Doktor James McPartland i doktor Jason Griffin z Yale School of Medicine odkryli, że niektóre nastolatki z autyzmem patrzą na twarze inaczej niż osoby bez autyzmu. Sugerowano, że ruchy oczu rozpoznawane przez twarz ujawniają, w jaki sposób osoby autystyczne interpretują sygnały społeczne inaczej niż inne osoby. Chociaż istnieje wiele różnych typów autyzmu, wszystkie osoby autystyczne mają tendencję do nawiązywania kontaktów z innymi w nietypowy sposób.

Wiele badań naukowych skupiało się na problematyce unikania kontaktu wzrokowego przez osoby z autyzmem. W badaniu przeprowadzonym przez Griffina i McPartlanda wykorzystano dane pochodzące ze śledzenia wzroku, aby sprawdzić, w jaki sposób nastolatki z autyzmem uczą się i zapamiętują twarze. Chociaż ci nastolatkowie doskonale pamiętali twarze, zwracali uwagę tylko na jeden ich aspekt. Dzięki temu odkryciu klinicyści mogą być w stanie rozróżnić różne formy autyzmu.

Jason Gryphon jest jednym z badaczy zajmujących się badaniem pamięci twarzy u nastolatków z autyzmem. Przeanalizowali dane zebrane z eksperymentu przeprowadzonego przez Jamesa McPartlanda dwie dekady wcześniej. W tym badaniu nastolatki – niektóre z autyzmem – poproszono o przypomnienie sobie twarzy. W tym samym czasie kamera umieszczona na ich głowach monitorowała ruchy oczu.

Badanie wykazało, że autystyczne i nieautystyczne nastolatki podczas zapamiętywania skupiały się na małej części twarzy. Jednakże, gdy później pokazano tę samą twarz, nastolatki nieautystyczne rozglądały się po różnych częściach twarzy, podczas gdy nastolatki z autyzmem patrzyły w to samo miejsce.

Znaczenie tego odkrycia nie zostało jeszcze wyjaśnione. Jednym z pomysłów jest to, że nastolatki z autyzmem mogą intensywnie skupiać się na twarzy, aby pomóc im lepiej ją zapamiętać. Jednak zdaniem McPartlanda wciąż nie wiadomo, dlaczego postępują inaczej. Wyniki te mogą jednak pomóc w rozróżnieniu różnych form autyzmu. Istnieje wiele różnych typów autyzmu, a lepsze zrozumienie ich może pomóc w planowaniu na przyszłość – na przykład w ustaleniu, jakiego rodzaju opieki może potrzebować.

McPartland i jego zespół chcą dokładniej przestudiować tę kwestię na większej grupie osób z autyzmem, aby sprawdzić, czy uda im się znaleźć nowe sposoby na zrozumienie tego, jak patrzą na twarze i ich rozpoznanie.

McPartland powiedział: „Jak na schorzenie, które było intensywnie badane przez długi czas, zaskakująco niewiele wiemy z całą pewnością”. Ma nadzieję, że zbadanie tych różnic pomoże klinicystom lepiej zrozumieć tę chorobę i sposoby pomocy pacjentom.

Osoby z ASD w różny sposób patrzą na rzeczy oczami. Należy jednak wyjaśnić, jak wpływa to na ich zdolność rozpoznawania twarzy. Naukowcy muszą przeprowadzić więcej badań, aby lepiej to zrozumieć. To badanie pokazuje, że próbując zrozumieć, w jaki sposób osoby z autyzmem rozumieją sytuacje społeczne, musimy pomyśleć o wielu rzeczach.

Numer czasopisma:

1. Griffin, JW, Webb, SJ, Keehn, B. i in. Osoby autystyczne nie zmieniają strategii przetwarzania wizualnego podczas kodowania a rozpoznawanie twarzy: podejście do ukrytego modelowania Markowa. Journal of autyzmu i zaburzeń rozwojowych. DOI: 10.1007/s10803-024-06259-9.