Epidemie choroby dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD), która powoduje gorączkę i wysypkę u małych dzieci, występują zazwyczaj w miesiącach letnich, podobnie jak historyczne przypadki polio w Stanach Zjednoczonych.

Obie choroby są wywoływane przez różne gatunki enterowirusów, dużego rodzaju wirusów RNA. Jednak czynniki stojące za tymi sezonowymi wzorcami pozostają nieco niejasne.

Najnowsze badanie przeprowadzone przez naukowców z Brown University, Princeton University i Johns Hopkins, opublikowane w czasopiśmie Nature Communications, rzuca światło na wspólne czynniki wpływające na czas występowania epidemii HFMD i polio.

Badanie sugeruje, że te letnie epidemie mogą mieć istotne konsekwencje dla zmiany klimatu.

„Odkryliśmy, nawet po uwzględnieniu innych czynników, że temperatura wydaje się zwiększać transmisję enterowirusa” — powiedziała Rachel Baker, John and Elizabeth Irving Family Assistant Professor of Climate and Health na Brown University i pierwsza autorka badania. „Co najważniejsze, widzimy podobnej wielkości efekt dla polio w przeszłości i nowszych serotypów enterowirusów, które powodują HFMD”.

Saki Takahashi, adiunkt epidemiologii na Johns Hopkins University i współautor badania, zauważył: „Wybuchy enterowirusów wykazują wyraźne wzorce w przestrzeni kosmicznej. Na wyższych szerokościach geograficznych obserwujemy duże wybuchy HFMD co dwa lub trzy lata, ale bliżej tropików obserwujemy wybuchy dwa razy w roku – nasze wyniki są w stanie uchwycić te wzorce na dużą skalę”.

Naukowcy wykorzystali model epidemiologiczny, aby pokazać, że temperatura i czynniki demograficzne, a w szczególności czas trwania semestrów szkolnych, mogą wyjaśnić dwuletnie ogniska HFMD w południowych Chinach. W bardziej północnych lokalizacjach wpływ temperatury jest bardziej dominujący, a wpływ szkolnictwa słabnie.

„Naprawdę ważny jest sezonowy zakres klimatu, tj. maksymalne i minimalne temperatury” — powiedział Wenchang Yang, adiunkt ds. badań geologicznych na Uniwersytecie Princeton. „To może mieć wpływ na sposób, w jaki myślimy o przyszłych skutkach”.

Wykorzystując dane z 14 różnych modeli klimatycznych, autorzy rozważyli wpływ zmian klimatycznych na epidemie enterowirusów.

„Kluczowym odkryciem jest wpływ zmienności” — powiedział Gabriel Vecchi, profesor nauk o Ziemi im. Knoxa Taylora i dyrektor High Meadows Environmental Institute na Uniwersytecie Princeton. „Wpływ zmienności klimatu na dynamikę chorób jest niedostatecznie zbadany, a to badanie stanowi wyraźny postęp w niezbędnej eksploracji tego tematu”.

Badanie wykazało, że zmiana klimatu może zwiększyć szczytowy rozmiar epidemii enterowirusów nawet o 40%, chociaż skutki różnią się w zależności od lokalizacji i modelu klimatycznego. Lepszy nadzór nad krążeniem enterowirusów może pomóc w śledzeniu tych możliwych skutków. „Badania serologiczne są niezbędne do śledzenia podatności na enterowirusy i inne patogeny” — dodał Takahashi.

Wyniki dodatkowo podkreślają potrzebę udoskonalenia strategii ochrony zdrowia publicznego w celu złagodzenia wpływu zmian klimatu na dynamikę chorób zakaźnych, zwłaszcza w przypadku grup narażonych, takich jak małe dzieci.

Dostroić