Zmniejszenie słabości u osób starszych może pomóc w zapobieganiu demencji, pokazują badania

Niedawne badanie wykazało, że zmniejszenie słabości u osób starszych może być skuteczną strategią zapobiegania demencji. Badanie, w którym wykorzystano dane od ponad 196 000 osób w wieku powyżej 60 lat z brytyjskiego Biobanku, wykazało, że słabość była istotnym czynnikiem ryzyka demencji, nawet u osób z wysokim genetycznym ryzykiem tej choroby. Jednak badanie wykazało również, że słabość można zmodyfikować, przyjmując zdrowy styl życia.

W badaniu wykorzystano wcześniej opracowaną skalę słabości, która reprezentuje kumulację chorób, oznak, objawów i niepełnosprawności związanych z wiekiem, a także ocenę zachowań związanych ze zdrowym stylem życia. Wyniki te zostały przeanalizowane wraz z danymi o tym, kto ostatecznie rozwinął demencję.

Wyniki badania wykazały, że zmniejszenie słabości może pomóc zwiększyć szanse jednostki na zapobieganie demencji, niezależnie od predyspozycji genetycznych. Jest to istotne, ponieważ niektórym podstawowym przyczynom słabości można zapobiegać, uczestnicząc w zdrowych zachowaniach związanych ze stylem życia.

Demencja została zidentyfikowana u 1762 osób z rejestrów przyjęć do szpitala w całym 10-letnim okresie badania UK Biobank. Osoby te były znacznie bardziej narażone na wysoki poziom osłabienia przed postawieniem diagnozy w porównaniu z osobami, u których nie rozwinęła się demencja.

Badanie wykazało również, że genetyczne czynniki ryzyka miały przewidywany wpływ na ryzyko demencji u zdrowych osób, ale geny miały mniejsze znaczenie u osób najsłabszych. U tych słabych osób ryzyko demencji było wysokie niezależnie od ich genów.

Nawet u osób z najwyższym genetycznym ryzykiem demencji zaobserwowano, że ryzyko było najniższe u osób sprawnych, a najwyższe u osób niezdrowych, co mierzono jako wysoki poziom słabości. Stwierdzono, że wysokie ryzyko genetyczne w połączeniu z dużą słabością jest szczególnie szkodliwe, przy czym osoby te mają sześciokrotnie wyższe ryzyko demencji w porównaniu z osobami, które nie miały żadnego czynnika ryzyka.

W porównaniu z osobami o niskim poziomie słabości ryzyko otępienia było ponad 2,5-krotnie wyższe u osób o wysokim poziomie słabości, nawet po uwzględnieniu kilku genetycznych uwarunkowań otępienia.

W badaniu zidentyfikowano ścieżki zmniejszania ryzyka demencji. Osoby, które zgłosiły większy udział w zachowaniach związanych ze zdrowym stylem życia, a następnie miały niższy poziom słabości, miały mniejsze ryzyko rozwoju demencji.

Ryzyko demencji odzwierciedla styl życia, neuropatologiczne, genetyczne i ogólne czynniki zdrowotne, które następnie powodują różne nieprawidłowości w mózgu. Badanie jest znaczącym przełomem w roli słabości, która wydaje się mieć potencjalnie modyfikowalną ścieżkę, która wpływa na ryzyko demencji.

Wyniki te mają niezwykle pozytywne znaczenie, pokazując, że nie jest prawdą, że demencja jest nieunikniona, nawet jeśli wiąże się z wysokim ryzykiem genetycznym. Można podjąć znaczące działania, aby zmniejszyć ryzyko, a radzenie sobie ze słabością może być skuteczną strategią utrzymania zdrowia mózgu, a także pomagania starszym osobom zachować mobilność i niezależność.