Niniejszy zapis został zredagowany w celu zwiększenia przejrzystości.

Jestem dr Neil Skolnik i dziś opowiem o wytycznych Endocrine Society dotyczących witaminy D. Pytanie, kto i kiedy powinien badać poziom witaminy D i kiedy przepisywać witaminę D, pojawia się często. Przeprowadzono wiele badań i wiele osób, które znam, ma na ten temat swoje zdanie, ale nie widziałem zbyt wielu jasnych, opartych na dowodach wskazówek. Te bardzo potrzebne wytyczne stanowią wskazówki, chociaż nie jestem pewien, czy wszyscy będą zadowoleni z zaleceń. Mimo to, Towarzystwo przeprowadziło kompleksową ocenę i systematyczny przegląd dowodów, co było imponujące i dobrze wykonane. W naszej dzisiejszej dyskusji skupię się na zaleceniach dla dorosłych niebędących w ciąży.

Wszystkie zalecenia przyjęto jako założenie, że dotyczą one osób, które już przyjmują zalecaną przez Instytut Medycyny dawkę witaminy D, która wynosi 600 IU dziennie dla osób w wieku 50–70 lat i 800 IU dziennie dla osób powyżej 80. roku życia.

W przypadku osób dorosłych w wieku 18–74 lat, u których nie występuje stan przedcukrzycowy, wytyczne sugerują, aby nie przeprowadzać rutynowych testów na niedobór witaminy D i zalecają, aby nie stosować rutynowej suplementacji. W przypadku starszej części tej kohorty, osób dorosłych w wieku 50–74 lat, istnieje wiele dowodów z randomizowanych badań, które wykazują niewielkie lub żadne istotne różnice w przypadku suplementacji witaminą D w odniesieniu do wyników dotyczących złamań, raka, chorób układu krążenia, kamieni nerkowych lub śmiertelności. Chociaż suplementacja jest bezpieczna, nie wydaje się, aby rutynowa suplementacja lub testowanie przynosiły jakiekolwiek korzyści. Ważne jest, aby zauważyć, że badania przeprowadzono w populacjach, które spełniały zalecane dzienne spożycie witaminy D i które nie miały niskich poziomów witaminy D na początku badania, więc osoby, które mogą nie spełniać zalecanego dziennego spożycia poprzez dietę lub ekspozycję na słońce, mogą rozważyć suplementację witaminą D.

W przypadku osób dorosłych ze stanem przedcukrzycowym zaleca się suplementację witaminą D w celu zmniejszenia ryzyka przejścia ze stanu przedcukrzycowego do cukrzycy. Dotyczy to około 1 na 3 dorosłych w Stanach Zjednoczonych. W szeregu badań sprawdzono suplementację witaminą D u osób dorosłych ze stanem przedcukrzycowym w połączeniu ze zmianą stylu życia (dieta i ćwiczenia). Witamina D zmniejsza ryzyko przejścia ze stanu przedcukrzycowego do cukrzycy o około 10%-15%. Efekt może być większy u osób powyżej 60. roku życia, u których początkowe poziomy witaminy D są niższe.

Witamina D u osób starszych (w wieku 75 lat i starszych) ma osobne zalecenie. W tej grupie wiekowej niski poziom witaminy D jest powszechny, a nawet 20% osób starszych ma niski poziom witaminy D. Wytyczne sugerują, aby nie testować witaminy D u osób dorosłych w wieku 75 lat i starszych i zalecają empiryczną suplementację witaminą D dla wszystkich osób dorosłych w wieku 75 lat i starszych. Podczas gdy badania obserwacyjne wykazały związek między niskim poziomem witaminy D w tej grupie wiekowej a niekorzystnymi skutkami, w tym upadkami, złamaniami i infekcjami dróg oddechowych, dowody z randomizowanych kontrolowanych placebo badań suplementacji witaminą D były niespójne pod względem korzyści. Mimo to metaanaliza wykazała, że ​​suplementacja witaminą D obniża śmiertelność w porównaniu z placebo, przy względnym ryzyku 0,96 (przedział ufności, 0,93-1,00). Nie było różnicy w działaniu w zależności od środowiska (społeczność vs. dom opieki), dawki witaminy D lub wyjściowego poziomu witaminy D.

Wydaje się, że suplementacja witaminą D w niskich dawkach ma korzystny wpływ na ryzyko upadku, przy czym ryzyko upadku może być większe, gdy stosuje się suplementację w wysokich dawkach. Nie zaobserwowano istotnego wpływu na częstość złamań przy samej suplementacji witaminą D, chociaż odnotowano zmniejszenie częstości złamań, gdy witaminę D połączono z wapniem. W tych badaniach mediana dawki wapnia wynosiła 1000 mg na dobę.

Na podstawie prawdopodobieństwa „nieznacznego spadku śmiertelności z wszystkich przyczyn” i jego bezpieczeństwa, a także możliwych korzyści w postaci zmniejszenia liczby upadków, zaleca się suplementację dla wszystkich dorosłych w wieku 75 lat i starszych. Ponieważ nie było stałej różnicy w poziomie witaminy D, testowanie nie jest konieczne.

Omówmy teraz dawkowanie. Wytyczne zalecają codzienne niższe dawki witaminy D niż nieregularne wyższe dawki witaminy D. Niestety, wytyczne nie określają konkretnej dawki witaminy D. Dawka suplementacyjna stosowana w badaniach z udziałem osób dorosłych w wieku 75 lat i starszych wahała się od 400 do 3333 IU dziennie, przy średniej dawce 900 IU dziennie, więc wydaje mi się, że dawka 1000-2000 IU dziennie jest rozsądnym wyborem dla osób starszych. W badaniach nad stanem przedcukrzycowym stosowano wyższą średnią dawkę, ze średnią 3500 IU dziennie, więc wyższa dawka może mieć sens w tej grupie.

Wiem, że jest to obszar, w którym wielu klinicystów ma duże doświadczenie i opinie. Jestem zainteresowany Twoimi, Twoim podejściem do tego i tym, co uważasz za słuszne. Proszę, zostaw swoje przemyślenia w sekcji komentarzy.

Nazywam się dr Neil Skolnik i jestem właścicielem Medscape.