Yannick Nézet-Séguin, dyrektor muzyczny Metropolitan Opera, ubrany w jaskrawą szafirową marynarkę i wykończone czarne spodnie, pewnego popołudnia stanął przed lustrem za kulisami i uśmiechnął się.

– O mój Boże, jakie to dobre – powiedział, machając pałką. „Tak bardzo to kocham.”

Do otwarcia „Cyganerii” Pucciniego pozostały trzy dni, a Nézet-Séguin, otoczony niewielkim zespołem krawców, projektantów i asystentów, dzielił się opiniami na temat swojego stroju, który został zaprojektowany przez sklep z kostiumami Met.

Jego strój był wzorowany na stroju noszonym na scenie przez lidera zespołu w klasycznej produkcji Franco Zeffirellego. Czy złoty warkocz zwisający z jego prawego ramienia mógłby być zapięty tak, żeby nie rozpraszał uwagi w jamie? Czy kurtka była wystarczająco wygodna, aby pomieścić zamaszyste gesty, których wymagała muzyka? A czy powinno być więcej czerwieni, a może złota?

„Im bardziej niezwykłe elementy”, powiedział, „tym więcej zabawy dla publiczności”.

Odkąd Met powrócił po długiej przerwie związanej z pandemią, jesienią 2021 roku, Nézet-Séguin ma misję rzucenia wyzwania konwenansom krawieckim, nosząc przyciągające wzrok stroje zaprojektowane przez sklep z kostiumami Met w ośmiu produkcjach. Miejsce na złożenie oświadczenia jest ograniczone; projektanci skupiają się na jego plecach, ponieważ to właśnie zobaczy większość widzów.

„Chcemy zwrócić na siebie uwagę, ale nie rozpraszać się zbytnio” — powiedział Robert Bulla, zastępca głównego kostiumologa Met. „Nic zbyt okropnego, ale coś, co od czasu do czasu przyciąga światło”.

Nézet-Séguin ma na sobie czarno-białą kurtkę z kapturem wzorowaną na klasycznej szacie bokserskiej Everlast do „Champion” Terence’a Blancharda, opery o bokserze Emile Griffith, której premiera w Met miała swoją premierę w tym miesiącu. (Na początku drugiego aktu wchodzi do dołu w kapturze i rękawicach bokserskich, ale zdejmuje oba, aby dyrygować.)

Na kurtce nosił wzór witrażu na wznowienie „Tosca” Pucciniego w 2021 r., Które zostanie otwarte w kościele Sant’Andrea della Valle w Rzymie. W tym sezonie zmienił koszule z zielonych na czerwone i białe w „Lohengrin” Wagnera, naśladując wygląd chórzystów, których szaty zmieniały kolory przez cały występ.

Nézet-Séguin powiedział, że jego stroje pomogły wzmocnić więź między jamą a sceną.

„Nie chcesz ignorować orkiestry” — powiedział. „Jeśli przewodnik jest tam i jest widoczny, myślę, że to pomaga w połączeniu. Jest o wiele bardziej zintegrowany”.

Kostiumy są również częścią jego wysiłków, aby opera, która od dawna miała reputację konserwatyzmu, była bardziej ekscytująca i przystępna.

„Musimy być bardziej nowocześni i przystępni” – powiedział. „Chcemy powitać wszystkich”

Podczas gdy wcześniejsi dyrektorzy muzyczni w Met, wszyscy mężczyźni preferowali biały krawat i frak, Nézet-Séguin, który piastuje to stanowisko od 2018 roku, od dawna ma bardziej eklektyczny styl, zarówno w swoich ubraniach, jak i wyglądzie. Ma rozjaśnione blond włosy i nosi diamentowy kolczyk i kilka złotych pierścieni. Lubi występować w ubraniach takich projektantów jak Kanadyjka Marie Saint Pierre, a na scenie można go zobaczyć w butach Christian Louboutin z czerwoną podeszwą.

Gdy Met przygotowywał się do ponownego otwarcia swoich drzwi dla publiczności po zamknięciu spowodowanym pandemią w 2021 r., Nézet-Séguin poczuł, że nadszedł czas na zmianę.

Met przygotowywał się do otwarcia sezonu utworem Blancharda „Fire Shut Up in My Bones”, pierwszym utworem czarnoskórego kompozytora w historii firmy. Nézet-Séguin chciał założyć coś, co odzwierciedlałoby ważność chwili. Projektant kostiumów do filmu „Ogień”, Paul Tazewell, zasugerował wzór fajerwerków z błyskami czerwieni, indygo, cyraneczki i pomarańczy.

„Być zwyczajnie ubranym – po prostu wydawało mi się to niewłaściwe” – powiedział Nézet-Séguin.

Projekty często riffują na głównych tematach opery. W „Godzinach” Kevina Putsa, opartym na powieści z 1998 roku i zainspirowanym nią filmie z 2002 roku, nosił kwiecisty wzór, będący ukłonem w stronę wielu odniesień do kwiatów.

Priorytetem jest wygoda — projektanci chcą mieć pewność, że nie będzie się czuł skrępowany, dlatego zastosowali lekką i rozciągliwą tkaninę, która zapewnia elastyczność i wchłanianie potu. Sklep z kostiumami często produkuje kilka sztuk każdej kurtki, aby mógł przebrać się w nową między aktami.

Niektóre opery są trudniejsze niż inne. Zespół starał się wymyślić pomysł na „Bohème”, zanim przypomniał sobie, że produkcja zawiera scenę, w której lider zespołu prowadzi procesję żołnierzy po scenie.

„Dobrze jest przełamać schemat tego, co wszyscy myślą o muzyce klasycznej i operze” — powiedział Bulla. „Niektórzy twierdzą, że rozpoczęcie tego procesu ewolucji zajęło dużo czasu. Ale przynajmniej ewoluuje”.

Nézet-Séguin czasami dodaje własne akcenty. Dla „Championa” pomalował paznokcie w kolorze fuksji, aby pasowały do ​​fioletowej szaty noszonej na scenie przez Ryana Speedo Greena, który gra Griffitha. I powiedział, że nie może się doczekać dnia, w którym muzycy Met Orchestra będą mogli ubierać się bardziej różnorodnie. (Kodeks ubioru wymaga smokingów lub długich, powiewnych czarnych ubrań na wieczorne występy.)

„To małe kroczki” — powiedział. „Kiedy wypowiadam takie stwierdzenia, mentalność może ewoluować. Musimy myśleć bardziej kreatywnie i ergonomicznie. To tylko początek.”