Odkryto warianty genetyczne, które mogą zwiększać ryzyko otyłości aż sześciokrotnie.

Rzadkie warianty należą do pierwszych, w przypadku których zwiększone ryzyko otyłości obserwuje się dopiero w wieku dorosłym.

Znaleziono je w genach BSN i APBA1, a ich wpływ należy do największych zidentyfikowanych dotychczas w odniesieniu do ryzyka otyłości.

Badanie, opublikowane w Nature Genetics, prowadzone przez Jednostkę Epidemiologii MRC i Jednostkę Chorób Metabolicznych MRC w Instytucie Nauk Metabolicznych, oba z siedzibą na Uniwersytecie w Cambridge.

Wykorzystali dane z brytyjskiego Biobanku i inne dane do przeprowadzenia sekwencjonowania całego egzonu pod kątem wskaźnika masy ciała (BMI) u ponad 500 000 osób.

Znaleźli warianty genu BSN, znanego również jako fagot, które aż sześciokrotnie zwiększały ryzyko otyłości i wiązały się ze zwiększonym ryzykiem niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby i cukrzycy typu 2.

Stwierdzono, że warianty genu fagotu występują u 1 na 6500 dorosłych, co oznacza, że ​​mogą dotyczyć około 10 000 osób w Wielkiej Brytanii.

Profesor John Perry, autor badania i badacz MRC na Uniwersytecie w Cambridge, powiedział: „Odkrycia te stanowią kolejny przykład siły zakrojonych na szeroką skalę badań genetycznych populacji ludzkiej w zakresie lepszego zrozumienia biologicznych podstaw chorób. Warianty genetyczne, które zidentyfikowaliśmy w BSN, mają największy obserwowany dotychczas wpływ na otyłość, cukrzycę typu 2 i stłuszczenie wątroby, a także podkreślają nowy mechanizm biologiczny regulujący kontrolę apetytu”.

Genetyczne przyczyny otyłości nie są w pełni poznane, ale wcześniejsze badania wykazały kilka wariantów genów związanych z otyłością, które powodują poważne skutki już w dzieciństwie. Działają one poprzez szlak leptyny i melanokortyny w mózgu, który odgrywa kluczową rolę w regulacji apetytu.

Zarówno BSN, jak i APBA1 kodują białka występujące w mózgu, ale nie wiadomo, czy biorą udział w tym szlaku i, w przeciwieństwie do wcześniej zidentyfikowanych genów otyłości, warianty BSN i APBA1 nie są powiązane z otyłością u dzieci.

Badania wskazują, że BSN i APBA1 odgrywają rolę w przekazywaniu sygnałów między komórkami mózgowymi, co skłoniło naukowców do zasugerowania, że ​​neurodegeneracja związana z wiekiem może wpływać na kontrolę apetytu.

Otyłość jest istotnym czynnikiem ryzyka poważnych chorób, w tym chorób układu krążenia i cukrzycy typu 2.

Jeśli badaczom uda się zrozumieć biologię neuronalną otyłości, może to prowadzić do potencjalnych celów dla leków.

Ściśle współpracowali z AstraZeneca, aby powtórzyć swoje ustalenia w istniejących kohortach, korzystając z danych genetycznych pochodzących od osób z Pakistanu i Meksyku, co oznacza, że ​​ustalenia można zastosować poza osobami o europejskim pochodzeniu.

Dr Slavé Petrovski, wiceprezes Centrum Badań Genomicznych w AstraZeneca, powiedział: „Rygorystyczne badania na dużą skalę, takie jak to, przyspieszają tempo, w jakim odkrywamy nowe informacje na temat biologii chorób człowieka. Współpracując ze środowiskiem akademickim i przemysłem, wykorzystując globalne zbiory danych do walidacji i szerzej wdrażając podejście genomiczne do medycyny, będziemy w dalszym ciągu pogłębiać naszą wiedzę na temat chorób – z korzyścią dla pacjentów”.

Profesor Giles Yeo, autor badania w Oddziale Chorób Metabolicznych MRC, dodał: „Zidentyfikowaliśmy dwa geny z wariantami, które mają najgłębszy wpływ na ryzyko otyłości na poziomie populacji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy, ale co być może ważniejsze, że różnice w fagocie są powiązane z otyłością występującą w wieku dorosłym, a nie z otyłością u dzieci. Tym samym odkrycia te pozwalają nam na nowo docenić związek między genetyką, rozwojem układu nerwowego i otyłością”.