Nowe badanie wykazało, że tak zwane „wieczne chemikalia” w wodzie pitnej przyczyniają się do otyłości i utrudniają utratę wagi.

Badanie, prowadzone przez dr Philippe’a Grandjeana z University of Rhode Island School of Pharmacy, wykazało, że zwiększone stężenie substancji perfluoroalkilowych i polifluoroalkilowych, powszechnie określanych jako PFAS, powodowało przyrost masy ciała po początkowej diecie. W badaniu zauważono, że PFAS mogą odgrywać większą rolę w walce z utratą wagi ze względu na ich wszechobecność w życiu codziennym.

„Otyłość ma wieloczynnikowe pochodzenie, a wpływ składników diety został zbadany w kilku interwencjach odchudzających” – rozpoczęli autorzy. “[S]wyniki badań wykazały znaczną zmienność, która może sugerować wpływ innych czynników. W szczególności na patogenezę otyłości może wpływać ekspozycja na pewne toksyczne czynniki środowiskowe, takie jak perfluorowane substancje alkilowane (PFAS). Eksperymentalne badania toksykologiczne potwierdziły ten pogląd, ponieważ PFAS mogą zmieniać metabolizm energetyczny, kontrolę glukozy i homeostazę hormonów tarczycy. Badania prospektywne wykazały, że podwyższone narażenie na PFAS jest związane z przyrostem masy ciała i rozwojem otyłości u dzieci, jak również u dorosłych”.

Badanie opierało się na danych z poprzednich badań dotyczących utraty wagi w Europie. Naukowcy zbadali próbki osocza krwi od pacjentów w tym badaniu i odkryli, że wyższe stężenia PFAS doprowadziły do ​​​​przyrostu masy ciała od 0,2 do 0,7 kilograma (około 0,5 do 1,5 funta). W badaniu zmierzono również, w jaki sposób poszczególne zanieczyszczenia przyczyniły się do zwiększenia masy ciała: wyższe poziomy chemicznego kwasu perfluoroheksanosulfonowego (PFHxS) spowodowały średni przyrost masy o 0,9 kg (około 2 funtów); wyższy poziom kwasu perfluorooktanowego (PFOA) spowodował średni przyrost masy ciała o prawie 1,5 kg (około 3,5 funta).

W badaniu cytowano wcześniejsze badania łączące zanieczyszczenia powietrza i chemikalia przemysłowe z przyrostem masy ciała; PFAS należą do najbardziej trwałych i aktywnych substancji wśród nich; są szeroko obecne w środowisku i konsekwentnie znajdowane we krwi ludzkiej. „Wszechobecność PFAS jest związana z ich szerokim zastosowaniem w produktach przemysłowych i konsumenckich, w tym w opakowaniach żywności, powłokach papierowych i tekstylnych, nieprzywierających naczyniach kuchennych i piankach gaśniczych” – zauważyli naukowcy. „Ze względu na różnice w źródłach i losach toksykokinetycznych narażenie na PFAS wydaje się nie korelować dobrze z innymi potencjalnymi czynnikami powodującymi otyłość, co zmniejsza prawdopodobieństwo pomieszania”.

„Nasze badanie dostarcza nowych dowodów na to, że nadwaga to nie tylko brak aktywności fizycznej i niezdrowe nawyki żywieniowe – coraz częściej podejrzewa się, że PFAS jest czynnikiem przyczyniającym się” – powiedział Grandjean mediomxpress.com. „Ekspozycja na PFAS u europejskich uczestników jest dość porównywalna z poziomami w Ameryce, więc martwię się, że nasze ekspozycje na PFAS utrudniają nam uniknięcie nadwagi”.

PFAS są poddawane ponownej kontroli po dramatycznej sytuacji Agencji Ochrony Środowiska (EPA). zmniejszone poziomy, które uważa za dopuszczalne w wodzie pitnej, co prowadzi do większej świadomości tego, jak naprawdę niebezpieczne jest narażenie na te związki.

„Właściwie zatruliśmy nimi świat”, Andria Ventura, dyrektor legislacyjny i polityczny w firmie Akcja Czysta Woda/Fundusz Czystej Wody, powiedział Daily Wire.

Chemikalia PFAS dostają się do naszych organizmów poprzez żywność, którą jemy i wodę, którą pijemy, a następnie wracają do środowiska wraz z odchodami ludzkimi, tworząc potencjalnie niebezpieczny cykl skażenia ludzi i środowiska. Jednym ze sposobów, w jaki wracają do środowiska, jest nawóz wytwarzany ze ścieków.

Chemikalia zostały powiązane z szeregiem nowotworów, nadciśnieniem, niskim wskaźnikiem urodzeń i problemami z odpornością, takimi jak zdolność dzieci do pomocy dzięki szczepionkom. EPA niedawno zdecydowała, że ​​są one tak niebezpieczne, że obniżyła dopuszczalny poziom z 70 części na bilion do zaledwie 0,004 części na bilion, co stanowi spadek o ponad 99,9%.

Charlotte Pence Bond przyczyniła się do powstania tego raportu.