Najnowsze badanie opublikowane w czasopiśmie Żywienie kliniczne omawia potrzebę dostosowania się do ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe i inne czynniki, które zmieniają pożądany poziom witaminy D w zależności od pochodzenia etnicznego danej osoby.

Badanie: Otaczające promieniowanie ultrafioletowe-B, suplementy i inne czynniki oddziałują na siebie, wpływając na poziom witaminy D w różny sposób w zależności od pochodzenia etnicznego: badanie przekrojowe. Źródło zdjęcia: Anna Martyanova / Shutterstock.com

Witamina D

Niedobór witaminy D występuje u 13–40% Europejczyków; jednakże występuje aż 70 razy częściej wśród rasy białej.

Witamina D wytwarzana jest w skórze pod wpływem promieniowania ultrafioletowego B (UVB); jednakże ilość witaminy D wytwarzanej w tym procesie zależy od koloru i wieku skóry danej osoby, a także intensywności padającego promieniowania słonecznego. Suplementacja witaminy D i spożywanie wzbogaconych produktów spożywczych może również zwiększyć poziom witaminy D krążącej w organizmie.

Synteza skórna wywołana promieniami UVB może zaspokoić 80–100% zapotrzebowania na witaminę D, co sprawia, że ​​dla wielu osób światło słoneczne jest najważniejszym naturalnym źródłem witaminy D..”

Gdy witamina D dostanie się do krwi, jest metabolizowana do aktywnej postaci, 25-hydroksywitaminy D (25(OH)D, najdokładniejszego pomiaru poziomu witaminy D w organizmie.

O badaniu

Do obecnego badania włączono kohortę brytyjskiego Biobanku, która obejmuje prawie 440 000 osób rasy białej, czarnej i azjatyckiej. Mediana wieku badanej kohorty wyniosła 58 lat.

Narażenie na promieniowanie UVB oszacowano poprzez powiązanie danych z internetowego serwisu monitorowania emisji troposfery z adresami uczestników. Obliczono skumulowaną ekspozycję na promieniowanie UVB w ciągu 135 dni przed pobraniem próbek krwi. Wartości te analizowano pod kątem ich związku z poziomem krążącej witaminy D, wskaźnikiem masy ciała (BMI) i innymi zmiennymi w różnych kombinacjach dla różnych grup etnicznych.

Mediana ekspozycji na UVB wyniosła 90 kJ/m², podczas gdy ponad 40% badanej kohorty zgłosiło przyjmowanie suplementów witaminy D. Ponad 66% uczestników badania miało nadwagę lub otyłość.

Co wykazało badanie?

Wśród Azjatów mediana poziomu witaminy D wynosiła około 25 ng/ml w porównaniu z 31 i 48 ng/ml odpowiednio u osób rasy czarnej i białej.

Niezależnie od pochodzenia etnicznego, ekspozycja na promieniowanie UVB była silnie powiązana z poziomem witaminy D. Wzrost był najbardziej widoczny wśród osób rasy białej i wyniósł 35% w porównaniu z 20% i 15% odpowiednio w przypadku osób rasy czarnej i Azjatów. Mężczyźni, osoby młodsze, osoby spędzające więcej czasu na świeżym powietrzu oraz osoby z niedowagą lub prawidłowym BMI zwiększały prawdopodobieństwo wyższego poziomu witaminy D.

Wśród rasy białej ekspozycja na promieniowanie UVB odpowiadała za 14% zmienności poziomu witaminy D, przy wzroście o jeden nmol/l na każde 10 kJ/m² wzrost ekspozycji. Odkrycia te podkreślają znaczenie zalecania zdrowej ilości ekspozycji na słońce, szczególnie osobom rasy białej.

U osób rasy czarnej i azjatyckiej zaobserwowano od dwóch do czterech razy mniejszy wzrost poziomu witaminy D w przypadku ekspozycji na promieniowanie UVB w porównaniu do rasy białej, prawdopodobnie z powodu zwiększonej pigmentacji skóry, która blokuje dostępność promieni UVB. Ta obserwacja może wyjaśniać, dlaczego suplementacja witaminą D była najważniejszym czynnikiem predykcyjnym poziomu witaminy D wśród uczestników z Azji.

Inne czynniki predykcyjne zwiększonego poziomu witaminy D u osób rasy innej niż biała obejmowały wiek. I odwrotnie, wraz ze wzrostem BMI i wyższym poziomem cholesterolu, poziom witaminy D u rasy białej był często niższy. Odwrotną zależność od BMI zaobserwowano we wszystkich grupach, zwłaszcza tych stosujących suplementy witaminy D.

Interakcje pomiędzy czynnikami

U rasy białej wykazano niższy wzrost poziomu witaminy D wraz ze wzrostem ekspozycji na promieniowanie UVB w miarę starzenia się. We wszystkich grupach mężczyźni zareagowali bardziej znaczącym wzrostem ekspozycji na promieniowanie UVB, przy czym u czarnych mężczyzn wzrost poziomu witaminy D był dwukrotnie większy niż u czarnych kobiet.

Wśród rasy białej brak suplementacji prowadził do większego wzrostu ekspozycji na promieniowanie UVB niż suplementacja, co stanowiło bezpośredni kontrast w stosunku do wzorca obserwowanego wśród osób rasy czarnej. Przyczyny tego powiązania pozostają niejasne; może to jednak sugerować szlak sprzężenia zwrotnego, być może poprzez syntezę wątrobową, który ogranicza wzrost poziomu witaminy D w zależności od poziomu wyjściowego.

Wnioski

Niedobór witaminy D był powszechny w kohorcie brytyjskiego Biobanku, szczególnie wśród osób rasy innej niż biała. Mówiąc dokładniej, około 50% Azjatów, 33% osób rasy czarnej i 12% osób rasy białej miało niedobór witaminy D.

Wydaje się, że zdolność organizmu do wytwarzania witaminy D maleje wraz z wiekiem; dlatego u osób starszych wymagane są wyższe dawki witaminy D. Niemniej jednak istotne jest również przepisanie odpowiednich dawek osobom poniżej 60. roku życia. W przypadku osób o większej masie ciała i osób z wyższym poziomem cholesterolu dawkowanie może wymagać dostosowania, być może dlatego, że witamina D jest magazynowana w tkankach tłuszczowych.

Odkrycia mają praktyczne znaczenie, ponieważ ulepszone przewidywanie może umożliwić bardziej zróżnicowane podejście do suplementacji witaminy D i zapobiegania niedoborom w różnych populacjach.”