Nowa perspektywa badawcza zatytułowana „Zmiany genetyczne w raku tarczycy pośredniczące zarówno w oporności na hamowanie BRAF, jak i transformację anaplastyczną” została opublikowana w czasopiśmie Oncotarget.

W nowej pracy badacze Mark Lee i Luc GT Morris z New York Presbyterian Hospital i Memorial Sloan Kettering Cancer Center omawiają raka tarczycy. Podgrupa nowotworów tarczycy występujących w zaawansowanym stadium lub o odróżnicowanej histologii i charakteryzujących się ograniczoną odpowiedzią na standardowe leczenie. Guzy niosące mutację BRAF V600E można leczyć inhibitorami BRAF; jednakże odpowiedź nowotworu jest często krótkotrwała ze względu na liczne mechanizmy kompensacyjnej oporności.

„Jednym z rodzajów oporności jest przejście do alternatywnego stanu komórki, który w rzadkich przypadkach może odpowiadać odróżnicowaniu guza” – piszą naukowcy.

Sekwencjonowanie DNA i profilowanie ekspresji RNA pokazują, że guzy tarczycy, które ulegają odróżnicowaniu po hamowaniu BRAF, są wzbogacone w znane zmiany genetyczne, które pośredniczą w oporności na blokadę BRAF, a także mogą powodować odróżnicowanie nowotworu, w tym mutacje w PI3K/AKT/MTOR (PIK3CA, MTOR), MAP/ERK (MET, NF2, NRAS, RASA1), kompleks przebudowy chromatyny SWI/SNF (ARID2, PBRM1) i szlaki JAK/STAT (JAK1).

Biorąc pod uwagę te ustalenia, w niedawnych badaniach oceniono skuteczność terapii o podwójnym celu; jednakże utrzymujący się brak długoterminowej kontroli nowotworu ilustruje złożony i wieloczynnikowy charakter tych mechanizmów kompensacyjnych. Przejście do stanu obniżonej odporności jest kolejnym korelacją oporności na inhibitor BRAF i odróżnicowania guza, co sugeruje możliwą rolę jednoczesnego leczenia celowanego z immunoterapią.

„Badania nad skojarzoną immunoterapią celowaną i immunoterapią są w toku, ale wczesne wyniki dotyczące inhibitorów punktów kontrolnych, terapii wirusowych i komórek T CAR sugerują zwiększoną aktywność przeciwnowotworową układu odpornościowego w przypadku tych kombinacji” – dodają naukowcy.