Migotanie przedsionków, częsta choroba serca zwiększająca ryzyko udaru, w coraz większym stopniu wpływa na zdrowie osób w wieku poniżej 65 lat.

Przez lata eksperci uważali, że migotanie typu A, rodzaj nieregularnego bicia serca, występuje głównie u osób w wieku 65 lat i starszych i że u młodszych osób cierpiących na tę chorobę najprawdopodobniej nie wystąpią inne problemy kardiologiczne, stwierdziła dr Aditya Bhonsale, specjalistka ds. elektrofizjolog z Centrum Medycznego Uniwersytetu w Pittsburghu.

Jednak w nowym badaniu opublikowanym w poniedziałek dr Bhonsale i jego współpracownicy sprawdzili dane dotyczące ponad 67 000 pacjentów z migotaniem typu A leczonych w ośrodku, z czego prawie jedna czwarta była w wieku poniżej 65 lat. U tych pacjentów ryzyko było zwiększone śmierci w porównaniu z osobami bez tej choroby. Często występowały u nich czynniki ryzyka wystąpienia migotania typu A, takie jak wysokie ciśnienie krwi, otyłość i bezdech senny, które mogły pogorszyć problemy sercowo-naczyniowe.

Co to jest A-fib?

W przypadku A-fib górna i dolna komora serca nie są skoordynowane tak, jak powinny, co powoduje, że serce bije chaotycznie – czasami zbyt wolno, czasami zbyt szybko, często po prostu nieregularnie. Osoby cierpiące na tę chorobę mogą odczuwać trzepotanie serca i kołatanie serca.

Doktor Geoffrey Barnes, kardiolog i specjalista chorób naczyniowych na Uniwersytecie Michigan Health, powiedział, że często spotyka pacjentów, którzy mówią: „Czułem, że moje serce galopuje” lub „Czułem, że traci rytm”. Osoby z migotaniem typu A mogą również odczuwać duszność i dyskomfort w klatce piersiowej. Niektórzy ludzie mają sporadyczne epizody; inni będą stale doświadczać nieregularnego bicia serca. „Ludzie często nie mają żadnych objawów i nawet nie zdają sobie sprawy, że cierpią na tę chorobę” – powiedział dr Barnes.

Lekarze twierdzą, że pacjenci coraz częściej szukają pomocy, ponieważ ich inteligentne zegarki wykrywają nieregularne bicie serca. To może pomóc wyjaśnić, dlaczego diagnozuje się coraz więcej młodszych osób, powiedział dr Hugh Calkins, profesor kardiologii w Johns Hopkins Medicine. „Im więcej przeszukujesz, tym więcej znajdziesz” – powiedział.

Lekarze zazwyczaj diagnozują migotanie przedsionków za pomocą elektrokardiogramu, biorąc pod uwagę historię medyczną i rodzinną. Czasami dają pacjentom przenośny monitor do noszenia przez okres do miesiąca w celu wykrycia nieregularnego bicia serca.

Dr Bhonsale twierdzi, że A-fib może powodować tworzenie się w sercu skrzepów, które mogą przedostać się do mózgu i prowadzić do udarów mózgu, nawet u młodszych pacjentów. Stan ten może również zwiększać ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych i demencji, a także niewydolności serca. W badaniu naukowcy odkryli, że u osób z migotaniem typu A w wieku poniżej 65 lat ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca, udaru i zawału serca było znacznie wyższe w porównaniu z osobami bez migotania typu A.

Co powoduje wzrost liczby młodszych dorosłych?

Migotanie przedsionków może również zwiększać się wśród młodszych dorosłych, ponieważ wiele czynników ryzyka tej choroby – w tym istniejąca wcześniej choroba serca i cukrzyca – również wzrasta w tej grupie wiekowej – twierdzi dr Bhonsale.

Prawie jedna na pięć osób biorących udział w badaniu z migotaniem typu A cierpiała również na obturacyjny bezdech senny, który jest istotnym czynnikiem ryzyka tej choroby. Osoby cierpiące na bezdech senny w nocy przestają oddychać i wznawiają oddychanie; mają trudności z zapewnieniem wystarczającego odpoczynku. Choroba, która często pozostaje niezdiagnozowana, jest powiązana z szeregiem problemów sercowo-naczyniowych.

Istnieje również korelacja między ilością spożywanego przez ludzi alkoholu a prawdopodobieństwem wystąpienia u nich migotania typu A, twierdzi dr Bradley Knight, dyrektor medyczny elektrofizjologii w Northwestern Medicine Bluhm Cardionaczyniowe Institute. Dr Barnes twierdzi, że palenie papierosów i wapowanie również wiążą się z większym ryzykiem wystąpienia migotania typu A.

Chociaż ćwiczenia ogólnie wiążą się z niższym ryzykiem chorób serca, ekstremalne ćwiczenia wytrzymałościowe, takie jak maratony i triatlony, wiążą się z większym ryzykiem wystąpienia migotania typu A, stwierdziła dr Calkins.

Jak leczy się A-fib?

Lekarze współpracują z pacjentami, aby zająć się czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo wystąpienia migotania typu A, na przykład upewniając się, że osoba cierpiąca na bezdech senny korzysta z aparatu CPAP lub pomagając pacjentom rzucić palenie. Czasami, zwłaszcza w przypadku młodszych pacjentów, lekarze zalecają procedurę zwaną ablacją cewnikową, którą lekarze stosują w celu usunięcia tkanki z serca, która może powodować nieregularne bicie serca.

Lekarze mogą również przepisywać leki rozrzedzające krew, aby zmniejszyć ryzyko udaru, a także inne leki łagodzące objawy. Należą do nich leki, które mogą pomóc w regulacji częstości i rytmu serca, powiedział dr Knight. Chociaż leki mogą pomóc zmniejszyć częstotliwość i czas trwania epizodów migotania A, „rzadko eliminują migotanie A” – dodał. Mówi pacjentom, że choroba jest jak wysokie ciśnienie krwi: należy ją stale kontrolować.

„Jeśli w jakimkolwiek wieku, ale szczególnie w młodszym wieku, zdiagnozowano u Ciebie fib typu A, masz doskonałą okazję, aby powiedzieć: OK, co mogę zrobić, aby lepiej zarządzać swoim zdrowiem i zmniejszyć ryzyko wystąpienia masz problem w późniejszym życiu?” Powiedział doktor Barnes. „Myślę o tym prawie jak o pobudce”.