W zeszłym miesiącu drużyna Indii zakończyła 11-letnią posuchę w walce o tytuł ICC, triumfując nad Republiką Południowej Afryki w finale Pucharu Świata T20 na Barbadosie. To długo oczekiwane zwycięstwo wywołało ogólnokrajowe świętowanie, a rozradowani fani zalali ulice. W uznaniu ich osiągnięcia BCCI ogłosiło znaczną nagrodę w wysokości 125 crore rupii indyjskich, która zostanie rozdzielona między członków drużyny, która wygrała Puchar Świata. Ponadto rządy stanowe ogłosiły również nagrody pieniężne dla graczy.

Jednak gest rządu Maharasztry, aby przyznać nagrody pieniężne dla krykiecistów stanowych, spotkał się z krytyką ze strony wybitnego indyjskiego badmintonisty Chiraga Shetty’ego, który zauważył, że sportowcy z innych dyscyplin również zasługują na uznanie. Do tego sentymentu dorzuciła koleżanka z drużyny wahadłowej Saina Nehwal, która wyraziła obawy dotyczące nieproporcjonalnie dużej uwagi, jaką krykiet otrzymuje w porównaniu z innymi sportami.

Podkreśliła, że ​​sportowcy z innych dyscyplin są bardziej „wytrzymałi fizycznie” i zasługują na podobne uznanie i wsparcie.

„Wszyscy chcą wiedzieć, co robi Saina, co robią zapaśnicy i bokserzy, co robi Neeraj Chopra. Wszyscy znają tych sportowców, ponieważ stale się rozwijamy i jesteśmy obecni w gazetach. Ja to zrobiłem, czuję, że to jak sen, że zrobiłem to w Indiach, gdzie nie ma nawet kultury sportowej” – powiedział Saina w Podcast Nikhila Simhy.

„Czasami czuję się źle, że krykiet przyciąga całą uwagę. Rzecz w krykiecie jest taka… jeśli widzisz badmintona, koszykówkę, tenis i inne sporty, które są tak trudne fizycznie. Nie masz nawet czasu, żeby podnieść lotkę i zaserwować, to jesteś… tak ciężko oddychasz. Gra taka jak krykiet przyciąga tak dużo uwagi, podczas gdy osobiście uważam, że umiejętności są ważniejsze”.

Zauważyła również, że krytyka krykieta nie będzie miała większego wpływu na jego popularność w Indiach, gdyż dyscyplina ta cieszy się niezachwianą pozycją w sercach ludzi.

„Nawet jeśli powiem złe rzeczy o krykiecie, krykiet będzie, ponieważ jest kochany przez wszystkich. Ja go kocham, ale trzeba też poświęcać tyle samo uwagi innym sportom, bo w przeciwnym razie jak Indie staną się narodem sportowym i jak będziemy rywalizować, aby pokonać Chiny i zdobyć 60 medali olimpijskich? Nie ma mowy, zawsze będzie to krykiet”.

Nehwal ma zaszczyt być pierwszą indyjską wahadłowcem, która zdobyła medal olimpijski, zdobywając brąz w singlu kobiet na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 2012 r. Ponadto zapisała się w historii jako pierwsza Hinduska, która osiągnęła światowy ranking numer jeden w badmintonie.