Bazylea [Switzerland]28 kwietnia: Eksperci opracowują rewolucyjne leki wzmacniające odporność, znane jako terapie kierowane na gospodarza, które wykorzystują układ odpornościowy organizmu do zwalczania gruźlicy, aby stawić czoła nawet lekoopornym szczepom tej choroby.

Profesor nadzwyczajna Susanna Brighenti, Centrum Medycyny Zakaźnej (CIM), ANA Futura w Karolinska Institutet w Sztokholmie, Szwecja, wygłosi prezentację na tegorocznym Światowym Kongresie ESCMID (dawniej ECCMID) w Barcelonie.

Zgłoszona globalna liczba osób z nowo zdiagnozowaną gruźlicą w 2022 r. wyniosła 7,5 mln, co spowodowało szacunkowo 1,3 mln zgonów. Szacuje się, że 410 000 przypadków i 160 000 zgonów było spowodowanych gruźlicą wielolekooporną (MDR-TB).

„Mycobacterium tuberculosis (Mtb) rozwinęło niezwykłą zdolność manipulowania ludzką odpowiedzią immunologiczną i osłabiania przeciwdrobnoustrojowych funkcji efektorowych w komórkach odpornościowych gospodarza” – wyjaśnia profesor doc. Brighenti. „Chociaż pojawiają się nowe terapie przeciwdrobnoustrojowe, leczenie antybiotykami pozostaje intensywnym i długim procesem, nawet w przypadku postaci choroby podatnych na leki. Co ważne, mutacje powodujące oporność na antybiotyki są nieodłącznymi właściwościami prątków, które skutecznie rozwijają oporność na stare i nowe grupy antybiotyków, co podkreśla potrzebę leczenia wspomagającego, dlatego nowe metody leczenia będą absolutnie niezbędne w walce z gruźlicą”.

Terapie ukierunkowane na gospodarza (HDT) mają na celu wzmocnienie odpowiedzi immunologicznych organizmu i stanowią niedostatecznie zbadaną szansę na poprawę leczenia gruźlicy, zwłaszcza MDR-TB. HDT zaprojektowano tak, aby atakowały kilka szlaków immunologicznych w zakażonych komórkach w celu przywrócenia lub wywołania funkcji przeciwdrobnoustrojowych zamiast bezpośredniego hamowania wzrostu bakterii. Może to obejmować zwiększoną produkcję peptydów odpornościowych lub toksycznych cząsteczek, które przyczyniają się do zabijania bakterii, ale może również obejmować przywrócenie równowagi reakcji zapalnych. Profesor Brighenti wyjaśni, w jaki sposób jej współpraca badawcza stworzyła platformę do rekonstrukcji układu odpornościowego w gruźlicy przy użyciu związków drobnocząsteczkowych, w tym inhibitorów deacetylazy histonowej (HDAC).

„Leki te mogą regulować transkrypcję genów w komórkach układu odpornościowego, a tym samym zwiększać ekspresję białek związanych z przeciwbakteryjną obroną gospodarza. Zidentyfikowaliśmy kilka inhibitorów HDAC, które zmniejszają wzrost Mtb wewnątrz komórek odpornościowych o około 50–75 %, nawet przy braku antybiotyków” – wyjaśnia. „Może to nie brzmi tak imponująco, ale te związki immunomodulujące mogłyby dobrze działać jako uzupełnienie standardowej terapii i wywierać działanie addytywne lub synergistyczne razem z antybiotykami. Zapewniłoby to możliwość zmniejszenia dawki i czasu trwania leczenia antybiotykami wymaganymi w celu poprawy stanu pacjenta wyniki.”

W ten sposób można sobie wyobrazić, że działanie istniejących antybiotyków można by chronić za pomocą terapii dodatkowych, które przywracają ochronną odporność i ograniczają nadmierny stan zapalny i/lub immunosupresję u pacjentów z gruźlicą. Standardowe leczenie przeciwgruźlicze obejmuje codzienne podawanie 4–9 antybiotyków, ale zamiast dodawać do schematu kolejny lek przeciwdrobnoustrojowy, związek wzmacniający odporność mógłby ułatwić powrót do zdrowia pacjentów z ciężkimi postaciami gruźlicy i złym rokowaniem, szczególnie z gruźlicą MDR .

Profesor Brighenti mówi: „Wdrożenie immunoterapii jako uzupełnienia standardowej terapii zrewolucjonizowało leczenie raka, chorób autoimmunologicznych oraz astmy/alergii. Podobnie nasze badania nad wzmocnieniem odporności jako uzupełnieniem antybiotyków mogą stać się rewolucyjną opcją terapeutyczną dla pacjentów z gruźlicą, która może mieć wpływ na zarządzanie kliniczne i zapobiegać rozprzestrzenianiu się zakażeń gruźlicą i lekooporności w tym kluczowym momencie naszej historii, kiedy oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego”.

Dodaje: „Krótkoterminowe, zatwierdzone i już dostępne „gotowe” terapie stanowiłyby początkowy logiczny krok w kierunku wdrożenia HDT u pacjentów chorych na gruźlicę. Mogłoby to obejmować na przykład HDT oparte na leczeniu glukokortykoidami lub neutralizacji cytokin (np. anty-IL-6, anty-1b) w celu zmniejszenia stanu zapalnego, podczas gdy metformina lub niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą również promować lub zmieniać odpowiedź immunologiczną.

„Długoterminowe, bardziej precyzyjne interwencje immunomodulacyjne w leczeniu gruźlicy, takie jak miejscowe podawanie określonych inhibitorów HDAC, można przetestować w badaniach klinicznych w celu dostosowania terapii do pacjentów z gruźlicą MDR. Obecnie kilka inhibitorów HDAC jest zatwierdzonych przez FDA do różnych zastosowań choroby – na przykład worinostat, belinostat i panobinostat na różne nowotwory, fenylomaślan na zaburzenia cyklu mocznikowego i givinostat na dystrofię mięśniową Duchenne’a, natomiast te, które uznaliśmy za najskuteczniejsze w ograniczaniu wewnątrzkomórkowego wzrostu M. tuberculosis, należy najpierw przetestować w przedkliniczne modele toksyczności i skuteczności przed przejściem do badań klinicznych.”

Co ważne, podobnie jak wiele innych chorób, gruźlicę można podzielić na różne podgrupy i stosowanie jednego podejścia do leczenia niekoniecznie jest najlepsze. Dostosowane do indywidualnych potrzeb terapie, tzw. medycyna spersonalizowana, będą również częścią przyszłości leczenia gruźlicy.

Zastrzeżenie: ten post został automatycznie opublikowany z kanału agencji bez żadnych modyfikacji tekstu i nie został sprawdzony przez redaktora