Głównym fundatorem obu filmów dokumentalnych jest Katolicka Kampania Komunikacyjna, założona przez Konferencję Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych, aby pomóc w szerzeniu Ewangelii przy użyciu nowoczesnych narzędzi medialnych. Jednak pomimo takiego finansowania twórcy filmu nie boją się krytykować księży i ​​biskupów, którzy utrudniali życie tym zdeterminowanym kobietom, które zakładały zakony, szkoły, szpitale i domy dziecka.

„W pewnych momentach życia tych kobiet trzeba wezwać osoby, które stały na ich drodze” – stwierdziła Tibaldo-Bongiorno.

Para nie ukrywa swojego stanowiska w sprawie roli kobiet w Kościele katolickim i uważa za absurdalne, że kobiety takie jak Seton i Cabrini nie mogły głosić z ambony.

Zapytany, czy spotkał się z sprzeciwem Katolickiej Kampanii Komunikacyjnej w sprawie treści filmów dokumentalnych, Tibaldo-Bongiorno odpowiedział: „Chodzi o to, aby zachować równowagę”.

„Nie, niezbyt wyważone, zgodne z prawdą” – wtrącił Bongiorno. „Odeszliśmy od projektów po prostu dlatego, że nie mielibyśmy ostatecznej wersji”.

„I jest to jasne dla każdego, kto finansuje jakąkolwiek naszą pracę” – powiedział Tibaldo-Bongiorno. „Oznacza to, że nie ma żadnych ograniczeń. Pokażemy, co znajdziemy”.

Treść filmów dokumentalnych nie może być narzucana przez fundatorów, aby mogły zostać wyemitowane w PBS. Para oświadczyła, że ​​nie chce, aby filmy dokumentalne o świętych były przekazywane wyłącznie mediom katolickim.

„Chcieliśmy, żeby były traktowane jak postacie historyczne, kultowe kobiety, które przetarły szlaki” – powiedział Tibaldo-Bongiorno.

„To nie były posłuszne, bierne kobiety” – stwierdziła Maryann De Leo, mieszkająca na Manhattanie producentka filmów dokumentalnych, która za swoją pracę zdobyła Oscara i dwie nagrody Emmy. „Wiedziałam o nich, ale nigdy tak naprawdę nie zwracałam uwagi na ich życie. Dowiedziałam się tak wielu rzeczy o tych kobietach!”

Seton jest pierwszym urodzonym w Ameryce katolikiem, który został świętym. Założyła Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Józefa, a historia jej życia rozgrywa się w kontekście narodzin katolicyzmu w USA pod koniec XVIII wieku.

Cabrini urodziła się i dorastała we Włoszech. Założyła Siostry Misjonarki Najświętszego Serca Pana Jezusa i została opisana przez jednego z krytyków jako „buldożer kobiety w habicie”. Jej dokument zawiera historię włoskiej emigracji do Stanów Zjednoczonych na początku XX wieku.

„Powinni być wzorem dla każdego, nie tylko katolików i nie tylko chrześcijan” – powiedział Bongiorno. „To są wzorce, które każdy może naśladować”.

„Ci święci poświęcili swoje życie wielbieniu Boga” – dodał Tibaldo-Bongiorno. „I mówimy, że jedynym sposobem służenia Bogu jest służenie innym ludziom, przedkładanie potrzeb innych ponad własne potrzeby i pragnienia, wychodzenie ze swojej strefy komfortu i walka o to, co słuszne”.

Choć obaj mają na swoim koncie reżyserię filmów dokumentalnych Setona i Cabriniego, Tibaldo-Bongiorno zwykle reżyseruje i produkuje ich filmy. Bongiorno kręci i montuje materiał filmowy. Mąż i żona przez kilka lat uczyli w katolickich szkołach średnich i otrzymywali katolickie wykształcenie od szkoły podstawowej po studia. Poznali się na zajęciach z biologii w St. Peter’s College w Jersey City w stanie New Jersey.

Bongiorno powiedział, że jedną z korzyści płynących z pracy ze współmałżonkiem jest możliwość rozmawiania o bieżących pracach 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

„Wstanę o 2:30 w nocy, obudzę ją, przedstawię mój pomysł i od razu zabiorę się do pracy następnego dnia lub może o tej porze, jeśli zajdzie taka potrzeba” – powiedział Bongiorno. „To naprawdę przyspiesza proces”.

Zapytany, dlaczego tak duża część ich pracy skupia się na New Jersey, Tibaldo-Bongiorno odpowiedział: „Filmujemy to, co wiemy. To jest to, co robiliśmy od początku”.

Przez całe 61 lat mieszkała w Newark w stanie New Jersey. Jej mąż, który również ma 61 lat, dorastał na Staten Island w stanie Nowy Jork, po drugiej stronie rzeki Arthur Kill w New Jersey.

Największe miasto New Jersey odegrało ważną rolę w ich twórczości, która obejmuje trylogię filmów dokumentalnych: „Rewolucja ’67” skupia się na zamieszkach społecznych w Newark w lipcu 1967 r.; „The Rule” jest kroniką szkoły przygotowawczej dla afroamerykańskich i latynoskich chłopców z Newark, prowadzonej przez benedyktyńskich mnichów z opactwa Newark; a „Rust” przedstawia historię deindustrializacji, rasizmu i masowych więzień w Pasie Rdzy, wykorzystując Newark jako mikrokosmos.

„Pobyt w Newark stał się dla nas bardzo ważny” – powiedział Bongiorno.

„I bądź częścią społeczności” – dodał Tibaldo-Bongiorno. „To silna społeczność i przez długi czas byliśmy przez nią wychowywani”.

„Marylou i Jerome to także najbardziej troskliwi i prawdziwi ludzie, jakich znam” – powiedział Doug Doyle, dyrektor ds. wiadomości w publicznej stacji jazzowej WBGO w Newark. „Ich zaangażowanie w opowiadanie inspirujących historii o ukochanym Newark i poza nim jest odświeżające. Ich filmy o wierze, historii i biedzie w śródmiejskich dzielnicach zmuszają do myślenia i reagowania”.