Zgłoszono, że zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem zwiększa ryzyko ciężkiego zakażenia SARS-CoV-2
Niedawno pojawiły się dowody sugerujące, że zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) jest klinicznym czynnikiem ryzyka zwiększone ryzyko infekcji i śmiertelności. Zgłoszono, że AMD wiąże się z wyższym ryzykiem poważnych powikłań zakażenia SARS-CoV-2, w tym niewydolnością oddechową i śmiercią (25 procent), które jest wyższe niż cukrzyca typu 2 (21 procent) i otyłość (13 procent).
Biorąc pod uwagę te obserwacje, naukowcy z Boston University Chobanian & Avedisian School of Medicine postawili hipotezę, że AMD i COVID-19 mają wspólne genetyczne czynniki ryzyka i zaprojektowali i przeprowadzili badanie, które zidentyfikowało nowy związek tych dwóch chorób z wariantami w PDGFB gen. Gen ten koduje płytkopochodny czynnik wzrostu (Pdgf), który odgrywa rolę w tworzeniu nowych naczyń krwionośnych i bierze udział w nieprawidłowych zmianach naczyń krwionośnych występujących w AMD. Odkryli również, że cięższe wyniki COVID-19 były związane z AMD, prawdopodobnie wynikającymi z genetycznych predyspozycji do dysfunkcji białek dopełniacza, a także z wyższym poziomem Pdgf w surowicy krwi.
Nasze odkrycia uzupełniają zbiór dowodów na zwiększone ryzyko infekcji i śmiertelności z powodu COVID-19 wśród pacjentów z AMD. Nasza analiza potwierdza wcześniejsze badania kliniczne, które wykazały, że osoby z AMD są bardziej narażone na zakażenie COVID-19 i ciężką chorobę, a to zwiększone ryzyko może mieć podłoże genetyczne”.
Dr Lindsay A. Farrer, kierownik działu genetyki biomedycznej, współautor-korespondent
Zespół badawczy BU przeprowadził wyszukiwanie w całym genomie wariantów, które są wspólnie powiązane z AMD i każdym z trzech wyników COVID-19 (wskaźnik infekcji, stan krytyczny i hospitalizacja), korzystając z dużych zbiorów danych genetycznych, które obejmowały dziesiątki tysięcy osób. Te zbiory danych zostały wcześniej zebrane i zbadane osobno pod kątem czynników genetycznych przyczyniających się do ryzyka AMD i każdego z wyników choroby COVID-19. Następnie naukowcy przeanalizowali publicznie dostępne dane od pacjentów z AMD lub COVID-19 i grup kontrolnych, aby ocenić powiązanie wariantów w PDGFB z aktywnością genów. Wreszcie zastosowali technikę analityczną, która pozwoliła im zbadać związki przyczynowe między PDGFB warianty genów, stężenie Pdgfb we krwi, wyniki AMD i COVID-19.
Według naukowców wyniki te sugerują, że obniżenie PDGFB aktywność genów i stężenie PDGF w surowicy mogą zmniejszać ciężkość COVID-19, szczególnie wśród osób starszych. „Strategie terapeutyczne łączące terapię anty-VEGF (aktualna metoda leczenia AMD, która ogranicza wzrost naczyń krwionośnych w oku, który może uszkodzić wzrok) z antagonistami (leki, które wiążą się z receptorami) do blokowania sygnalizacji PDGF zostały uznane za nawet bardziej skuteczne niż leczenie pojedynczym VEGF i są obecnie badane w badaniach klinicznych” – dodał współautor korespondencji Manju L. Subramanian, MD, profesor nadzwyczajny okulistyki.
Naukowcy są przekonani, że odkrycie wspólnych genetycznych czynników ryzyka będzie wymagało większej liczebności próby w przypadku poważnych chorób i hospitalizacji, aby lepiej zrozumieć wspólną patologię i czynniki ryzyka, które przyczyniają się do pogorszenia wyników klinicznych w obu stanach chorobowych.
Źródło:
Szkoła Medyczna Uniwersytetu Bostońskiego
Odniesienie do czasopisma:
Chung, J., i in. (2022) Badanie plejotropii całego genomu identyfikuje związek PDGFB ze związanym z wiekiem zwyrodnieniem plamki żółtej i wynikami infekcji COVID-19. Dziennik medycyny klinicznej . doi.org/10.3390/jcm12010109.
