Isabela Catão i Iago Xavier w „Motelu Destino”.

Festiwal Filmowy w Cannes

Dwóch młodych mężczyzn żartobliwie walczy na plaży otoczonej skalistymi wzgórzami w początkowych momentach filmu Karima Aïnouza Motel Destino, a ich opalone ciała lśniły w palącym słońcu północno-wschodniego wybrzeża Brazylii. Zanim wyjdzie na jaw, że para jest braćmi w podobnym wieku, scena wywołuje gorący, queerowy nurt, który przenika przez cały ten erotyczny thriller, mimo że trzej główni bohaterowie uwikłani w mroczny, romantyczny trójkąt są pozornie heteroseksualni.

Powrót do ojczyzny po ubiegłorocznym angielskim dramacie historycznym GłowniaAïnouz czerpie inspirację zwłaszcza z klasycznego noir Listonosz zawsze dzwoni dwa razy I Podwójne odszkodowania. To rodzi oczekiwania dotyczące rozwiązania obejmującego jakiś zwrot akcji lub zemstę, które film jedynie w pewnym sensie zapewnia, przechodząc od przemocy do pewnego rodzaju wymarzonego wybawienia. Jeśli to zakończenie sprawia, że ​​jest mniej satysfakcjonujące niż utrzymujące się napięcie i intryga, które je poprzedzają, wciąż jest mnóstwo rzeczy, które utrzymają cię w napięciu.

Na szczycie tej listy znajdują się odurzające efekty wizualne Hélène Louvart, które dodają filmowi namacalnego ciepła, fizyczności i niebezpieczeństwa, które przywodzą na myśl pracę wschodzącej gwiazdy francuskiego operatora nad filmem Elizy Hittman Plażowe szczury. Uderzające kompozycje nakręcone na taśmie 16 mm mają ziarniste tekstury pulsujące witalnością i elektryzowane odważnymi plamami nasyconego koloru. Nawet w świetle dziennym wygląd przypomina neon, co znacznie zwiększa erotyczny ładunek filmu.

Wspomniani plażowicze to 21-letni Heraldo (Iago Xavier) i jego nieco starszy brat Jorge (Renan Capivara), który wkrótce urodzi swoje pierwsze dziecko. Heraldo pragnie opuścić swoje małe nadmorskie miasteczko w Ceará, przenieść się do miasta i znaleźć pracę jako mechanik, a ostatecznie chce prowadzić własny warsztat. Bracia są jednak na liście płac lokalnego lichwiarza i handlarza narkotyków Bambiny (Fabíola Líper), który nie pozwala Heraldo odejść, zanim wykonają ważną dwuosobową robotę.

Tego wieczoru w barze na plaży Heraldo spotyka nieznajomą (Isabela Catão) i zabiera ją do Motelu Destino na szaloną noc. Ale kiedy traci przytomność, ucieka z jego pieniędzmi, zostawiając go zamkniętego w pokoju bez możliwości zapłaty. Dayana (Nataly Rocha), która wraz ze swoim starszym mężem Eliasem (Fabio Assunção) prowadzi obskurną przydrożną knajpę, w końcu go uwalnia. Ale Heraldo dociera do miasta w samą porę, aby zobaczyć, jak wywożono zwłoki Jorge po jego nieudanej próbie samodzielnego wykonania zadania Bambina.

Aïnouz i scenarzysta Wislan Esmeraldo utrzymują ścisły plan, rezygnując z niepotrzebnego eksponowania. Tragedia podsyca także sny Heraldo o Jorge, zwiększając ciężar poczucia winy, podczas gdy strach wpływa na jego przerażenie przed półautomatycznym zbirem Bambiny, Rafaelem (David Santos), który podąża za nim. Heraldo ma szczęście, że ma kryjówkę, kiedy wraca do Motelu Destino, a Dayana przyjmuje go jako złota rączka, wykorzystując swoje umiejętności elektryka.

Scenograf Marcos Pedroso przedstawia sekshotel jako miejsce tak obskurne, że niemal można go poczuć – i to jeszcze zanim zobaczysz osły kręcące się po podwórzu. (Nie ma to jak widok ogromnego penisa-muła, który uwydatnia filmową fascynację pożądaniem.) Pokoje skąpane są w jaskrawej czerwonej poświacie, podobnie jak centralny korytarz, z którego pracownicy pobierają płatności przez włazy okienne, które pozwalają od czasu do czasu na odrobinę podglądactwo. Kamery bezpieczeństwa również odgrywają rolę w tym elemencie, odkrywając później tajemnice.

Być może jeszcze bardziej dosadnie opisowy niż wygląd tego miejsca jest dźwięk jęków i chrząkań projektanta dźwięku Waldira Xaviera dochodzący z pokoi, czasem z dodatkowym akompaniamentem kanałów porno. Aïnouz nie powstrzymuje się od przedstawienia środowiska, w którym seks i pożądanie są tak brudne, spocone, duszne i zwierzęce, jak to tylko możliwe. Heraldo musi nawet usunąć dużego węża, który dostaje się do pokoju, a nie jest to jedna z zabawek erotycznych dostarczonych przez kierownictwo.

Naturalnie, Heraldo i Dayana wkrótce rozpoczynają tajne schadzki, podczas gdy prostacki pasjonat Elias jest gdzie indziej. Jest zajęty planami rozbudowy i dodania kolejnych pomieszczeń, ale zorientowanie się, co się dzieje, nie zajmuje mu dużo czasu. Elias groził już, że zabije Dayanę, gdy w przeszłości próbowała uciec, więc nie wiadomo, co zrobi, gdy odkryje, że został oszukany.

Aïnouz wymyśla możliwe scenariusze, wzbudzając homoerotyczne napięcie, gdy Elias zaczyna upijać się i bawić w Heraldo. Jasne jest, że starszemu mężczyźnie nie są obce przestępstwa, jeszcze zanim poznamy jego metodę radzenia sobie z niewygodnym zawałem serca gościa motelu. Tożsamość gościa i jego powiązanie z wcześniejszym wydarzeniem to jeden z bardziej schematycznych akcentów scenariusza.

Mimo to przejrzysta zmysłowość filmu dobrze komponuje się z grozą odizolowanych scenerii, takich jak farma wiatrowa na samotnym odcinku plaży nocą. Podobnie kipiąca groźba przemocy lub wykorzystywania seksualnego.

Jednak kulminacyjna akcja jest nieco krnąbrna, ze zbyt łatwym rozwiązaniem dostarczonym przez nieszczęsne zwierzę w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie. Dayana opowiada o tym, jak Elias traktował ją jak zwierzę, a biorąc pod uwagę osły, kozy i kurczaki, które zawsze kręciły się na podwórzu motelu, metafora ta wydaje się trudna. Inną wadą scenariusza jest niejasne podsumowanie biznesu Bambina.

Pomimo swoich wad, Motel Destino ma nastrój, surowość i atmosferę płonącą, napędzaną partyturą Amine Bouhafa, która staje się coraz bardziej niepokojąca, w miarę jak zwiększa się pilność.

Mocne występy tej trójki napędzają nerwową energię bohaterów, obawę lub złość, a ekranowy nowicjusz Xavier pozwala zanurzyć się w trudach Heraldo. Aïnouz zatrudnia głównego bohatera jako zastępcę brazylijskiej młodzieży, której zapał i pragnienia są powstrzymywane przez skorumpowane starsze pokolenie, chcące utrzymać swoją władzę. To ten rodzaj ucisku, który zmusza młodych mężczyzn takich jak Heraldo do naginania swojego losu.