„Wyobraźcie sobie, że idziecie po raz pierwszy do nowej restauracji. Jeśli zdarzy ci się być w fantastycznym nastroju, prawdopodobnie uznasz to doświadczenie za jeszcze lepsze, niż jest w rzeczywistości” – powiedział Liam Mason, specjalista ds. psychologii i nauk językowych na University College London, współautor badania opublikowanego w czasopiśmie „The New York Times” czasopismo Biological Psychiatry Global Open Science.

Odkrycia mogą pomóc zrozumieć, dlaczego osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową wpadają w „błędne koło”, w wyniku którego ich nastrój ulega eskalacji, co czasami sprawia, że ​​podejmują większe niż zwykle ryzyko – twierdzą naukowcy.

Na potrzeby badania naukowcy skanowali mózgi uczestników gry w komputerową wersję ruletki – 21 z nich cierpiało na chorobę afektywną dwubiegunową, a 21 bez niej. Gra polega na ryzyku, w którym przedziale obrotowego koła zatrzyma się mała kulka.

Wykorzystując technikę skanowania mózgu za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) naukowcy śledzili reakcje mózgu uczestników podczas wygrywania i przegrywania. Za pomocą modeli komputerowych zmierzyli, w jaki sposób zmiany nastroju w mózgu wpływają na „sygnały nagrody” w ciągu kilku sekund. Zespół stwierdził intensywną aktywność przedniej wyspy mózgu – odpowiedzialnej za zmianę nastroju – u obu grup uczestników podczas gry.

Jednak tylko uczestnicy cierpiący na chorobę afektywną dwubiegunową wykazali podwyższony wpływ „błędów nastroju” na postrzeganie zwycięstw i przegranych. Podczas skanów mózgu badacze zaobserwowali intensywną aktywność w prążkowiu uczestników – regionie reagującym na przyjemne doświadczenia.
„W grupie kontrolnej wyspa i prążkowie łączą się, co sugeruje, że uczestnicy byli w stanie lepiej zachować w pamięci swój „nastrój”, gdy postrzegali nagrodę za wykonanie zadania.
„Tymczasem uczestnicy cierpiący na chorobę afektywną dwubiegunową pokazali coś przeciwnego; kiedy był większy impet, nie byli w stanie odłożyć tego na bok od ekscytującej nagrody, jaką uważali za” – powiedziała współautorka Hestia Moningka z działu psychologii i nauk językowych na University College London.

Zespół odkrył także słabszą komunikację między tymi obszarami mózgu – przednią wyspą i prążkowiem – u uczestników z zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Według Moningki odkrycia mogą pomóc nam wyjść poza istniejące interwencje mające na celu regulację nastroju, często kosztem tłumienia ekscytujących doświadczeń.

„Zamiast tego rozważamy nowe metody interwencji, które pomogą osobom cierpiącym na chorobę afektywną dwubiegunową lepiej oddzielić nastrój od postrzegania i decyzji” – stwierdziła Moningka.