mu wrócić do Wielkiej Brytanii, podczas gdy ona musiała sama nakręcić odcinek i ostatecznie trafiła na pilną opiekę.

Według źródeł, które pracowały nad serialem, z których niektórzy używali swoich imion lub pełnych imion, Beharie wykazywał niepokój co do roli, ogromnego i potencjalnie wieloletniego przedsięwzięcia. (Ryan porównuje to do Jamesa Gandolfiniego na planie Rodzina Sopranojak wyszczególniono w Trudni mężczyźni.) Ale zarówno ona, jak i Mison wykazali trudności z przystosowaniem się do bycia głównymi bohaterami serialu, a współgwiazda Jones powiedział Ryanowi, że obaj „wypadli z głębin” i „nikt im nie pomagał”.

Wśród tego „od samego początku było dużo kreatywnego błądzenia” ze strony zespołu kierowniczego serialu, jedna osoba, która pracowała przy serialu, powiedziała Ryanowi, zauważając wczesne „czerwone flagi” na początku sposobu „rozwiązywania problemów i sposobu obwiniania został przydzielony — lub ponownie przydzielony”. Ponieważ zarówno Mison, jak i Beharie przeszli „stromą krzywą uczenia się, która czasami wiązała się z tarciami z kolegami”, napisał Ryan, bóle rozwojowe Beharie były traktowane inaczej.

„Kiedy grupa białych facetów mówi, że osoba o innym kolorze skóry jest trudna, zakładam, że w tej historii jest coś więcej” – powiedziało jedno ze źródeł. „Okazała się sympatyczną, niezwykle utalentowaną aktorką, która przyzwyczajała się do roli głównej. Są z tym rosnące bóle. W czasie, gdy tam byłem, pojawiła się rozbieżność w sposobie postrzegania i radzenia sobie z ich rosnącymi bólami”.

Później scenarzysta Shenold Edwards został zatrudniony w serialu, ponieważ był on nadzorowany przez ówczesnego showrunnera Campbella. Edwards twierdzi, że doświadczenie stało się „piekielne” z „nędzną atmosferą na planie”. W pewnym momencie, kiedy zasugerowała, żeby ona i Beharie spotkali się, żeby porozmawiać, Campbell „odszedł”, mówiąc jej, że nie może rozmawiać z Beharie i nazywając aktorkę „szaloną”. (Campbell zaprzeczył, że nazwał Beharie „szaloną”, twierdząc, że zarzut był „ewidentnie fałszywy” i że była „profesjonalna”, „serdeczna i zabawna”. Powiedział także Ryanowi, że Mison i Beharie byli traktowani tak samo na planie podczas jego sezonu i „aby chronić rozwijające się rozmowy, gdy studio zaczęło patrzeć na trzeci sezon i konsekwencje dla kolejnych sezonów, powiedziałem całemu pomieszczeniu, aby nie dzielił się tymi toczącymi się dyskusjami z żadną obsadą ani ekipą”).

Źródło, z którym współpracował Jeździec bez głowyPierwszy showrunner serialu, Mark Goffman, również twierdził, że „były chwile, kiedy poważne problemy trafiały nie tylko do Marka, ale także do władz,
że tak powiem. I albo je odsuwali na bok, albo po prostu nie traktowano ich”.

Książka odnosi się również do doniesień z pierwszego sezonu, że Beharie ugryzł fryzjera na planie serialu. Jones powiedział, że ten stylista został sprowadzony, aby rozwiązać problemy, które Beharie poruszył na temat wysokości pieniędzy Jeździec bez głowy stawiała na swoją perukę kontra perukę Misona. (W oświadczeniu będącym odpowiedzią na rozmowę między scenarzystami serialu na temat stanowiska kierownictwa Foxa w sprawie czarnych fryzur widzianych w serialu, Campbell powiedział, że był początkowy opór „na poziomie studia” wobec aktorki zakładającej jej naturalne włosy na ekranie, ale ta prośba ostatecznie została przyznana i na ostatni sezon Beharie „nosiła własne peruki, o które poprosiła, abyśmy ich używali”).

Jones utrzymuje, że był z nią w przyczepie do włosów i makijażu i nigdy nie widział tego incydentu, chociaż ma zdjęcie na swoim telefonie, „na którym Beharie udawał, że go gryzie” w ramach żartu. Wyraził również, że żadna „fizyczna kłótnia nie mogłaby mieć miejsca, gdyby ktoś nie zobaczył lub nie zauważył” – napisał Ryan. Stylista odmówił „szczegółowego omówienia, co się stało Jeździec bez głowy z Beharie”, dodając, że „piszę również o swoich doświadczeniach”. Poszła nazwać swój czas w programie „jednym z najgorszych projektów, nad którymi pracowałem jako fryzjer”.

Ryan sugeruje, że te incydenty i inne były jednym ze wzorców w zmieniającym się kreatywnym przywództwie serialu. W tym Campbell, który stawał się „nieproduktywnie” emocjonalny i defensywny w czasach, gdy czarnoskórzy scenarzyści przedstawiali sugestie dotyczące elementów scenariusza, HR odnosił się do potencjalnego nieświadomego uprzedzenia w zakresie zadań scenariusza i fanów krytykujących serial za traktowanie postaci Beharie.

Program miał dużą rotację wśród swoich pracowników, z godzinami na planie często „brutalnymi”, a kluczowi twórcy w Los Angeles i Wilmington w Karolinie Północnej zarówno w sprzeczności, jak i ponad głowami od pierwszego sezonu, jedna osoba, która pracowała nad serialem, powiedziała Ryanowi . To, jak powiedzieli, wynikało z tego, że ci przywódcy byli „niechętni do konfliktów lub niechętni do trudnych rozmów”.

„Od samego początku było bardzo napięte” – dodali.