Nagle to, co się skończyło, zaczęło się od nowa. Wskazówki były wystarczająco przekonujące, aby zespół ponownie zaczął badać i filmować z planami dodania materiału filmowego do ukończonego filmu, powiedział Liman. W dzikim i rzadkim posunięciu gotowy dokument zmienił się z powrotem w pracę w toku.

„Myślałem, że mi się udało” — powiedział Liman, który sam sfinansował film, aby zachować niezależność i zachować go w tajemnicy. „Byłem jak:„ Jesteśmy w Sundance. Mógłbym sprzedać film. … A wczoraj Amy powiedziała: „Jeszcze nie skończyliśmy”. Na serio. W poniedziałek rano wrócą do tego.

Film, o którym Liman powiedział w komunikacie prasowym, ma „[pick] tam, gdzie śledztwo FBI w sprawie Bretta M. Kavanaugha zakończyło się żałośnie krótkim czasem”, zadebiutował w wypełnionej po brzegi sali prawie 300 osób. Ktoś zapytał, czy pokaże to Kavanaughowi. Odpowiedzią było żartobliwe tak. „Szukamy kupców” – powiedział Liman – „i przyszło nam do głowy, że on może to kupić”.

Proces zatwierdzania sędziów jesienią 2018 r., który miał miejsce tuż przed wyborami w połowie kadencji, stał się chaotyczny, gdy profesor psychologii z Palo Alto, Christine Blasey Ford, oskarżyła kandydatkę Trumpa o napaść seksualną, gdy byli w liceum. Po Washington Post opublikował historię Forda, dwie kolejne kobiety oskarżyły Kavanaugha o napaść na tle seksualnym.

Deborah Ramirez, jedna z tych kobiet, powiedziała Ronanowi Farrowowi i Jane Mayer z The New Yorker, że Kavanaugh wepchnął jej penisa w twarz podczas imprezy, kiedy byli na Uniwersytecie Yale. FBI przesłuchało Ramirez, której prawnicy powiedzieli, że biuro nigdy nie skontaktowało się z żadnym z 20 świadków, którzy mogliby potwierdzić jej wersję. Dochodzenie FBI w sprawie Kavanaugha przyniosło 4500 wskazówek, które w dużej mierze nie zostały zbadane.

Po przejrzeniu raportu FBI sporządzonego w ciągu jednego tygodnia, który Demokraci potępili jako pośpieszny i niekompletny, Biały Dom Trumpa oświadczył, że nie znalazł potwierdzenia roszczeń wobec wymiaru sprawiedliwości. Kavanaugh, który był częścią konserwatywnej większości 6-3, która obaliła Roe przeciwko Wade, kategorycznie zaprzeczył wszelkim oskarżeniom i nie pojawia się w filmie poza materiałami archiwalnymi. Biuro Informacji Publicznej Sądu Najwyższego nie odpowiedziało na prośbę The Post o komentarz do dokumentu.

Liman powiedział publiczności Sundance, że zaczął myśleć o zrobieniu tego filmu w 2018 roku, oglądając przesłuchania i „wiedząc, że dzieje się coś bardzo złego”.

W końcu reżyser dorastał wokół prawa. Jego ojciec, Arthur L. Liman, był głównym doradcą Senatu w śledztwie w sprawie Iran-contras i pomagał prowadzić śledztwo w sprawie powstania więziennego w Attyce. Starszy brat Douga Limana, Lewis, jest sędzią federalnym w południowym dystrykcie Nowego Jorku.

Liman oraz Herdy, dziennikarz śledczy, który w 2015 r zachował się dokument o napaści na tle seksualnym „The Hunting Ground”. tajemnicę ich śledztwa w sprawie Kavanaugha przez rok, używając umowy o zachowaniu poufności — imponujące osiągnięcie w małym świecie filmu dokumentalnego.

Liman przeplata archiwalne materiały z zeznaniami Ramireza, przyjaciół Forda i kolegów Kavanaugha z klasy Yale, którzy powiedzieli, że wymiar sprawiedliwości był często mocno pijany, ale film wydaje się niedokończony. (Różnorodność nazwał to „ćwiczeniem w głoszeniu chóru”). Chociaż w pewnym momencie ujawnia się niesłyszane wcześniej nagranie wskazówki dla FBI dotyczącej innego oskarżyciela.

Oto, czego dowiedzieliśmy się na premierze.

Film koncentruje się na Ramirezie, a nie na Fordzie

Liman daje Ramirezowi publiczną platformę, której nigdy nie miała przed Senatem. Kręgosłup filmu tworzy długi, emocjonalny wywiad z Kavanaugh, byłym kolegą z klasy z Yale, mieszkającym w Boulder. Chociaż wywiad nie zawiera zbyt wielu rzeczy, które nie zostały już zgłoszone, słuchanie kogoś, kto nie lubi być w centrum uwagi, opowiada własną historię ze wszystkimi bolesnymi początkami i przerwami, które towarzyszą próbom przypomnienia sobie prawie 40 lat. -letnie traumatyczne wydarzenie.

Ramirez omawia swoje katolickie wychowanie i wczesne pragnienie zostania zakonnicą. Opowiada również o tym, jak w 1983 roku wstąpiła do Yale jako nieśmiała, pół-portorykańska córka rodziców, którzy nie chodzili na studia, i próbowała dopasować się do przeważnie zamożnej, białej, męskiej instytucji, która zaczęła przyjmować kobiety dopiero piętnaście lat wcześniej. Przedstawia szczegółową opowieść o tym, jak upiła się na imprezie i spojrzała w górę, by znaleźć penisa na swojej twarzy, którego – nigdy wcześniej nie dotykając penisa – przypadkowo musnęła dłonią. Wszyscy jej przyjaciele zaczęli się z niej śmiać.

Zablokowała to wspomnienie, ale kiedy Farrow przeprowadzała z nią wywiad, mówi, że szczegóły wypłynęły na powierzchnię i jest przekonana, że ​​Kavanaugh był jej napastnikiem.

„Wybitnym wspomnieniem jest śmiech”, mówi w filmie dokumentalnym, powtarzając to, co Ford powiedział w swoim zeznaniu. „Nigdy tego nie zapomniałem przez 35 lat”.

Ford pojawia się prawie w całości w materiałach archiwalnych

Film rozpoczyna się, dość ciekawie, kamerą skierowaną na Limana siedzącego na białej kanapie, gdy blondynka pyta, dlaczego miałby chcieć wdać się w coś tak kontrowersyjnego. Publiczność widzi tylko tył głowy Forda w tym momencie, a potem trochę więcej jej na meczu koszykówki jej synów zaraz po otwarciu.

W przeciwnym razie widać ją tylko na nagraniu z jej przesłuchania

Zamiast tego jej bliscy przyjaciele opowiadają jej historię. Jeden mówi, że Ford powiedział mu o napaści na Kavanaugha bez podania jego imienia w 2015 roku, kiedy pływak z Uniwersytetu Stanforda, Brock Turner, otrzymał łagodny wyrok po tym, jak został skazany za napaść seksualną na nieprzytomną studentkę, Chanel Miller.

Liman powiedział w pytaniach i odpowiedziach, że uważa, że ​​Ford nie musi być poddawany kolejnej rozmowie kwalifikacyjnej po obnażeniu wszystko na scenie narodowej. Wolał obrócić kamerę i pozwolić jej zadać kilka pytań.

„Czułem, że dr Ford dał tak wiele temu krajowi” – ​​powiedział. „Zrobiła wystarczająco dużo jak na 10 wcieleń”.

FBI nie zbadało przynajmniej jednego wiarygodnego oskarżenia

Jeśli w filmie Limana jest dymiący pistolet, jest to wiadomość głosowa pozostawiona na linii alarmowej FBI przez Maxa Stiera, prezesa i dyrektora generalnego Partnership for Public Service, który uczęszczał do Yale z Kavanagh i Ramirezem.

W wcześniej niesłyszanym nagraniu Stier mówi, że koledzy z klasy powiedzieli mu nie tylko, że Kavanaugh wsadził penisa w twarz Ramireza, ale także, że później Kavanaugh poszedł do łazienki, aby się wyprostować, zanim rzekomo wrócił, by ją ponownie zaatakować, mając nadzieję, że rozbawi publiczność obopólnych przyjaciele. W filmie Ramirez mówi, że stłumiła to wspomnienie tak głęboko, że nie mogła sobie przypomnieć tego drugiego incydentu, nawet gdy Farrow wyraźnie ją o to zapytała.

Wiadomość Stiera do FBI przytacza również inny incydent z udziałem innej kobiety, którego był świadkiem „z pierwszej ręki”: poważnie nietrzeźwy Kavanaugh, jego współlokator z akademika, ściąga spodnie na innej imprezie, podczas gdy grupa piłkarzy zmusza pijaną kobietę student pierwszego roku do trzymania penisa.

Przyjaciele kobiety powiedzieli New York Timesowi w 2019 roku, że nie pamięta incydentu i nie chce się zgłaszać po obejrzeniu leczenia Forda. Stier nie pojawia się w filmie, aby rozwinąć temat, ani nie udzielił dalszych wywiadów, kiedy jego wskazówka pojawiła się po raz pierwszy w 2019 roku.

Twórcy filmu opowiedzieli publiczności w piątek że mają stronę internetową JusticeFilm.com, gdzie ludzie mogą przesyłać wskazówki.

„Mam nadzieję, że wywoła to działania” – powiedział Herdy. „Mam nadzieję, że spowoduje to dodatkowe dochodzenie z prawdziwymi uprawnieniami do wezwania do sądu.