Być może najokrutniejszym aspektem zmiany klimatu jest to, że nieproporcjonalnie wpływa ona na osoby najmniej odpowiedzialne za emisję gazów cieplarnianych na naszej planecie, zwłaszcza na najbiedniejszych z nas. Eksperci przewidują między innymi, że globalne ocieplenie narazi 70% ludności pracującej na ryzyko dla zdrowia i ostatecznie może zabić około 1 miliarda ludzi, w większości biednych. Ale nie tylko środowisko będzie dotknięte, ale same ciała ludzi.

Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Nature Climate Change ujawnia nowy sposób, w jaki zmiany klimatyczne nieproporcjonalnie wpływają na zubożone jednostki: zmieniają ich mózgi jeszcze przed urodzeniem.

Wszystko sprowadza się do delikatnego związku między temperaturą zewnętrzną a zdrowym rozwojem płodu.

Naukowcy z Holandii, Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii monitorowali przez kilkanaście lat 2681 dzieci z grupy pacjentów zwanej „kohortą urodzeniową holenderskiego pokolenia R”. Holenderska kohorta urodzeniowa pokolenia R (która początkowo obejmowała 9896 kobiet w ciąży; wiele z nich z biegiem lat zostało usuniętych z badania) miała monitorować, czy prenatalna ekspozycja na ekstremalne ciepło i zimno wpływa na rozwój neurologiczny.

Badając pacjentów za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) na przestrzeni lat, dowiedzieli się, że u niemowląt i małych dzieci narażonych na działanie ciepła i zimna w czasie ciąży oraz w ich pierwszych latach życia częściej w okresie przed dojrzewaniem występują problemy strukturalne z mieliną i istotą białą w mózgu. . Ponadto ich mózgi będą miały zmniejszoną średnią dyfuzyjność (MD), czyli łatwość, z jaką cząsteczki wody poruszają się w tkance mózgowej.

Nieproporcjonalnie dużo dzieci, które cierpią w ten sposób, pochodzą ze środowisk o niskich dochodach.

„Dzieci mieszkające w biedniejszych dzielnicach były bardziej narażone na działanie zimna i ciepła” – piszą autorzy. „Nasze odkrycia sugerują, że narażenie na zimno i ciepło w okresach szybkiego rozwoju mózgu może mieć trwały wpływ na mikrostrukturę istoty białej dzieci, a ryzyko to należy wziąć pod uwagę w kontekście trwających zmian klimatycznych”.

Ponad połowa uczestników pochodziła z Holandii, 10 procent pochodziło z Surinamu lub Antyli Holenderskich, a pozostali pochodzili z tak różnych krajów, jak Turcja, Maroko i inne „kraje niezachodnie”. Po tym, jak ponad trzy czwarte uczestników przerwało naukę, zanim ich dzieci osiągnęły wiek od 9 do 12 lat (kiedy badano je za pomocą rezonansu magnetycznego), większość pozostałych pochodziła z „rodziców o wysokim poziomie wykształcenia, Holendrów, z dochodem gospodarstwa domowego przekraczającym 2200 euro miesięcznie i bez wcześniejszych dzieci.” Autorzy przyznają, że ta jednorodność demograficzna może w pewnym stopniu zniekształcić wyniki.

Mimo wszystko te wyniki są budujące.

„Odkryliśmy związek między ekspozycją na zimno i ciepło w czasie ciąży, niemowlęctwa i dzieciństwa a globalną chorobą zwyrodnieniową u dzieci w wieku 9–12 lat” – piszą autorzy. „Skutki te mogą się pogorszyć w związku z trwającą sytuacją nadzwyczajną związaną ze zmianami klimatycznymi, biorąc pod uwagę przewidywany wzrost globalnych temperatur i potencjalny wzrost liczby ekstremalnie zimnych zjawisk”.

Wysuwają hipotezę, że oznacza to, że u dzieci, które w okresie prenatalnym lub we wczesnym niemowlęctwie były narażone na działanie ekstremalnego ciepła lub zimna, nie rozwinie się zdrowa istota biała, czyli część mózgu niezbędna do aktywności intelektualnej, równowagi i umożliwienia różnym obszarom ciała. do łączenia i odbierania sygnałów.

Po odnotowaniu braku związku między ekspozycją na zimno i ciepło we wczesnym okresie życia a globalną anizotropią frakcyjną, miarą łączności w mózgu w wieku od 9 do 12 lat, autorzy stwierdzili, że dzieci żyjące w niskich [socioeconomic status] dzielnice wydają się być bardziej podatne na ekspozycję na zimno i ciepło”.

Chcesz więcej artykułów o zdrowiu i nauce w swojej skrzynce odbiorczej? Zapisz się na cotygodniowy biuletyn Salonu Lab Notes.

Nowe badanie jest szczególnie istotne, ponieważ jako pierwsze bada fizyczne struktury mózgu w zależności od temperatury. W poprzednich badaniach sprawdzano, jak zachowanie dzieci zmienia się w zależności od temperatury, ale żadne z nich nie wiązało bezpośrednio tych obserwacji ze strukturami fizycznymi w mózgu.

„Ponieważ dzieci z objawami psychopatologicznymi i gorszymi wynikami poznawczymi wydają się mieć nieoptymalną łączność strukturalną mózgu, definiowaną przez gorszą mikrostrukturę istoty białej, postawiliśmy hipotezę, że niskie i wysokie temperatury mogą mieć negatywny wpływ na mikrostrukturę istoty białej mózgu” – piszą autorzy. „Ponieważ wzrost istoty białej jest szczególnie szybki u niemowląt i małych dzieci, postawiliśmy również hipotezę, że w tych okresach rozwojowych mogą występować szczególne okresy zwiększonej podatności na ekspozycję na zimno i ciepło”. Nowe badania potwierdziły te hipotezy.

Nie jest to jedyne badanie pokazujące, że zmiany klimatyczne szkodzą zdrowiu jednostek. Na przykład istnieje coraz więcej dowodów na to, że zmiany klimatyczne zmniejszają płodność mężczyzn, ponieważ prawidłowy rozwój plemników zależy od niższej temperatury otoczenia. Wraz ze wzrostem temperatury, dosłownie przegrzewające się jądra człowieka wydają się być obciążone w sposób przekraczający ich zdrową zdolność.

„Wysoka temperatura moszny została powiązana ze zmniejszoną liczbą i ruchliwością plemników [ability to move], zatem wzrost temperatury otoczenia (np. w wyniku globalnego ocieplenia) może obniżyć jakość nasienia” – powiedziała w marcu dr Shanna Swan, epidemiolog ds. środowiska i reprodukcji w Icahn School of Medicine w Mount Sinai. „Również podwyższone temperatury, szczególnie w regionach przy ekstremalnych temperaturach może prowadzić do stresu cieplnego, który może negatywnie wpłynąć na produkcję i jakość nasienia. Ponadto konsekwencje globalnego ocieplenia, takie jak brak bezpieczeństwa żywnościowego, klęski żywiołowe i niestabilność gospodarcza, mogą przyczyniać się do chronicznego stresu, który negatywnie wpływa na jakość nasienia, hormony reprodukcyjne i płodność.

Swan dodał: „Jak wiesz, oddzielenie związku przyczynowego od korelacyjnego jest niezwykle trudne!”

Ponieważ rzeczywiście trudno jest oddzielić przyczynę przypadkową od korelacji, nawet autorzy nowej książki Nature Climate Change zgadzają się, że potrzebne są dalsze badania, aby udowodnić, że te powiązania to coś więcej niż korelacja. Co ważne, musimy opracować sposoby łagodzenia tego przyspieszającego kryzysu.