72-miesięczne badanie przeprowadzone w Australii
![72-miesięczne badanie przeprowadzone w Australii](https://oen.pl/wp-content/uploads/2024/05/72-miesieczne-badanie-przeprowadzone-w-Australii-770x470.jpg)
W niedawnym badaniu opublikowanym w „Cyfrowe zdrowie” Lanceta, grupa badaczy oceniła długoterminową skuteczność czterech realizowanych w szkołach interwencji internetowych w zapobieganiu zaburzeniom zdrowia psychicznego i zaburzeniom związanym z używaniem substancji psychoaktywnych u młodzieży, mierzoną podczas 72-miesięcznej obserwacji.
Badanie: Skuteczność uniwersalnego, prowadzonego w szkole, internetowego programu zapobiegania stanom lękowym, depresji i nadużywaniu substancji psychoaktywnych wśród młodzieży w Australii: 72-miesięczne wyniki badania kontrolowanego z randomizacją w klastrach. Źródło zdjęcia: Matej Kastelic/Shutterstock.com
Tło
Zdrowie psychiczne i zaburzenia związane z używaniem substancji kosztują w Stanach Zjednoczonych 2,4 biliona dolarów na całym świecie i oczekuje się, że do 2030 r. podwoją się. Tendencje wskazują na rosnące problemy zdrowia psychicznego wśród młodzieży, które pogłębia choroba koronawirusowa 2019 (COVID-19).
Chociaż inicjacja alkoholowa jest opóźniona u młodszych nastolatków na całym świecie, spożycie alkoholu znacznie wzrasta w wieku od 15 do 18 lat.
Konieczne są dalsze badania, aby określić długoterminową trwałość działań zapobiegawczych i dostosować interwencje do zmieniających się potrzeb młodzieży i społeczeństwa.
O badaniu
W niniejszym badaniu wzięło udział 6386 nastolatków biorących udział w czteroramiennym, wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu skupionym w 71 szkołach w Nowej Południowej Walii, Queensland i Australii Zachodniej, które rozpoczęło się w okresie od września 2013 r. do grudnia 2016 r.
Szkoły zostały losowo przydzielone do jednej z czterech interwencji: łączonych szkół klimatycznych (CSC), samych szkół klimatycznych (CSSU), samych szkół klimatycznych (CSMH) lub standardowej edukacji zdrowotnej. Za ich zgodą uczestnicy zostali ponownie skontaktowani w celu kontroli po 60 i 72 miesiącach.
Interwencje obejmowały 18 sesji w klasach, w których stosowano zasady społecznego uczenia się i terapii poznawczo-behawioralnej, koncentrując się na zdrowiu psychicznym i używaniu substancji psychoaktywnych. Interwencje CSSU i CSMH skupiały się w szczególności odpowiednio na używaniu substancji psychoaktywnych i zdrowiu psychicznym, przy zmniejszonej liczbie ukierunkowanych lekcji.
Ze względu na dużą liczbę uczestników odwołano 84-miesięczną obserwację, skupiając zasoby na wcześniejszych ocenach. Dalsze działania obejmowały ankiety internetowe, obejmujące działania mające na celu utrzymanie pracowników, w tym zachęty finansowe i różnorodne strategie komunikacyjne.
Oceniono przede wszystkim używanie alkoholu i konopi indyjskich oraz objawy lęku i depresji, korzystając z zatwierdzonych środków samoopisu.
W analizie wykorzystano wielopoziomowe modele regresji o mieszanym efekcie, uwzględniające skupiony charakter danych, a następnie przeanalizowano je pod kątem zamiaru leczenia, aby zapewnić wgląd w długoterminową skuteczność tych interwencji.
Wyniki badań
W okresie od września 2013 r. do grudnia 2016 r. w badaniu wzięło udział 6386 uczniów z 71 szkół z Nowej Południowej Walii, Queensland i Australii Zachodniej. Uczestników przydzielono do czterech grup: 1556 do edukacji standardowej, 1739 do CSSU, 1594 do CSMH i 1497 do CSC.
W badaniu obserwowano tych uczestników przez okres do 72 miesięcy od wartości wyjściowych, skupiając się na tych uczestnikach, którzy nie odmówili dalszego kontaktu w ciągu 30 miesięcy obserwacji. Analiza zamiaru leczenia objęła wszystkich pierwotnych uczestników, których średni wiek na początku badania wynosił 13,5 roku, z czego ponad połowę stanowiły kobiety.
Dalsze oceny po 60 i 72 miesiącach wykazały zróżnicowane wskaźniki uczestnictwa w poszczególnych grupach, przy czym grupa CSC wykazała znaczną retencję. W badaniu nie zaobserwowano żadnych działań niepożądanych.
Jeśli chodzi o spożycie alkoholu, podczas gdy w grupie kontrolnej wzrastało z czasem spożycie alkoholu co tydzień i sporadycznie, w grupie kontrolnej wzrost ten był znacznie wolniejszy.
Jednakże podczas 72-miesięcznej obserwacji nie stwierdzono zauważalnych różnic w prawdopodobieństwie spożywania alkoholu co tydzień lub sporadycznie w dużych ilościach pomiędzy grupą CSC a innymi grupami.
Podobnie, miesięczne używanie konopi indyjskich wzrosło w grupie kontrolnej, ale zmiany w czasie nie różniły się istotnie pomiędzy grupami interwencyjnymi.
Wyniki dotyczące zdrowia psychicznego, w tym depresja i stany lękowe, wykazały nieznaczny wzrost w czasie w grupie kontrolnej, przy minimalnych dowodach znaczących zmian między grupami w całym okresie obserwacji.
Analizy wrażliwości skorygowane o wyjściowe współzmienne związane z wynikami i utratą wyników wykazały podobne tendencje, choć ze zwiększoną niepewnością co do szacunków efektów.
Wnioski
Podsumowując, w badaniu oceniano skuteczność szkolnego programu profilaktycznego ukierunkowanego na zaburzenia zdrowia psychicznego i używanie substancji psychoaktywnych, prowadzonego przez 72 miesiące wśród uczniów gimnazjów. Ustalono, że interwencja CSC znacznie spowolniła wzrost spożycia alkoholu cotygodniowego i okazjonalnego spożywania dużych ilości alkoholu.
Jednakże odkrycia te są łagodzone przez różnice wyjściowe pomiędzy grupami CSC i kontrolnymi, które mogą mieć wpływ na wyniki.
Analizy wrażliwości jeszcze bardziej zmniejszyły pewność tych wyników, pokazując minimalne długoterminowe różnice między grupami pod względem zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, używania konopi indyjskich i objawów zdrowia psychicznego.
Badanie sugeruje, że chociaż takie programy mogą początkowo łagodzić pewne zachowania, ich długoterminowa skuteczność może wymagać ciągłej interwencji.