Wyniki międzynarodowego badania sugerują, że stosowanie diet o niskim indeksie glikemicznym i niskim ładunku glikemicznym może zapobiegać rozwojowi cukrzycy typu 2. Odkryli także silny związek pomiędzy indeksem glikemicznym (GI) a ryzykiem cukrzycy typu 2 u osób z wyższym indeksem masy ciała (BMI).

W artykule opublikowanym w Cukrzyca Lanceta i Endokrynologia w zeszłym tygodniu autorzy wykazali wyraźny związek między wysokim IG a cukrzycą. Autorzy twierdzą: „Związek między indeksem glikemicznym a ładunkiem glikemicznym [GL] z cukrzycą typu 2 częstość występowania jest kontrowersyjna.” Odkryli, że w badaniu, które objęło pięć kontynentów, diety o wysokim IG i wysokim IG były powiązane z wyższym ryzykiem cukrzycy typu 2.

IG klasyfikuje żywność zawierającą węglowodany na podstawie reakcji glukozy we krwi, po posiłku lub po posiłku. Im wyższy odczyt poziomu cukru we krwi, tym wyższy będzie IG. Z drugiej strony, GL to zarówno jakość, jak i ilość węglowodanów w konkretnym produkcie spożywczym oraz iloczyn IG i ilości węglowodanów dostępnych w porcji.

Jeden z indyjskich autorów artykułu, V. Mohan, założyciel Madras Diabetes Research Foundation, próbuje to rozłożyć na czynniki pierwsze: „To jest takie pytanie. Czy jeśli nadal będziesz jeść określone produkty, zachorujesz na cukrzycę?” Co dziwne, koncepcja wpływu przewodu pokarmowego na cukrzycę była kontrowersyjna i niewiele było faktycznych dowodów, które można by zastosować w dużej populacji, mówi.

„Nasze dowody pokazują, że kiedy jesz jakieś produkty, poziom cukru we krwi gwałtownie wzrasta. Jak to pomaga? W przypadku osób z wysokim BMI i historią rodzinną lepsze i pożywne wybory żywieniowe mogą opóźnić wystąpienie cukrzycy. GL jest również bardzo ważny, ponieważ ilość spożywanych produktów o niskiej wartości odżywczej również ma wpływ” – wyjaśnia.

Do badania Prospective Urban and Rural Epidemiology (PURE) włączono ogółem 1 27 594 dorosłych w wieku 35–70 lat bez rozpoznanej cukrzycy z 20 krajów o wysokich, średnich i niskich dochodach. Ich dietę oceniano na początku badania za pomocą kwestionariuszy dotyczących częstotliwości spożywania pokarmów specyficznych dla danego kraju. IG i GL oszacowano na podstawie spożycia siedmiu kategorii żywności zawierającej węglowodany.

W obserwacji prawie 12-letniej stwierdzono 7326 (5,7%) przypadków cukrzycy typu 2. Dieta o wyższym IG była istotnie powiązana z większym ryzykiem cukrzycy. Uczestnicy z najwyższego kwintyla GL byli bardziej narażeni na wystąpienie cukrzycy typu 2 w porównaniu z uczestnikami z najniższego kwintyla. Związek przewodu pokarmowego z cukrzycą był silniejszy u osób z wyższym BMI niż u osób z niższym BMI.