Komórki ludzkiego raka prostaty PC-3: © heitipaves – stock.adobe.com

Badanie rzeczywistych danych dotyczących osób z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację (mCRPC), charakteryzującym się mutacjami naprawy rekombinacji homologicznej (HRR) i leczonych olaparybem (Lynparza) podkreśliło znaczenie wdrożenia wcześniejszych i bardziej spójnych badań genetycznych. Ma to kluczowe znaczenie dla zwiększenia precyzji leczenia tej specyficznej grupy pacjentów, jak wynika z analizy danych rzeczywistych przedstawionych na stronie Sympozjum poświęcone nowotworom układu moczowo-płciowego w 2024 r.

W badaniu zebrano informacje od 192 pacjentów z elektronicznej bazy danych, z której ostatecznie badacze ustalili, że większość pacjentów ocenianych w badaniu (74,0%) została przebadana w momencie rozpoznania mCRPC lub po nim; jednakże jedynie u 5,7% tych pacjentów przeprowadzono badania przed leczeniem pierwszego rzutu.

Po dalszym badaniu stwierdzono, że u 36,1% pacjentów z jakimkolwiek BRCA mutacja (n = 108) miała tylko badania somatyczne; u 18,5% wykonano badanie wyłącznie linii zarodkowej; u 28,7% wykonano badania zarodkowe i somatyczne; a 16,7% miało inne, nieokreślone badania. I odwrotnie, w nie-BRCA Grupa z mutacją HRR (n = 84), u 46,4% pacjentów wykonano badania wyłącznie somatyczne; u 10,7% wykonano badanie wyłącznie linii zarodkowej; u 26,2% wykonano badania zarodkowe i somatyczne; a 16,7% miało inne, nieokreślone badania.

W dowolnym BRCA-mutowanej, 75,9% pacjentów zostało przebadanych w momencie postawienia diagnozy lub po jej postawieniu, a 3,7% pacjentów zostało przebadanych przed pierwszą linią leczenia. Mediana czasu od rozpoznania mCRPC do wykonania badania wyniosła 20,7 miesiąca. W nie-BRCA W grupie mutacji HRR 71,4% pacjentów zostało przebadanych w trakcie lub po rozpoznaniu mCRPC. Mediana czasu od rozpoznania do wykonania badania biomarkerowego wyniosła 13,5 miesiąca, a 13,3% tych pacjentów zostało przebadanych przed leczeniem pierwszego rzutu.

„Badanie HRR u pacjentów przed lub w czasie mCRPC [diagnosis] umożliwiłoby rozpoczęcie terapii olaparybem na wcześniejszym etapie choroby i potencjalnie większe korzyści kliniczne” – napisał w prezentacji plakatowej główny autor badania, lekarz medycyny Daniel J. George i współpracownicy. „W oparciu o rozszerzoną etykietę FDA konieczne będą wcześniejsze badania w celu stosowania olaparybu z abirateronem u pacjentów z BRCA mutacje w pierwszej linii [in] mCRPC.”

George jest dyrektorem onkologii układu moczowo-płciowego (GU) oraz profesorem medycyny i chirurgii w Duke University School of Medicine w Durham w Północnej Karolinie.

Ponieważ prawie jedna czwarta pacjentów z mCRPC wykazuje mutację w genie HRR, w tej populacji pacjentów nadal zaleca się wczesne badanie linii zarodkowej i badania somatyczne. Warto zauważyć, że olaparyb jest jedną z pierwszych dostępnych terapii celowanych dla tych pacjentów i wykazał lepsze wyniki w zakresie przeżycia w porównaniu z terapią wybraną przez lekarza.

Na podstawie tych informacji badacze zaprojektowali badanie mające na celu ocenę zarówno schematów leczenia, jak i wyników badań genetycznych u pacjentów z mCRPC z mutacją HRR, którzy byli wcześniej leczeni monoterapią olaparybem.

Aby kwalifikować się do tej oceny, pacjenci muszą mieć potwierdzone rozpoznanie mCRPC z mutacją HRR, mieć co najmniej 21 lat i otrzymywać leczenie olaparybem w monoterapii po ekspozycji na abirateron (Zytiga) lub enzalutamid (Xtandi). Warto zauważyć, że mutację HRR zdefiniowano jako mutację w co najmniej 1 z następujących genów: BRCA1, BRCA2, ATM, BRIP1, CDK12, CHEK1, CHEK2, FANCL, PALB2, RAD51B, RAD51C, RAD51D, Lub RAD54L.

Kryteria wykluczenia obejmowały rozpoznanie jakiegokolwiek innego nowotworu pierwotnego lub włączenie do innego wcześniejszego lub obecnego interwencyjnego badania klinicznego w chwili rozpoznania mCRPC lub po nim. Warto zauważyć, że w populacji pacjentów dopuszczono zmienne dotyczące danych demograficznych, charakterystyki klinicznej i wzorców testowania biomarkerów.

W tym retrospektywnym, nieinterwencyjnym badaniu wykorzystano dane z elektronicznej dokumentacji medycznej ze zbioru danych onkologicznych ConcertAI. Ten zbiór danych obejmował informacje od pacjentów z różnych geograficznie lokalizacji, obejmujących głównie lokalne praktyki onkologiczne w Stanach Zjednoczonych. Po włączeniu pacjentów podzielono na 1 z 2 grup: dowolną BRCA mutacja vs brakBRCA Mutacje HRR.

Zbieranie danych rozpoczęło się 7 lutego 2023 r., a zakończyło 16 czerwca 2023 r., a dokumentacja medyczna pacjentów z datą diagnozy przypadającą na lata 1990–2023,

Mediana wieku wszystkich pacjentów włączonych do badania na dzień indeksowania wyniosła 73 lata. Większość pacjentów w całej populacji była rasy białej (77,1%), a 68,2% nie identyfikowało się jako Latynosi ani Latynosi. W sumie u 63,0% pacjentów w momencie początkowej diagnozy stadium choroby było znane; 1,7% tych pacjentów zostało sklasyfikowanych w stadium I, 15,7% w stadium II, 9,1% w stadium III, a 73,6% w stadium IV.

Spośród 141 pacjentów z udokumentowanym stanem sprawności ECOG (PS) 76,6% miało PS 0 lub 1 w porównaniu do 23,4% PS 2 i więcej. Warto zauważyć, że w dniu indeksowania u 88,8% pacjentów występowały przerzuty odległe w kościach.

Co więcej, 77,6% pacjentów miało znaną liczbę punktów w skali Gleasona. Spośród nich 10,1% miało wynik 6 lub mniej, 24,2% miało wynik 7, a 65,8% miało wynik 8 lub więcej. Mediana czasu od rozpoznania mCRPC do zakończenia historii choroby wyniosła 25,3 miesiąca; mediana czasu od daty indeksowania do końca rekordu wyniosła 8,4 miesiąca; mediana wartości antygenu specyficznego dla prostaty w dniu indeksowania plus minus 30 dni wynosiła 72,2 ng/ml; a 31,3% pacjentów wskazywało na używanie opioidów w dniu indeksowania. Spośród 145 pacjentów objętych opieką w znanym środowisku 14,5% było leczonych w placówkach akademickich, a 85,5% w warunkach środowiskowych.

W prezentacji plakatowej badacze zauważyli następnie, że u 40,6% pacjentów wykonano wyłącznie badania somatyczne w porównaniu z 15,1% pacjentów, u których wykonano wyłącznie badania na obecność komórek zarodkowych i 27,6%, którzy przeszli zarówno badania na obecność komórek zarodkowych, jak i badania somatyczne. Jednakże 16,7% pacjentów przeszło inne, nieokreślone badania.

Warto zauważyć, że autorzy badania ujawnili wiele ograniczeń badania:

• Badanie przeprowadzono wyłącznie u pacjentów, którzy otrzymywali olaparyb po wcześniejszym leczeniu enzalutamidem lub abirateronem.
• Do badania włączono wyłącznie pacjentów ze zbioru danych onkologicznych ConcertAI, który może różnić się od ogólnej populacji pacjentów z mCRPC.
• Większość pacjentów włączonych do badania była leczona w warunkach społecznościowych, a wszyscy pacjenci byli leczeni w Stanach Zjednoczonych.
• Analizę ograniczono do zakresu danych dostępnych w tym zbiorze danych.
• Nie zbierano informacji o przyczynach stosowania opioidów przez pacjentów.

Ogólnie rzecz biorąc, badanie to podkreśla potrzebę wcześniejszego i bardziej spójnego badania mutacji HRR u pacjentów z mCRPC.

„Większość pacjentów biorących udział w tym badaniu została przebadana i zdiagnozowano u nich mutację HRR wiele miesięcy po rozpoznaniu mCRPC, kiedy to występował u nich wysoki poziom przerzutów do kości, liczne umiejscowienia odległych przerzutów i stosowanie opioidów na początku leczenia olaparybem z mniejszym prawdopodobieństwem. korzyści z podejścia do onkologii precyzyjnej” – podsumowali autorzy badania.

ODNIESIENIE:

George DJ, Kariburyo-Yay F, Aggarwal H i ​​in. Wzory testowania mutacji naprawy rekombinacji homologicznej (HRRm) w świecie rzeczywistym u pacjentów z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację (mCRPC) leczonych olaparybem w Stanach Zjednoczonych. J Clin Oncol. 2024;42(dodatek):332. doi:10.1200/JCO.2024.42.4_suppl.332